Sunday, 23 July 2017

တစ္​ခ်ိန​္​တစ္ခါက​​ေလာင္​း​ေလွႀကီး ႏွစ္​စင္​း


" ဟိုး...တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက ပူေဇာ္ပဲြမ်ား၏ အႏွစ္သာရမ်ား
ႏွင့္
ေလာင္းေလွႀကီး ႏွစ္စင္း "
အၾကင္ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ဣစ ၦာသယ မဟိဒၶိ ေစဂိုဏ္းေတာ္၏ ပညာကိုု ခံယူထားသည္ ဆိုပါက....
ထိုသူသည္ စုန္း ၊ ကေဝ ၊ ေအာက္လမ္း ၊ မိစ ၦာ ၊ နတ္ဆိုးတို႔၏ ေႏွာက္ယွက္ ျပဳစား တိုက္ခိုက္ျခင္းမွ ေရွာင္ရွားႏိုင္၏။
စုန္း ၊ ကေဝ ၊ ေအာက္လမ္း ၊ မိစ ၦာ ၊ နတ္ဆိုးတို႔၏ ေႏွာက္ယွက္ ျပဳစား တိုက္ခိုက္ျခင္းကို ခံရေသာ ေဝေနယ် သတၱဝါတို႔အား ကုသကယ္တင္ ေပးႏိုင္စြမ္း၏။
ေႁမြအဆိပ္ ၊ ကင္းအဆိပ္ ၊ ေခြးရူးအဆိပ္ ၊ စေသာ အဆိပ္မွန္သမွ်အား ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ ကုသ ေပးႏိုင္စြမ္း ရွိ၏။
ဝိဇၨာဆရာျမတ္တို႔၏ ပညာကို ခံယူေသာေၾကာင့္ ဝိဇၨာတို႔၏ တပည့္ သားသမီးအျဖစ္သို႔ ရရွိလာ၏။
ႀကိဴးစားအားထုတ္ျခင္းျဖင့္ ဝိဇၨာဓိုရ္အျဖစ္ ထြက္ရပ္ေပါက္ႏိုင္၏။ ဤပညာမခံယူထားေသာ သူမ်ားထက္ပို၍ ဝိဇၨာဓိုရ္ ျဖစ္ရန္နီးစပ္၏။ ျဖစ္ႏိုင္၏။
သို႔ေသာ္ ဤေ႐ႊရင္ေက်ာ္ပညာကို ခံယူထားရုံမွ်ျဖင့္ ဝိဇၨာအျဖစ္ ထြက္ရပ္ေပါက္မည္ဟု မည္သူ႔ကိုမွ် အာမ မခံထားေပ။
ဝိဇၨာအျဖစ္ ထြက္ရပ္ေပါက္ရန္ အေၾကာင္းတရား ညီၫြတ္သူမ်ားသာ လူသာမာန္တို႔ စိတ္မွ်မကူးဝံ့ေသာ သိဒၶိ ဣဒၶိဝိဒ စုံလင္သည့္ ဝိဇၨာဓိုရ္ အျဖစ္ကို ေရာက္ေပလိမ့္မည္။
ဝိဇၨာျဖစ္ေစသည့္ အက်င့္တရားကို က်င့္ႀကံ အားထုတ္မွသာ ဝိဇၨာအျဖစ္ ထြက္ရပ္ေပါက္ ေပလိမ့္မည္။
ထို႔အျပင္.....
ေအာက္လမ္း မိစ ၦာ စုန္း ကေဝ နတ္ဆိုးတို႔အေပၚ ေအာင္ႏိုင္ျခင္း ၊ ႀကိဴးပိုင္ ႀကိမ္ပိုင္ ဒုတ္ပိုင္ ဓားပိုင္ ၊ နဂါး ဂဠဳန္ ဂုမ ၻာန္ ယကၡ ဂႏၶဗၺ ၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ရွင္ ႐ြာေတာ္ရွင္မ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ အေစာင့္အေရွာက္ နတ္မ်ားအေပၚ အမိန္႔ေပး ေစစားႏိုင္ျခင္း ၊ အမ်ား၏ ရွိခိုးပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ျခင္းကို ခံရျခင္း ၊ စသည့္ လူသာမာန္တို႔ထက္ သာလြန္ေသာ အစြမ္းသတၱိမ်ားသည္ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ေဆးေတာ္ႀကီးႏွင့္ ပညာ ၊ သစၥာ ၃ ခ်က္တို႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ အေၾကာင္းျဖစ္၏။
ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ပညာ သစၥာ ႏွင့္ ေဆးေတာ္မပါလွ်င္ အထက္ပါ အစြမ္းသတၱိမ်ား အၾကင္ပုဂၢိဳလ္၌ မရွိႏိုင္ေပ။ မရႏိုင္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ပညာခံယူ ထားသူတို႔ ရ႐ွိအပ္ေသာ ထိုထိုအစြမ္းသိဒၶိတို႔သည္ ပညာ၏အစြမ္းေၾကာင့္သာလွ်င္ ျဖစ္၏။ ေဆးေတာ္၏ အစြမ္းေၾကာင့့္သာလွ်င္ ျဖစ္၏။
ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ပညာခံယူထားသူအဖို႔ အမွန္တကယ္ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီး၍ ထြက္ရပ္ေပါက္လိုပါလွ်င္ ..... သာႆနာျပဳရာ၌.....
ဘာပဲလုပ္လုပ္ ဂိုဏ္းေတာ္သည္သာ အဓိက ျဖစ္ေစရမည္ ျဖစ္၏။

ဂိုဏ္းေတာ္အေပၚ၌ လည္းေကာင္း
ေဆးေတာ္အေပၚ၌ လည္းေကာင္း
ဆိုထားသည့္ သစၥာ အေပၚ၌ လည္းေကာင္း
ဆရာအေပၚ၌ လည္းေကာင္း
သစၥာရွိရာ၏။
မည္သို႔ေသာ အေၾကာင္း ကိစၥႏွင့္မဆို....
ဂိုဏ္းေတာ္အား လည္းေကာင္း
ေဆးေတာ္အား လည္းေကာင္း
ဆရာအား လည္းေကာင္း
ပညာညီအကို ေမာင္ႏွမ အခ်င္းခ်င္းေသာ္ လည္းေကာင္း
မေဝဖန္အပ္ ၊ မပုတ္ခတ္၊ မေစာ္ကားအပ္ပါ ။
လူမွန္းသိတတ္စ ကေလးဘဝအ႐ြယ္ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ပညာကို စတင္ခံယူခြင့္ ရရွိခဲ့သည္မွ ယခုအခ်ိန္ထိ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္တြင္ ႀကံဴေတြ႕ခဲ့ရသည့္ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားအရ......
ဆရာအေပၚ ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ ေစာ္ကား ေက်ာ္လႊားသူမ်ား ဘုန္းတန္ခိုးအရာ၌ ထိပ္တန္းသို႔ ေရာက္မလာၾကပါ။
ဥပဇၥ်ာယ္ ဆရာအား ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ ေစာ္ကား၍ အေမေက်ာ္ ေဒြးေတာ္လြမ္းသလို ဆရာကို ပယ္ေဖ်ာက္၍ ေက်ာ္လႊားခဲ့သျဖင့္ ရူးသြပ္ခဲ့ရသူမ်ား မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ ႀကံဳခဲ့ဖူးၿပီ။
ဆရာ႕ဘက္မွ မွားယြင္းသည့္တိုင္ သည္းခံလ်က္ တပည့္ဝတ္ မပ်က္ခဲ့ၾကေသာ ထိုတပည့္ျမတ္တို႔ ကား ပညာစခန္းပြင့္လန္းလွ်က္ ဆရာ႕ထက္ပင္ သာလြန္ေသာ ဘုန္းတန္ခိုးတို႔ ရရွိခဲ့ၾက၏။
တပည့္တို႔အေပၚ၌ မတရားသျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ၾကေသာ၊ ခ်ိဴးႏွိမ္လ်က္ ေျမေတာင္မေျမႇာက္ေပးေသာ ဆရာအခ်ိဳ႕လည္း ေက်ာ္ေဇာျခင္း ကြယ္ေပ်ာက္လွ်က္ ဘုန္းတန္ခိုး ေမွးမွိန္ခဲ့ၾကၿပီ။
မိမိအတြက္ ဦးတည္ျပဳလုပ္ေသာ ၊ မိမိနာမည္ ႀကီးေစရန္သာ ဆႏၵရွိေသာ ၊ အရာရာေသာ အစြမ္းသတၱိတို႔သည္ မိမိေၾကာင့္သာလွ်င္ ျဖစ္ေပသည္ဟု အထင္ရွိေစေသာ ၊ ငါသာလွ်င္ ဆရာ ငါသာလွ်င္ အျမတ္ဆုံးဟု ငါ.. ငါ မာန္မာန တက္ၾကသူမ်ား ဇာတ္သိမ္း မလွခဲ့ၾကပါ ။
ထို႔ေၾကာင့္ " ဘုန္း ( တန္ခိုး )ေနာက္ကို လူမလိုက္ႏွင့္ လူေနာက္ကို ဘုန္းလိုက္ပါေစ " ဟု အဖႀကီးဦးျမခင္ ဆုံးမခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္ ။
ေဆးေတာ္ႏွင့္ပညာကို အသက္ပမာ တန္ဖိုးထားသူ....
ဂိုဏ္းေတာ္ႏွင့္ပညာကို ဦးထိပ္ထားသူ...
ျပဳအပ္ေသာ အရာတို႔၌ ဂိုဏ္းေတာ္ႏွင့္ပညာ အတြက္သာ ဦးတည္ေဆာင္႐ြက္သူ....
ငါ..ဟူေသာ မာန္မာနကင္းစင္လွ်က္ ဂိုဏ္းေတာ္ ေဆးေတာ္ ႏွင့္ ဆရာ ပညာတို႔၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ဦးထိပ္ပန္ဆင္ အဓိကထားသူ....
ထိုသို႔ေသာ အၾကင္ပုဂၢိဳလ္ျမတ္သည္............................................
အပူေဇာ္ခံ ကန္ေတာ့ခံ ဆရာႀကီးအျဖစ္သို႔ လည္းေကာင္း ။ ဘုန္းတန္ခိုး အရွိန္အဝါ ႀကီးမား ေက်ာ္ေဇာျခင္း အျဖစ္သို႔လည္းေကာင္း ။ သိဒၶိ ၁၀ ပါးအနက္ မိမိႏွင့္ ထိုက္တန္ေသာ သိဒၶိမ်ား ရရွိေစျခင္း အျဖစ္သို႔ လည္းေကာင္း ။ ဧကန္မလဲြ ေရာက္ရွိေပမည္။
ထိုအေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ ၈ပါး သီလကို အထူးလုံၿခံဳေစလ်က္ သမာဓိကို တည္ၿမဲေအာင္ က်င့္ေဆာင္ပါေလ။ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ဣစ ၦာသယ မဟိဒၶိေစဂိုဏ္းေတာ္ႀကီး၏ အဘဘိုးေတာ္ျပဴး အဘဘိုးေတာ္စၾကၤာမင္း ၊ အဘဘိုးေတာ္ပြင့္ ၊ အဘဘိုးေတာ္ဟန္ ႏွင့္ အေဖႀကီးဦးျမခင္တို႔အနက္မွ တစ္ပါးပါးေသာ ဆရာအရွင္ဝိဇၨာျမတ္သည္ ထြက္ရပ္ေပါက္လမ္းစဥ္ အတြက္ လိုအပ္ေသာ အက်င့္အဓိဌာန္မ်ားကို ဧကန္မုခ် လမ္းၫႊန္ျပပါလိမ့္မည္။
ဤသည္ကား ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ပညာကို ခံယူ၍ ေကာင္းမြန္စြာ လိုက္နာက်င့္ႀကံၾကသူတို႔ ရရွိအပ္ေသာ အက်ိဴးထူးမ်ားျဖစ္သည္။
ထိုထိုေသာ ေကာင္းက်ိဴးမ်ားကို ရရွိေစတတ္သည့္ ဤအထက္လမ္းပညာရပ္ကို ေပးသနားေတာ္မူခဲ့သည္ ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ အဘဘိုးေတာ္ဟန္အားလည္းေကာင္း ၊ အေဖႀကီးဦးျမခင္အား လည္းေကာင္း ၊ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာအားလည္းေကာင္း ႏွစ္စဥ္ အာစရိယပူေဇာ္ပဲြမ်ားက်င္းပလ်က္ ေက်းဇူးေတာ္ကို ဂါဝရျပဳၾက၏။
အထူးသျဖင့္ ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ အဘဘိုးေတာ္ဟန္၏ ပူေဇာ္ပဲြသည္မေမ့အပ္ေသာပူေဇာ္ပဲြျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ အဘဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ပူေဇာ္ပဲြကို ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တိုင္း ၿခိမ့္ၿခိမ့္သဲ က်င္းပႏိုင္ခဲ့ၾက၏။ က်င္းပခဲ့ၾက၏။
ထို႔အျပင္ ပူေဇာ္ပဲြ က်င္းပစဥ္ကာလ ညအခါမ်ားတြင္ အေတြ႕အႀကံဳရင့္က်က္သူ ဆရာႀကီးမ်ားထံမွ ပေယာဂကုထုံးမ်ား အေၾကာင္း၊ ေအာက္လမ္းမိစ ၦာတို႔၏ လွည့္ပါတ္တတ္ပုံမ်ား အေၾကာင္း ၊ ကုသရာ၌ ႀကံဴေတြ႕ရတတ္ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို မၿငီးေငြ႕စတမ္း မိုးလင္းေပါက္ နားေထာင္၍ ပညာယူခဲ့ၾကသည္။
ရွင္းျပသူ ဆရာႀကီးမ်ားကလည္း ကိုယ္ရည္ေသြး ႂကြားလုံးမပါေစဘဲ ဂိုဏ္းေတာ္ႏွင့္ပညာ အေၾကာင္းကို အာဝဇြမ္း႐ႊင္႐ႊင္ျဖင့္ ေဟာေျပာၾကသည္မွာ အလြန္ပင္ တန္ဖိုးရွိလွသည္။
ဤ ​ေနရာတြြြင္​ ဂိုဏ္းေတာ္ ၊ ေဆးေတာ္ ၊ ပညာႏွင့္ ပါတ္သက္သည့္ အေရးႀကီး အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ထိုကဲ့သို႔ ပူေဇာ္ပဲြမ်ားမွ ရရွိခဲ့ေသာ ဗဟုသုတမ်ားပင္ ျဖစ္ေလ၏။
ဂိုဏ္းေတာ္ႏွင့္ပါတ္သက္ၿပီး မွားယြင္းစြာ ျပဳလုပ္ ေနသူမ်ားအား သက္ဆိုင္ရာဥပဇၥ်ာယ္ဆရာမွ ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ဆရာ ဆရာႀကီးမွေသာ္ လည္းေကာင္း ဆုံးမသြန္သင္၍ လမ္းမွန္ကို ၫႊန္ျပၾကသည္။
ပူေဇာ္ပဲြ တက္ေရာက္ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိေသာ အက်ိဴးေက်းဇူး မည္မွ်ႀကီးမားသည္ကို တက္ေရာက္ဖူးသူမ်ားသာ အသိဆုံးျဖစ္မည္။
ပူေဇာ္ပဲြတစ္ခုတြင္ တပည့့္တစ္ခ်ိဳ႕မွ ၎တို႔၏ ဆရာမ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ ေျပာၾကားသည္ကို နားႏွင့္ဆတ္ဆတ္ ၾကားခဲ့ရသည္။ ထိုသို႔ ေဝဖန္ေသာ တပည့့္ျဖစ္သူအခ်ိဳ႕သည္ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ပညာႏွင့္ ဂိုဏ္းေတာ္အေပၚ အလြန္ပင္ သက္ဝင္ယုံၾကည္လ်က္ ဂိုဏ္းေတာ္ႏွင့္ပညာအေပၚ သစၥာေစာင့္သိ ရိုေသၾကသူမ်ားျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ပုထုဇဥ္မွ်သာ ျဖစ္ေသာ ဆရာျဖစ္သူ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ အခ်ိဳ႕အေပၚ မေက်မနပ္ ေဝဖန္ေစာ္ကားျခင္းသည္ကား ထိုေစာ္ကားသူ တပည့္အဖို႔သာ အျပစ္တရား ျဖစ္ေပေတာ့မည္။
ဆရာလုပ္သူအခ်ိဳ႕၏ ျပဳမူေျပာဆို လုပ္ကိုင္ပုံမ်ား ၊ တပည့္မ်ားအေပၚ အုပ္ခ်ဳပ္ပုံမ်ား မွားယြင္းေကာင္း မွားယြင္းႏိုင္ပါသည္။ လဲြမွားေကာင္း လဲြမွားႏိုင္ပါသည္။ ထိုသို႔ေသာ လဲြမွားမႈမ်ားသည္ ထိုလဲြမွားမႈျပဳသူ ျပန္လည္ရ႐ွိလာမည့္ အက်ိဴးဆက္မ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ထိုလဲြမွားမႈမ်ားကို အဘဆရာေတာ္မ်ားမွ မသိခ်င္ေရာင္ေဆာင္၍ ဥေပကၡာ ျပဳထားမည္ မဟုတ္ပါ။ ဆရာမွားလွ်င္လည္း သူ႔သေဘာ သူေဆာင္သြားမည္သာျဖစ္၏။
ဆရာမွားသည္ ျဖစ္ေစ မွန္သည္ ျဖစ္ေစ ေဝဖန္ ပုတ္ခတ္ ေစာ္ကားမိေသာတပည့္သည္ ဧကန္ ငရဲႀကီးေပမည္ ။ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးေစေသာ သိဒၶိ ဣဒၶိမ်ားႏွင့္ အလွမ္းေဝးေပမည္။ ထို႔ထက္ လြန္ကဲစြာ ေစာ္ကားျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ပါက အရူးပမာ ေနရရွာေပမည္။ ထြက္ရပ္ေပါက္လမ္းႏွင့္ကား အေဝးႀကီး ေဝးေပေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။
ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးလိုပါက တပည့္ျဖစ္သူအေနျဖင့္ ဆရာအေပၚ၌ ဆန္႔က်င္ျခင္းမျပဳဘဲ ဆရာအေပၚ ရိုေသေလးစားရန္ လိုေၾကာင္း ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ အဘဘိုးေတာ္ဟန္ မိန္႔ၾကားခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ ။
အဘဘိုးေတာ္ဟန္၏ ပူေဇာ္ပဲြကို ဟိုေရွးယခင္က ကဲ့သို႔ အႏွစ္အရသာ ျပည့္ဝစြာ က်င္းပေနေသာ ပူေဇာ္ပဲြမ်ား ရွိေနပါေသးသည္။ ထိုသို႔ေသာ ပူေဇာ္ပဲြမ်ားကို ဦးေဆာင္က်င္းပေနသည့္ ဆရာႀကီးမ်ား ႏွင့္ တပည့္မ်ားအား အမွန္ပင္ ေလးစားမိပါ၏။
အဘဘိုးေတာ္ဟန္၏ တပည့္သားသမီး ေျမးျမစ္ တီတြတ္ကြၽတ္မ်ား အေနျဖင့္ ဆရာႏွင့္တပည့္ၾကား ၊ ပညာညီအကို ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္းၾကား ျဖစ္ပြားတတ္ေသာ personal matters ေခၚ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို သီးသန္႔ ေဘးဖယ္ထား၍ က်င္းပအပ္ေသာ ပူေဇာ္ပဲြမ်ားတြင္ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ဂိုဏ္းေတာ္ႏွင့္ အဘဘိုးေတာ္ဟန္၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ေထာက္ရႈ၍ အမုန္းမပြားၾကပဲ အျပန္အလွန္ ေလးစားသမႈ ရွိႏိုင္ၾကပါေစသတည္း ။
ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ အဘဘိုးေတာ္ဟန္၏ ပူေဇာ္ပဲြ ၊ အေဖႀကီးဦးျမခင္၏ ပူေဇာ္ပဲြ ၊ ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာအား ပူေဇာ္ပဲြမ်ားသည္ .... ဆရာႏွင့္ တပည့္အၾကား ၊ ပညာညီအကို ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္းၾကား ေဝဖန္ပုတ္ခတ္ ေစာ္ကားျခင္းကင္းေသာ ပူေဇာ္ပဲြ စစ္စစ္သာ ျဖစ္သင့္ပါေၾကာင္း ေလးစားစြာ ေမတၱာရပ္ခံျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
အလ်ဥ္းသင့္၍ အေဖႀကီး ဦးျမခင္ မက္ခဲ့ေသာ အိမ္မက္တစ္ခုအေၾကာင္း တင္ျပပါဦမည္။
အေဖႀကီးဦးျမခင္၏ အိမ္မက္ထဲတြင္ ေလာင္းေလွႀကီးႏွစ္စင္းပါ၏။ ပထမေလာင္းေလွႀကီးတြင္ လူ ၂၀၀ ခန္႔စီးနင္းလိုက္ပါ၏။ ထိုေလာင္းေလွႀကီး၏ ထူးျခားခ်က္မွာ " ဦး " မပါေပ။ ( ေလွဦးထိပ္မပါျခင္းကို ဆိုလိုပါသည္ )။ ေလာင္းေလွ၏ ေရွ႕ဘက္ ေနာက္ဘက္ ႏွစ္ပိုင္းလုံးသည္ " ပဲ့ "ခ်ည္းသာျဖစ္ေန၏။ ေရွ႕ေနာက္ " ဦး " မပါ၍ " ပဲ့ " ခ်ည္းသာျဖစ္ေသာ ထိုေလာင္းေလွသည္ ဦးတည္ရာမရွိဘဲ ေရစီးတိုင္း ေမ်ာခ်င္ရာ ေမ်ာေနသည္ဆို၏။
ထိုေလာင္းေလွ၏ ေနာက္နားတြင္ " ပဲ့ " ႏွင့္ " ဦး "
တို႔ျဖင့္ ဦးတည္ရာမွန္ေသာ ေလာင္းေလွတစ္စင္း သည္ ၿငိမ္သက္စြာ ေ႐ြ႕လ်ားေနသည္။ ထိုေလာင္းေလွ အေပၚ၌ကား စီးသူ တစ္ေယာက္မွ် မပါေပ။ ထိုေလာင္းေလွ၏ "ဦး" ပိုင္းတြင္ မ်က္လုံးပုံ ေရးဆဲြထား၏။ ထိုအခိုက္တြင္ အဲဒီမ်က္လုံးဟာ " နတ္မ်က္စိကြ " ဟုေျပာလိုက္ေသာ အသံကို ၾကားရေလသည္။
ထိုအိမ္မက္အေၾကာင္းကို အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ အဘဘိုးေတာ္ဟန္အား ေျပာျပခဲ့၏။ အိမ္မက္၏ နမိတ္ႏွင့္ပါတ္သက္၍ အဘဘိုးေတာ္ဟန္မွ......
" ငါ့သား.... ေလာင္းဟာ ဦးမပါရင္ ဘယ္ဆိပ္ကမ္းကို သြားကပ္မလဲ၊ ဦးပါမွ ကပ္လို႔ရတယ္ ၊ ဦးမပါ
ေတာ့ ဘယ္ကမ္းမွာ ဆိုက္မယ္မသိဘူး ၊ ေလွာ္သြားၾကၿပီ ၊ တပည့္အခ်ိဳ႕ေတြ သြားၾကၿပီ...... "
" မင္းေတြ႕ခဲ့တဲ့ ( ဒုတိယ ) ေလာင္းဟာ ဒို႔ စီးရမယ့္ေလာင္းကြ " ဟု မိန္႔ၾကားခဲ့သည္။
ထိုအိမ္မက္အရ မိမိသည္ မည္သို႔ေသာ ေလာင္းေလွထက္ စီးနင္းလိုက္ပါေနသည္ကို သုံးသပ္ ႏိုင္ၾကပါေစ။။။
( ထိုအိမ္မက္သည္ အလြန္စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေကာင္းလွ၏။ ထြက္ရပ္လမ္းေပါက္လိုသူမ်ား အတြက္ လမ္းစဥ္ျပ အိမ္မက္တစ္ခုလည္း ျဖစ္၏။ ဝိဇၨာျဖစ္လိုသူ တပည့္အေပါင္းအား မ်က္စပစ္ေနေသာ ထူးျခားခ်က္ျဖစ္၏။ ထိုအိမ္မက္အေၾကာင္း အျပည့္အစုံကို စိတ္ဝင္စားသူမ်ား ရွိပါက ထပ္မံတင္ျပပါမည္။ )

NetSay...ပုိစ္​့အား​ေလးစားစြာျဖင္​့ 

​ေရႊရင္​​ေက်ာ္​ ႏွင္​့ ျမင္​းျဖဴ႐ွင္​နတ္​




•• " အေဖႀကီးဦးျမခင္ "ႏွင့္ ျမင္းျဖဴစီး၍ လာရွိခိုးရေသာ ျမင္းျဖဴရွင္ ..... " ••
ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ဂိုဏ္းေတာ္၏ ပေယာဂ ကုထုံး ႏွင့္ ပါတ္သက္ေသာ သမိုင္းေၾကာင္းကို ေလ့လာလ်ွင္ ..... ျမန္မာလူမ်ိဴးအခ်ိဳ႕ ယုံၾကည္ၾကေသာ ရိုးရာနတ္တစ္ပါးျဖစ္သည့္ ျမင္းျဖဴရွင္နတ္ သည္ ေက်းဇူးတင္ထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ ပါဝင္ပါတ္သက္ ခဲ့ေၾကာင္း အထင္အရွားေတြ႕ျမင္ရမည္ျဖစ္သည္ ။
ဦးဖိုးက်ား ေရးသားသည့္ ၃၇ မင္း စာအုပ္တြင္ ျမင္းျဖဴရွင္ႏွင့္ပါတ္သက္၍ *** ပုဂံ နရပေတ့စည္သူ သည္ ( ၅၃၆ - ၅၇၄ ) မိမိ၏ ျမင္းခံ ငျပည့္ ကိုကြပ္ၿပီးေနာက္ ၊ နတ္ကြန္း နတ္အိမ္ေပး၍ ျပည္သူတို႔အား ပူေဇာ္ေစသည္ ။ ျမင္းျဖဴရွင္နတ္ ဟုလည္းတြင္သည္ ။ *** ေဖၚျပထား၏။
သို႔ေသာ္ ျမင္းျဖဴရွင္သည္ အျခားနတ္မ်ားကဲ့သို႔ ရာဇဝတ္မွဴျဖင့္ သူမ်ားသတ္၍ေသရေသာ နတ္မဟုတ္ဟု ျမင္းျဖဴရွင္မွ ေျပာေၾကာင္း ။ ရည္စားအတြက္ ေသရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း မာနႀကီးေၾကာင္း အင္မတန္ေခ်ာေၾကာင္း ၊ ဘုရင္မ်ိဴးရိုးျဖစ္ေၾကာင္း ၊ အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ ေျပာၾကားဖူးသည္ ။
အဘဘိုးေတာ္ဟန္ ငယ္စဥ္က ႐ြာသူအစဲြ ပေယာဂ တစ္ခုကို ကုသရာ စဲြရင္းတိုင္းေရာက္စမ္းဟု အတိုက္စဲြရင္းကို ေခၚရမည့္အစား ဆိုင္ရာေရာက္စမ္းဟု မွားယြင္းၿပီး အမိန္႔ေပးမိသည္ဆို၏ ။
ထို႔ေၾကာင္ ေဝဒနာရွင္၏ သက္ဆိုင္ရာရိုးရာ ျဖစ္ေသာ
ျမင္းျဖဴရွင္သည္္ ဝင္ပူးလာရ၏ ။
အဘဘိုးေတာ္ဟန္သည္ ပေယာဂအစဲြျဖစ္ေသာ ႐ြာသူ စုံးမက လိမ္ညာ၍ ျမင္းျဖဴရွင္ဟုေျပာသည္ဟု ထင္ကာ ဆိုင္ရာခ်ဳပ္ခိုင္းထားလိုက္ရာ တင္ပုလႅင္ ခ်ိတ္ ထိုင္၍ မရေတာ့ ။ ထို႔ေနာက္ မီးစက္ေရစဥ္ျဖင့္ ပက္ရန္လုပ္ေသာအခါ ... " ေဟ့ .. မင္း ဆရာလုပ္ေနၿပီး ဘာမွနားမလည္ဘူး ... ငါ့ကိုၾကည့္ ... ျမင္းျဖဴရွင္ကြ ... ငါ့ကိုလႊတ္ .. " ဟုေျပာေလသည္။
အဘဘိုးေတာ္ဟန္မွ ျမင္းျဖဴရွင္မွန္ရင္ ထိုင္လို႔ရေစဟု အမိန္႔ေပးမွ တင္ပုလႅင္ခ်ိတ္ ထိုင္ႏိုင္၏ ။
ထို႔ေနာက္ ျမင္းျဖဴရွင္သည္ သူေယာင္အစဲြဝင္သည့္အခါ မည္သို႔ၾကည့္တတ္ေၾကာင္း ၊ စုံး ဝင္လာလ်ွင္မည္သို႔ ၊ နတ္စဲြဝင္လ်ွင္မည္သို႔ ၊ စသည္ျဖင့္ မိစ ၦာအစဲြ မ်ားဝင္လာလ်ွင္ သိရမည့္ ၎တို႔၏ မူလသဘာဝ ဟန္ပန္ အမူအယာ ႏွင့္ ဓေလ့ စရိုက္မ်ားကို အဘဘိုးေတာ္ဟန္အား ေျပာျပေပးခဲ့သည္ ။

Saturday, 22 July 2017

ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ပညာသည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ပိုင္ မဟုတ္




•• " ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ပညာသည္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ပိုင္ မဟုတ္ " ••

ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ဣစ ၦာသယ မဟိဒၶိ ေစဂိုဏ္းေတာ္ႀကီး - ဟူသည္ကား ... မင္းသားႀကီးဦးေအာင္ ဟူေသာ မဟာသိဒၶိရွင္ ဝိဇၨာဓိုရ္ မွ အစျပဳလ်က္ ၊ မင္းမ်ိဴးမင္းႏြယ္ ရွင္ဘုရင္ မ်ိဴးရုိး ျဖစ္ေတာ္မူသည့္ စၾကၤာမင္းသား ( ခ ) ဝိဇၨာ အရွင္သူျမတ္ အဘဘိုးေတာ္ေအး တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ သူေတာ္ေကာင္းဂိုဏ္းေတာ္ ၊ အထက္လမ္းစစ္စစ္ ဂိုဏ္းေတာ္ ျဖစ္၏ ။

ျမင့္ျမတ္ေသာ သူေတာ္စင္ ဝိဇၨာမ်ား တည္ေထာင္ေသာ ဂိုဏ္း ၊ စၾကၤာမင္းျမတ္၏ သံလ်က္ရိုး ... ဘုန္းရွိသည့္ဘုရင္ဝင္မွ အလိုလိုပြင့္ေသာ ကနကၠဒဏ္ ထီးေတာ္စ ... ေတာင္နန္းစံေဒဝီ မေဟသီမိဖုရား၏ ပန္ေတာ္က် ပန္း ၇ ပြင့္ ... အစရွိေသာ အလြန္ရွားပါးသည့္ သိဒၶိဝင္ပစၥည္းမ်ား ပါဝင္ေစလ်က္ ဝိဇၨာ စစ္စစ္ ေဖာ္စပ္ခဲ့ေသာ ေဆးေတာ္သုံးသည့္ ဂိုဏ္း ၊
သစၥာ ၃ ခ်က္တည္ေနသမ်ွ ကာလပါတ္လုံး...  ကေဝအတိုက္ စုန္းအတိုက္ ေအာက္လမ္းအတိုက္ ႏွင့္ ပေယာဂအတိုက္ဟူသမ်ွအား "  ဟဲ့ ... တစ္ခြန္းေငါက္ ၊ ေတာက္ ... တစ္ခ်က္ ေခါက္ယုံမ်ွျဖင့္ ပူးဆိုပူး ၊ ကပ္ဆိုကပ္ ၊ ဝင္ဆိုဝင္ ၊ ထြက္ဆိုထြက္ " ဂိုဏ္း၏ အာဏာစက္ျဖင့္ ႏိုင္ေအာင္ ကုသႏိုင္ေသာ ဂိုဏ္း .... ၊ ေႁမြဆိပ္ ကင္းဆိပ္ မွစ၍ အဆိပ္ဟူသမ်ွကို လက္ျဖင့္႐ြယ္မိုး သပ္ခ်ယုံမ်ွျဖင့္လည္းေကာင္း ၊ သစၥာေရ တစ္ခြက္တိုက္ယုံမ်ွျဖင့္ လည္းေကာင္း ၊ ေပ်ာက္ကင္းေအာင္ အသက္ကယ္ႏုိင့္သည့္ ဂိုဏ္း.... ၊ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ပညာယူထားသည့္ ရရွိထားသည့္ ပညာညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ားသည္ကား သာမာန္လူတို႔ထက္ ပိုမိုကံေကာင္းေသာ ပါရမီရွင္ ( ဝါ ) ပါရမီျဖည့္စည္းေနသူမ်ားသာ ျဖစ္ေလသည္ ။

တစ္ခါက .... ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ အဘဘိုးေတာ္ဟန္သည္ တပည့္မ်ားအား ပညာျဖန္႔ေဝေနခ်ိန္တြင္ အရာရွိတစ္ေယာက္သည္ ဖိနပ္မခြၽတ္ပဲ အိမ္ေပၚတက္လာသည္ဆို၏ ။ ထိုအရာကိုျမင္ရေသာ အဘဘိုးေတာ္ဟန္သည္ အလြန္ေဒါသျဖစ္မိေလ၏ ။
" ဒီလို မိစ ၦာေတြနဲ႔ငါ့ပညာ မတန္ဘူး ၊ ငါေသလ်င္ ဒီေဆးေတာ္ေတြ အကုန္မ်ိဴပစ္မည္ " ဟုဆုံးျဖတ္လ်ွက္ ေဆးေတာ္မ်ားကို ေသတၲာထဲထည့္ ၊ ေသာ့ခတ္ကာ သိမ္းထားခဲ့သည္ ဆို၏ ။
ထိုအခါ အဘဘိုးေတာ္ေအး ကိုယ္ေတာ္တိုင္ႂကြေရာက္လာၿပီး " ေဟ့ .... မင္းတစ္ေယာက္ထဲအတြက္ ေထာင္ထားတဲ့ဂိုဏ္း မဟုတ္ဘူးကြ ... " ဟူ၍ အဘဘိုးေတာ္ဟန္ကို ႀကိမ္းေမာင္းခဲ့ေၾကာင္း အေဖႀကီးဦးျမခင္၏ မိန္႔ခြန္းတြင္ မွတ္သားဖူးပါသည္ ။

" ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္လည္းမဆိုင္ဘူး ၊ ခင္ဗ်ားႏွင့္လည္း မဆိုင္ပါဘူး ၊ ဘယ္သူေတြႏွင့္ဆိုင္သလဲဟု ေမးရင္ ... ကမ ၻာသူ ကမ ၻာသား အားလုံးႏွင့္ဆိုင္တယ္ ..... " ဟု အေဖႀကီးဦးျမခင္ မိန္႔ၾကားခဲ့ပါ၏ ။

ကမ ၻာ့ေဒသ အသီးသီးရွိလူသားမ်ားသည္ ေနရာေဒသ ၊ ျဖစ္တည္ရာမ်ိဴးရိုးဗီဇ ကဲြျပားမွဴေၾကာင့္ အေတြးအေခၚ ခံယူ ယုံၾကည္ခ်က္မ်ားသည္လည္း ကဲြျပားေနမည္သာျဖစ္၏ ။
ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ပညာသည္ တစ္ကမ ၻာလုံးႏွင့္ဆိုင္ေသာ ပညာျဖစ္သည္ဟုဆိုေသာေၾကာင့္ .... ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ပညာယူထားသူမ်ားသည္လည္း ... ကဲြျပားေသာ ေဒသ ၊ မတူညီေသာလူမ်ိဴးမ်ားျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး  အေတြးအေခၚ ခံယူခ်က္မတူႏိုင္ေပ ၊ ယုံၾကည္ခ်က္ ရပ္တည္ခ်က္ ၊ စရိုက္ ... စသည္ျဖင့္ ကဲြျပားေနမည္မွာ အမွန္သာျဖစ္၏ ။
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေမတၲာရပ္ခံ တင္ျပလိုသည္မွာ ... ဆရာႀကီး ၏ တပည့္သားသမီးမ်ား အေနျဖင့္ အျခားပညာညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ား၏ မိမိႏွင့္မတူေသာ ေနထိုင္ေျပာဆိုမွဴ ၊ ၎တို႔ယုံၾကည္ရာလုပ္ကိုင္ေနမွဴ မ်ားအေပၚ " ငါႏွင့္မတူငါ့ရန္သူ " ဟု သေဘာမထားၾကဘဲ ..... မတူညီသည့္ကဲြျပားမွဴမ်ားအေပၚ ေမတၲာတရားျဖင့္ ဥေပကၡာထားႏိုင္ၾကပါေစ ...
ဂိုဏ္းေတာ္ႏွင့္ေဆးေတာ္အေပၚ ေဖာက္ျပန္သူတို႔သည္ အခ်ိန္တန္သည့္အခါ အဘဘိုးေတာ္မ်ား ေပးသည့္ ဒဏ္ခတ္မွဴျဖင့္ ၎တို႔သေဘာ ၎တို႔ေဆာင္သြားမည္သာျဖစ္ေပ၏ ။

ဆရာႀကီး၏ တပည့္သားသမီးေျမးျမစ္မ်ား အေနျဖင့္ .......
အေဖႀကီးဦးျမခင္ မိန္႔မွာေတာ္မူခဲ့သည့္အတိုင္း ...
ဂိုဏ္းေတာ္ကို မေဝဖန္ပါႏွင့္ ။ ကိုယ့္ဆရာသမားကို မေဝဖန္ပါႏွင့္ ။ ပညာညီအကိုအခ်င္းခ်င္း မေက်ာ္လႊားပါႏွင့္ မႏွိမ္ခ်ၾကပါႏွင့္ ။ ဂိုဏ္းေတာ္ႏွင့့္ပညာညီအကို အားလုံးအေပၚ သစၥာရွိၾကပါ ။ သည္းခံျခင္းဟူေသာ ခႏၲီတရားကို လက္မလႊတ္ၾကပါႏွင့္ ............. ဟု ဥပဇၥ်ာယ္ဆရာ ဆရာႀကီး ၏ ေက်းဇူးကို တန္ဖိုးထားျခင္းအားျဖင့္ .. ကြၽႏ္ုပ္ NetSay မွ တိုက္တြန္း ေမတၲာရပ္ခံလိုက္ပါသည္ ။

ဆရာႀကီး၏ တပည့္သားသမီး ေျမးျမစ္မ်ား အားလုံးႏွင့္တကြ .... ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ပညာညီအကို ေမာင္ႏွမအားလုံး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်မၼာ ခ်မ္းသာၾကပါေစသတည္း ။
NetSay ( 29/11/2016 )

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

မင္းတို႔ စကားမိုးႀကိဳးသြားေလာ ( သို႔ ) ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္၏ သစၥာကတိျကီးမားပံု





“ မင္းတို႔ စကားမိုးႀကိဳးသြားေလာ ” ( သို႔ ) “ ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္၏ သစၥာကတိျကီးမားပံု ”

     ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္အဖဘိုးေတာ္ဟန္ကား အာဏာစက္ ထက္ျမက္ ျပင္းထန္ ရံုသာမက ......၄င္းအမွတ္တမဲ့ ေျပာမိေသာ ႏႈတ္ထြက္ စကားကိုလဲ အလြန္တစ္ရာ တန္ဘိုးထားပီး တည္ျမဲလွေသာ ပါရမီရွင္ ေယာက်ာ္းထူး ျဖစ္ေပသည္ ။

တစ္ခါေသာ္ ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္သည္ ဇနီးသည္ အေမႀကီးေဒၚဖြားခင္ႏွင့္ ဆံတစ္ပင္တင္း ခ်စ္ျခင္းမယား ဆိုသကဲ့သို႔ ...လင္မယားတို႔ ထံုးစံရွိသည္ႏွင့္အညီ ကေတာက္ကဆ ျဖစ္ျကေလသည္ ။ ထိုစဥ္  အေမႀကီးမွ ေငြေျကးကိစၥအနည္းငယ္ကို မိန္းမသားတို႕ ထံုးစံအတိုင္း ရန္ေတြ႔မိခဲ့ေလသည္ ။
ထိုအခါ မိ္မိတပည့္သားတို႕ ေရွ႕၌ ေျပာခံရသျဖင့္ ခ်စ္လွစြာေသာ ဇနီးမယားျဖစ္ေသာ္လည္း ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္သည္ ( ရွက္လဲအနည္းငယ္ရွက္သြားဟန္တူသည္  ) အေမႀကီးအား စိတ္ဆိုးသြားေလသည္ ။

ထို့ေႀကာင့္ ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္သည္ ဂိုဏ္းမိခင္ႀကီး အေမႀကီးေဒၚဖြားခင္မ်က္ႏွာအား ေစ့ေစ့ႀကည့္ပီးလွ်င္ .. ေနာင္ ၄င္း ထြက္ရပ္လမ္းကိုျမန္းသြားသည့္အခ်ိန္ထိ တည္သြားမည့္  စကားကိုေျပာလိုက္ေလေတာ့ သည္ ။
“ ေဟ့ ဒီမယ္ မဖြားခင္ ... က်ဳပ္ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ကစပီး  ေသတဲ့အထိ ခင္ဗ်ားမသိဘဲ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္ ယူမသံုးေတာ့ဘူး အဲ့တာမွတ္ထား !!! ”
စကား ကားျပတ္သားလြန္းလွေလသည္ ။
ထို႔ေနာက္ ေဆးလြယ္အိပ္ကို ေကာက္လြယ္ပီး ထြက္သြားေလေတာ့သည္ ။

ျဖစ္ခဲ့ေသာျပသနာကား  ျကားလွ်င္ေမ့ေပ်ာက္ သြားျကေသာ္လည္း ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ကား သာမာန္ စိတ္ဆိုးစဥ္တြင္ေျပာမိေသာ မိမိႏႈတ္ထြက္စကားကိုပင္ ဘယ္ေသာ္အခါမွ ျပန္ မျပင္ခဲ့ေပ ။

အေမႀကီးလဲ တပည့္မ်ားေရွ႕၌ပင္ ဇနီးမယားေကာင္း မိန္းမျမတ္တို႔ အက်င့္အတိုင္း ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္အား ရွစ္ခိုးေတာင္းပန္ျခင္း လင္မယားခ်င္း ေခ်ာ့ေမာ့ ေျပာဆိုျခင္း ျဖင့္ အျပစ္ကိုခြင့္လႊတ္ပါရန္ ႏွင့္ ေရွးယခင္ကအတိုင္း ျပန္ေနေပးပါရန္ ေတာင္းပန္ေလသည္ ။
သို့ေသာ္ ဂိုဏ္ေတာ္ခ်ဳပ္ကား အျပစ္တို႕ကိုသာခြင့္လႊတ္သီးခံ၍ ေရွးကဲ့သို့ အခ်စ္မျပယ္ဘဲ မိမိ ရွာေဖြရသမွ်ကို ဇနီးသည္အားအပ္ႏွံကာ ယခင္ကအတိုင္း ေနေသာ္လဲ ......
ထို ေျပာလိုက္ေသာစကားကိုမူ ....
အေမႀကီး ႏွင့္ တပည့္သားသမီးမ်ားက မည္မွ်ပင္ ေဖ်ာင္းဖ်နားခ် ေတာင္းပန္ေစကာမူ မျပင္ေတာ့ေပ ။

ယူသံုးစရာရွိလွ်င္ တစ္ျပားတစ္ခ်က္ကစပီး အေမႀကီးအား အသိေပးပီးမွသာ ယူသံုးေလေတာ့သည္ ။မယားေျပာေတာ့တစ္ညဆိုသည္ကား....

  ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ကဲ့သို႔ ပါရမီိရွင္ ေယာက်္ားျမတ္တို႕အဖို႕ ျခြင္းခ်က္ သာျဖစ္ေပမည္ ။ အေမႀကီးအဖို့မူကား ေသသည္အထိ စိတ္မေကာင္းစရာ ျဖစ္သြားခဲ့ေလေတာ့သည္ ။

ထို့ျပင္ ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္သည္ သားသမီးေျမးျမစ္တို႔အား အစဥ္သျဖင့္ မွာႀကားေျပာေလ့ရွိေသာစကားတစ္ခြန္းရွိသည္ ။
ထိုကား....

ငါ့သားေျမးျမစ္တို႕ စင္ေတာ္ေရွ႔ မွာ ဘယ္စကားကိုမွ လက္လြတ္စပယ္ မေျပာႏွင့္ မေျပာအပ္ ။
ဥပမာယူေသာ္ ပညာယူစဥ္ စင္ေတာ္ေရွ႕ ဆရာ့ေရွ႕၌ ပေယာဂမကုခ်င္ပါ ကိုယ္လံုအတြက္သာ ယူပါသည္ဆိုလွ်င္ ေနာင္ ပေယာဂ မေတြ႔ျဖစ္တတ္ေႀကာင္း မွာႀကားဖူးေလ့ရွိပါသည္ ။
( စာေရးသူ ကြ်ႏု္ပ္ ကိုယ္ေတြ႕ ျဖစ္ပါသည္ ။ )

သစၥာကတိျကီးမားေသာ ေရႊရင္ေက်ာ္ဣစာၦႆယမဟိဒိၶေစ ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ အဖဘိုးေတာ္ဟန္ အား စံျပ ဥပမာ ယူပီး ပညာညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား အားလံုး....

သစၥာကတိတည္ျကည္ပီး ႏႈတ္ထြက္စကားကို လက္လြတ္စပယ္ ဘယ္အခါမွ်မေျပာေသာ ....
ေျပာပီးေသာစကားကိုလဲ ေသသည့္အထိ တည္သြားေသာ  .....
ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ကဲ့သို့ ရဲရဲေတာက္ ေရႊရင္ေက်ာ္မ်ား ျဖစ္ျကပါေစေႀကာင္း ႏွင့္
ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္အဖ ဘိုးေတာ္ဟန္ အား ပိုမိုႀကည္ညိဳ ႏိုင္ႀကေစရန္  ေရးသားတင္ျပအပ္ပါသည္ ။

ေရႊရင္ေက်ာ္လုလင္

( အကိုးအကား ။  ။ ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္၏ လက္ရင္းတပည့္ႀကီး ဆရာႀကီးဦးခင္ေမာင္ေထြး ေရးသားေသာ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ မွ်ေဝပါသည္ ။ စာအုပ္အား မွ်ေဝေပးခဲ့ေသာ ဆရာႀကီး ဦး ေဇာ္မင္း အား အထူး ေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္  )

ဘုန္း - ေနာက္ကို လူမလိုက္ႏွင့္ လူ - ေနာက္ကို ဘုန္းလိုက္ပါေစ




••" ဘုန္း - ေနာက္ကို လူမလိုက္ႏွင့္
                လူ - ေနာက္ကို ဘုန္းလိုက္ပါေစ " ••

Social network ေခၚ လူမူဆက္သြယ္ေရး ကြန္ယက္မ်ား ပ်ံႏွံ႔လာသည္ႏွင့္အမွ် ဟိုယခင္ ကာလမ်ားကတည္းက ထင္ေပၚ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ဣစ ၦာသယ မဟိဒၶိေစဂိုဏ္းသည္ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ဂိုဏ္းဝင္ ဆရာ ဆရာမမ်ား၏ ႀကိဴးစားမႈေၾကာင့္ ပိုမို ထင္ရွားလာ၏။ ပို၍ လူသိမ်ားလာ၏။

အထူးသျဖင့္ လူငယ္ လူ႐ြယ္ အမ်ားစုသည္ ပညာ အေပၚ၌ လည္းေကာင္း၊ ဂိုဏ္းေတာ္ အေပၚ၌ လည္းေကာင္း အထူးတလည္ စိတ္ဝင္စားမႈ ရွိလာၾက၏။ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ပညာအား ခံယူလာၾက၏။ ထို မ်ိဴးဆက္သစ္ ညီဆရာ ညီမဆရာမတို႔အား ၎တို႔ အသီးသီး၏ ဥပစၨ်ာယ္ ဆရာတို႔မွ သိသင့္ သိထိုက္သည္မ်ားကို လမ္းၫႊန္ ဆုံးမ သြန္သင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္မည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။

သို႔ေသာ္ အေရအတြက္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ အခ်ိဳ႕ ဆရာတို႔သည္ အဘဘိုးေတာ္ဟန္ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ဂိုဏ္းမူ ဂိုဏ္းစည္းကမ္းတို႔ႏွင့္ တစ္နည္းတစ္ဖုံ ကဲြျပားစြာ လက္ခံက်င့္သုံးေနသည္လည္း ရွိေနျပန္၏။ ထိုထိုေသာ အနည္းစု ဆရာတို႔၌ ပညာခံယူမိၾကေသာ မ်ိဴးဆက္သစ္ တပည့္တို႔သည္ မိမိတို႔ ဥပစၨ်ာယ္ ဆရာ၏ လဲြမွားေသာ အယူအဆမ်ားကို နားေယာင္ လက္ခံမိပါက ထိုတပည့္မ်ား၏ အနာဂါတ္သည္ လွပသင့္သေလာက္ လွပမည္ မဟုတ္ေပ၊ ေတာက္ေျပာင္သင့္သေလာက္ ေတာက္ေျပာင္မည္ မဟုတ္ေပ။

ထိုသို႔ေသာ မ်ိဴးဆက္သစ္ ညီဆရာ ညီမဆရာမ မ်ားအတြက္ ရည္႐ြယ္၍ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ေက်းဇူးရွင္ အေဖႀကီးဦးျမခင္၏ ဆုံးမစကားမ်ားအနက္ သိမွတ္ လိုက္နာဘြယ္ အခ်ိဳ႕အခ်က္မ်ားအား ထုတ္ႏွတ္ တင္ျပလိုက္ျခင္း ျဖစ္၏။

ဤသို႔တင္ျပရာ၌ အေဖႀကီး ဦးျမခင္၏ မူရင္း ေျပာဆိုခ်က္မ်ားအတိုင္း ၏သည္မလြဲ ေရးသား တင္ျပျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

@@ " ဘုန္း - ေနာက္ကို လူမလိုက္နဲ႔ ၊လူ - ေနာက္ကို ဘုန္းလိုက္ပါေစ ။ ဘုန္း - မႀကီးခ်င္ရင္ ဘုန္းကေက်ာေပၚတက္ပါလို႔ ေခၚမယ္ ၊ အက်င့္မမွန္ရင္ ဘုန္း - ကမင္းတို႔ကို တံတားေလး ပို႔မွာဘဲ ။

အက်င့္မွန္ရင္ အဘဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားထံ ပို႔မွာဘဲ ၊ အခ်ိန္အခါမဟုတ္ဘဲ ဘုန္း-ႀကီးခ်င္ရင္ မိစ ၦာ အုပ္စုထဲ ပါသြားမယ္ ။

ေဆးစြမ္းမွန္းသိလို႔ ေဆးကိုေခါင္းေပၚ႐ြက္သြားရင္ ေဆးက ထြက္ရပ္ေပါက္ကို ေရာက္ေအာင္ပို႔လိမ့္မယ္ ။ မိမိအက်င့္ မမွန္ပါက ထြက္ရာေပါက္ဂိတ္ အဝင္ေရာက္လ်င္ ထြက္ေပါက္မွားလိမ့္မယ္ ။

အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဒို႔အေဖႀကီး ဘိုးေတာ္ဟန္ရဲ႕ ဂိုဏ္းစစ္ ဂိုဏ္းမွန္ ေဆးစစ္ေဆးမွန္ေတြ အတုမျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါစို႔ ။

ေသျခင္းဆိုးအမ်ိဴးမ်ိဴးနဲ႔ မေသရတဲ့ ဂိုဏ္းစစ္ရတနာ ေဆးစစ္ရတနာကို အသက္နဲ႔လဲ၍ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါစို႔ ။

အဘဘိုးေတာ္ျပဴး ၊ အဘဘိုးေတာ္ေအး ၊ အဘဘိုးေတာ္ပြင့္ ၊ အဘဘိုးေတာ္ဟန္အထိ အသက္နဲ႔လဲခဲ့ တဲ့ ေဆးေတာ္ေတြကို အတုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ရင္ ဂိုဏ္းကိုဖ်က္တဲ့သူ တစ္ - တရားခံ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။

ေဆးေတာ္ေတြက ေခါင္းျပဴမထြက္ရဲဘူး ၊ ငါ့မ်ား ထုေခ်ၿပီး အတုလုပ္မလားလို႔ စိုးရိမ္ေနၾကတယ္ ။

ဂိုဏ္းေစာင့္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ နတ္မင္းႀကီးေလးပါးနဲ႔ ပိဋကတ္ သုံးပုံ အေမမယ္ေတာ္ႀကီးအား ေထာက္ထား၍ လည္းေကာင္း ၊ ဒို႔သားအဖေတြက ဂိုဏ္း၏ မ်က္ႏွာ ေဆးေတာ္၏မ်က္ႏွာ ေထာက္ထားျခင္းျဖင့္ လူသာေသပါေစ ၊ ဂိုဏ္းေတာ္စစ္ ေဆးေတာ္စစ္ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ေဆးအစစ္ မေပ်ာက္ဖို႔ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ ၾကပါစို႔ဟု အဓိဌာန္ျပဳရင္း နိဂုန္းခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္ ။ @@

NetSay ( 29/11/2016 )

*****   *****   *****   *****   *****   *****   *****

Friday, 21 July 2017

​ေရႊရင္​​ေက်ာ္​ဣစၦာသယမဟိ​ဒၶိ​ေစဂုိဏ္​း​ေတာ္​ႀကီး ဆရာ​ေတာ္​ဦးဝဏၰာလကၤာရ သိဒၶိ

​ေရႊရင္​​ေက်ာ္​ဣစၦာသယမဟိဒၶိ​ေစဂုိဏ္​း​ေတာ္​ႀကီး

                          မွ

       ဆရာ​ေတာ္​ ဦးဝဏၰာလကၤာရ သိဒၶိ

​ေရးသားျပဳစုအပ္​​ေသာ သ​ေခၤပနယ် ကုထုံးက်မ္​း
                        မူပုိင္​

ဆရာ​ေတာ္​အားလည္​​ေကာင္​း ဦးစြာပထမ ကန္​​ေတာ့အပ္​ပါသည္​

ဆရာ​ေတာ္​၏တပည္​့ ပညာညီအကုိဆရာဆရာမအ​ေပါင္​းအားလည္​း

႐ုိ​ေသ​ေလးျမတ္​စြာ ​ေတာင္​းပန္​အပ္​ပါသည္​ ဂါရဝျပဳအပ္​ပါသည္​ .

🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏

    အရဟံ  ပုဒိအာ  သမၼာသဗၺဳ​ေဒၶါ  ​ေဇယ်တုသဗၺမဂၤလံ
   န​ေမာတႆ ဘဂဝ​ေတာ အရဟ​ေတာ
သမၼာသဗၺဳဒႆ    



            ဆရာ​ေတာ္​ ဦးဝဏၰာလကၤာရ သိဒၶိ

                  သ​ေခၤပနယ် ကုထုံးက်မ္​း

              🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
                 
                             .မူပုိင္​.

             🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏

 အားလုံး​ေသာပညာညီအကုိဆရာဆရာမအ​ေပါင္​း
                   လုိရာျပည္​့ဝၾကပါ​ေစ


Thursday, 20 July 2017

​ေရႊရင္​​ေက်ာ္​ဣစၦာသယမဟိဒၶိ​ေစဂုိဏ္​း​ေတာ္​ႀကီး ဂုိဏ္​​း​ေတာ္​ခ်ဳပ္​ မူပုိင္​

ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာျမတ္​သုံးပါး ဦးထိပ္​ထား၍

​ေရႊရင္​​ေက်ာ္​ဣစၦာသယမဟိဒၶိ​ေစဂုိဏ္​း​ေတာ္​ႀကီး

                 မွ
အဘဘုိး​ေတာ္​ျပဴးး    အဘဘုိး​ေတာ္​စၾကၤာမင္​း
အဘဘုိး​ေတာ္​ပြင္​့     အဘဦးဘုိးဟန္​
​​ေက်းဇူး႐ွင္​အဘဆရာႀကီး ဦးျမခင္​
​ေစတနာ႐ွင္​ ဆရာႀကီးဦး​သန္​းၫြန္​႔
ဖခင္​​ေက်းဇူး႐ွင္​ဆရာႀကီး ဦး​ေသာင္​းတင္​

နတ္​မင္​းႀကီး​ေလးပါး အ​ေမမယ္​​ေတာ္​  ႐ုိ​ေသစြာျဖင္​့ ကန္​​ေတာ့အပ္​ပါသည္​ သားတပည္​့ကာယကံ ဝဇီကံ မ​ေနာကံ
ႏွင္​့ ဂုိဏ္​း​ေတာ္​ႀကီး၏အျပစ္​​ေတြ႐ွိပါသည္​ ထုိအျပစ္​ဟူသမွ်တုိ႔ကုိ သားတြင္​လည္​း​ေကာင္​းသား၏တပည္​့မ်ားတြင္​
လည္​​ေကာင္​းပညာညီအကုိ​ေမာင္​ႏွမမ်ားအားလုံးတုိ႔တြင္​လည္​း​ေကာင္​ အ​ေျပာအဆုိအ​ေနအထုိင္​မွစ၍ အျပစ္​ဆယ္​တန္​
ခြင္​့လႊတ္​​ေတာ္​မူပါရန္​ႏွင္​့ သားတပည္​့ယခုကဲ့သုိ႔​ေသာအျပဳအမူလုပ္​​ေဆာင္​မႈ့​ေတြမွာ မွားယြင္​းခဲ့သည္​႐ွိပါ​ေသာ္​
အဖဆရာႀကီးမ်ားခြင္​့လႊတ္​​ေတာ္​မူပါရန္​​ေတာင္​းပန္​႐ုိက်ိဳးကန္​​ေတာ့အပ္​ပါသည္​အဖဆရာႀကိးမ်ားခင္​မ်ာ...



       ​ေရႊရင္​​ေက်ာ္​ဣစၦာသယမဟိဒၶိ​ေစဂုိဏ္​း​ေတာ္​ခ်ဳပ္​

                             အဘဦးဘုိးဟန္​

                                    ဓႏုျဖဴ

                            🙏🙏🙏🙏🙏

                                 မူပုိင္​

                             🙏🙏🙏🙏🙏

                               

Sunday, 2 July 2017

​ေက်းဇူး႐ွင္​ အဖဆရာႀကီး ဦးျမခင္​၏ ​ေတးထပ္​ကဗ်ာ


🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏


(က) ဘိုးေတာ္ဟန္ ပလႅင္ေပါက္ပါလို႔
ထင္သေလာက္ ေရာက္ေပါ့ဧကံ
မျမင္မေပါက္လို႔ ေ၀ဖန္သူေတြရယ္
အေျဖမမွန္မွားၾကမည္ေၾကာင့္
စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ပူပန္ပါတယ္
လူမတန္ ကံကိုမခ်ပါနဲ႔
မူမွန္တာ အျမန္လုပ္ရေအာင္
ေပါင္းစုလို႔တည္ေထာင္
ဒို႔အေဖရဲ႕ ဒို႔အေမြကို
ဒို႔တစ္ေတြ ပိုင္ေအာင္လုပ္မွာမို႔
ဘယ္သူ႔မွ အျပစ္မတင္
ဒို႔ဥစၥာရွင္။
ဒါဒို႔အလုပ္ ဒို႔ဖခင္ကို
ဒို႔တစ္ေတြကံေကာင္းေထာက္ပါလို႔
ျပဳစု၍ က်ိဳးရွိပါသည္
မိုးထိေအာင္ တက္အံုးမယ္ကဲြ႕ေလး။      ။

(ခ) ငါဆရာ င့ါအေၾကာင္း ထပ္ေလာင္း၍ ေျပာမယ္
သားသမီးေျမးျမစ္ေတြအေပၚ၀ယ္
နည္းသစ္ေတြထြင္ဘူးတဲ့
အစဥ္ျမဴးေကာင္းၾကပါေစ
ေလာင္းေမတၱာေခြ်
ဘယ္သူမွ မုန္းစိတ္မ၀င္သည္
ပုခံုးထိပ္တြင္ တင္ထားျခင္ရဲ႕ေလး
ငါကေလ ေငါက္ငမ္းလို႔
ေၾကာက္ခမန္းေျပာမိပါသည္
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း သည္းခံသည္ တစ္ခ်ိဳ႕မွ မေၾကခ်မ္းလို႔
ေသခမန္းေၾကာင့္ၾကရွာျပီ
သည္းခံၾကတပည့္ေတြရယ္
မင္းတို႔ကို အေဖခ်စ္လို႔
ေသြမျပစ္ ေပါင္းရပါစီ
ေနာင္အတြက္ ထြက္ခဲ့ပါေသာ္
မင္းတို႔ေတြ က်န္ခဲ့မွာေၾကာင့္ေလး။       ။

(ဂ) ေရႊရင္ေက်ာ္ကမၻာသိေအာင္လို႔ ဆရာက၀ိၾကံခဲ့တယ္
ဘာမသိတစ္ခ်ိဳ႕ဆရာေတြရယ္ ကိုယ့္ဟာေလကိုယ္ခ်ဳပ္ၾကတလဲြ
ဂိုဏ္းခ်ဳပ္က ကိုဘိုးဟန္ပါ
ဆိုရိုးအမွန္ဘိုးေတာ္လြဲလို႔
ဒို႔မ်ားေတာ့ ခ်ဳပ္စန္းေပါင္ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ေမာင္ ဟိုလူအုပ္ေတြေၾကာင့္
ျမဳပ္ခဲ့ေပါ့ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္သခင္ ဒို႔ရဲ႕ဖခင္
ျမဳပ္ေနတဲ့ ဒို႔အေဖကို ဒို႔တစ္ေတြစု၀ိုင္းလို႔
တူးေဖာ္တဲ့ သားအဖတစ္ေတြ ပန္းရွာၾကသေလ
ဒို႔ေဖာ္တဲ့ အေဖဟန္မွာ
မေသြအမွန္ ကမၻာသိမယ္ကဲြ႕ေလး။      ။

(ဃ) ဘိုးေတာ္ဟန္ အစထားပါလို႔
ဘိုးေတာ္မ်ားရဲ႕ ပံုေတာ္ေတြ
လမ္းမေရာက္ေန။
မႀကီးပြားၾကတဲ့ ေျမးသားတစ္ေတြရယ္
စီးပြားေရးတြက္ေမာၾကလို႔
လုပ္ရက္ၾကတဲ့ မင္းတို႔တစ္ေတြ ဒုကၡနဲ႔ေပြ
မလုပ္အပ္တဲ့ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္သခင္ေတြကို
၀ိုင္းျမဳပ္ခ်င္တာမေတာ္ဘူးထင္ရဲ႕ေလး
ေစတနာေကာင္းနဲ႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္
ေျဗာင္းဆန္မွာ ပူပန္လို႔
ေငြရဘို႔တစ္ခုကိုသာ မၾကည့္ၾကနဲ႔ဗ်ာ
ဂိုဏ္းေတာ္ကို မေထာက္ထားရင္လွ
ေမွာက္မွားလို႔ မင္းတို႔တစ္ေတြ
ဂိုဏ္းသင့္လိမ့္မေလ
ဂိုဏ္းသင့္လို႔ ဒုကၡေပြရင္
မုခ်ေလလွ်င္အပါယ္လားမယ္ကဲြ႕ေလး။      ။

(င) ေရႊရင္ေက်ာ္ဂိုဏ္းဂဏ ႏိုင္းဆလို႔ေခၚမယ္
သမိုင္းအစ အေျခေပၚလွ်င္ ေျပေက်ာ္ေအာင္မွတ္တမ္း
အဘေအးလို႔ အမည္တြင္တယ္
စၾကၤာရွင္မ တဲ့ ေစဂိုဏ္း
ထို႔ေနာက္မွ တစ္ဆကူးလာတယ္
အဖျပဴးေခၚ ၀ိဇၨာဂိုဏ္းဟာမို႔
အဖဆရာပြင့္ လက္တြင္းကိုသာ
ေပးအပ္ခဲ့တာ။
ထို႔ေနာက္မွ ဒို႔အေဖဟန္ကို
မခ်ိဳ႕ဧကံ ေဆးေတာ္ျမတ္ေတြနဲ႔
ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ေတာ့ ငါ့သားဆရာရယ္
မွတ္သားပါကြယ္ အေဖေျပာမယ္ကဲြ႕
ဂိုဏ္းခ်ဳပ္တဲ့ေဆးေတာ္ေတြ ေရာ့ယူေတာ့ေလ
သားအရင္းဘိုးေတာ္ဟန္မွာ သူ႔ဆရာဘိုးေတာ္ပြင့္ရဲ႕
ျမတ္လွတဲ့ ဂိုဏ္းေတာ္ကိုသာ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရွာ
ေရႊအစစ္ဂိုဏ္းျမတ္ရတနာကို
ပိုင္းျဖတ္ကာအသက္ေပးပါလို႔
သားေျမးျမစ္တပည့္ေတြဆီ ေပးအပ္ခဲ့ျပီ
ဒို႔သားအဖတာ၀န္ေတြမွာ ဆက္လက္ကာ ထိန္းၾကမွ
ေရႊအစစ္ေဆးရတနာ
ေတးေပ်ာက္လို႔ကြာ
ဆယ္ႏွစ္ေျမာက္ရုပ္လံုးေပၚျပီ
ေဆးရတနာဂိုဏ္းပါေပ်ာက္လို႔
ဆက္လက္၍တာ၀န္ယူေန ဒို႔သားအဖတစ္ေတြ
သမီးမ်ားနဲ႔ ေျမးမ်ားေတြရယ္
ဂ်ီးမ်ားေနရင္ အေျခဆိုးမယ္ကဲြ႕
မိုးထိမက ေလွကားေထာင္မယ္
ဒို႔မ်ားအကုန္ ေအာင္ပန္းဆြတ္တဲ့ပဲြ
မိုးထိမက ေလွကားေထာင္မည္
ဒို႔သားအဖတစ္ေတြ ေအာင္ပန္းဆြတ္တဲ့ပဲြ
မိုးထိမက ေလွကားေထာင္ျပီ
ဒို႔မ်ား ေအာင္စည္ရြန္းၾကမည့္ပဲြ။    ။

📝Zar Ma Ni..FB

ဣစၧာသယမဟိဒိၶေစဂိုဏ္းခ် ဳပ္ အဖဘိုးေတာ္ပြင့္ ထြက္လမ္းသမိုင္း

ဆရာ ရေသ့ ရွင္သာသနာ   ေခၚ ဆရာေတာ္ဦးသုမန   ကိုယ္တိုင္  ေရးသားခဲ့​ေသာ မွတ္တမ္း ကို မူရင္းအတိုင္း  ကဗ်ာလကၤာမ်ားဖယ္​ထုတ္​၍ တင္ျပလိုက္​ပါသည္​။

  အဘဘိုးေတာ္ပြင့္ထြက္မထြက္ကို ယခုကာလအျငင္းပြားရာ ကြၽန္ပ္​​အေနျဖင့္အမွန္ထြက္ေျကာင္း ထြက္ရပ္စခန္းကိုအနီးကပ္ေစာင့္ခဲ့ေသာ ရေသ့ရွင္သာသနာေခါ္္​ ဆရာေတာ္ဦးသုမန စာအုပ္​ထဲမွတင္ျပလိုက္ပါသည္။

       ရေသ့ ရွင္သာသန  ေရးသားထားသည္
ဣစာသယမဟဒၶိေစဂိုဏ္းေတာ္ျကီးဟု  ၁၂၇၃ခုႏွစ္မွစ၍ ယခု ၁၃၅၃ခု ႏွစ္အထိ ဂိုဏ္းေတာ္အသက္သည္  အႏွစ္၈၃ ႏွစ္ရွိသည္ ယခု ၁၃၇၈ ႏွစ္ထိ ဂိုဏ္းေတာ္သက္ ၁၀၅ႏွစ္ရွိပါသည္။

တုိင္းေက်ာ္ျပည္ေက်ာ္ နိုင္ငံေက်ာ္ေအာင္ထင္ရွားခဲေသာ ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ အဘဆရာပြင့္သည္   သူ႔ဇာတိ က်ဳံမငဲရြာမွ  မဆယ္ဆိပ္  ၎မွတဆင့္ က်ိုက္လတ္ျမိဳ့ ၈လမ္း   ၎မွတဆင့္ ရန္ကုန္သို့ေျပာင္းေရႊ႔ေနထိုင္ခဲသည္

ဘရ​ေသ့ လူအမည္ဦးဟန္ထြန္းသည္  ၁၃၁၇ခုတေပါင္းလဆန္း ၁၀ရက္ေန့၌ ဘိုးေတာ္ပြင့္အိမ္သို့တဖန္ျပန္ေရာက္သည္    ၎အခ်ိန္​က ဘိုးေတာ္ပြင့္အိမ္တြင္ ဓနိကိုဖ်က္၍ သြပ္မိုးေသာအခ်ိန္ျဖစ္ေနသည္။         ထိုအခ်ိန္တြင္အမည္မသိရဟန္းတပါး  သက္ေတာ္၅၀ခန့္ဟုခန့္မွန္းရသည္။       ေနာက္မွေက်ာင္းသားငယ္တဦးပါလာသည္   ထိုရဟန္းသည္ ဘိုးေတာ္ပြင့္အား  ဆရာျကီး ဘုန္းျကီးကိစၥျပီးေနျပီဟုေျပာဆိုပါသည္။      ဘိုးေတာ္ပြင့္ က ေမာ္လျမိုင္ခရီး လမ္းသည္အသြားရလာရခက္ခဲေသာကာလျဖစ္သည္    က်ိဳက္ထီးရုိးေတာင္ေပါ္တြင္ ရွိေသာနာနတ္သီးႏွင့္ ေတာင္ေဝွးကိုအယူခိုင္းရာ ေနာက္ေန့မနက္ေစာေစာ တြင္ ၎ပစၥည္းမ်ား ေက်ာင္းသားေလးမွ လာပို့သည္    ၎ပစၥည္းကိုျကည့္၍  အဘပြင့္သည္ ဒီကိုယ္ေတာ္၃ဆူ စခန္းႏွင့္ထြက္ရပ္ေပါက္သြားသည္ဟု
ကြၽနု္​ပ္[ဘရ​ေသ့]ကို ေျပာဆိုပါသည္။

ကြၽန္​ပ္​သည္ ဆရာပြင့္အိမ္မွ အိမ္မူကိစၥ အဝဝတို့ကို လုပ္ကိုင္ျပီး ပညာစဥ္မ်ားဆက္လက္ခံယူခဲ့ျပီးေနာက္
ဆရာပြင့္မွ မင္းဝါဆိုလတြင္ ငါဆီကိုမျဖစ္မေန ဆက္ဆက္လာရမည္ မိန့္ျကားျပီး  အဘထြက္ရန္ကိစၥရွိတယ္   အမွတ္မထင္မိန့္ျကားခဲ့တယ္  ။ ကြၽန္​ပ္လည္းအခ်ိန္တန္လို့အိမ္ျပန္ခဲ့တယ္။

ဒီလိုနဲ ဝါဆိုလျပည္ေန့ညတြင္ ဘုရားဝတ္ျပဳေနရာမွ အဘျပဳးကေနျပီး  မင္းဆရာေမာင္ပြင့္အိမ္ကို မျဖစ္မေနသြားရမယ္ေျပာဆိုလို့ က်ေတာ္လည္း ဝါဆိုလဆုပ္၂ရက္ေန့တြင္  အဘပြင့္အိမ္သို့ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။   ေရာက္တယ္ဆိုရင္ဘဲ အဘပြင့္က ကြၽန္​ပ္အား ပညာစဥ္မ်ားတိုင္ေျကြးျခင္းေဆးေတာ္မ်ား စြန့္ျကဲျခင္း က်င့္စဥ္မ်ားသင္ျကားေပးျခင္း ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘယ္စမ ဘယ္အင္း ပညာစဥ္တက္စဥ္မ်ားကိုဆက္လက္သင္​ျကားေပးျပီး။

သာသနာေတာ္သကၠရာဇ္ ၂၅၀၀ ျပည့္ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၁၈ ခု ဝါဆိုလျပည္ေက်ာ္၆ ရက္  ေန့ ေနလည္၁ နာရီ  ၁၅ မိနစ္  ရန္ကုန္ျမို့ ျကည္ျမင္တိုင္  ဗားကရား ထင္းပြဲတန္း အိမ္အမွတ္၁၀၄  ဇနီးေဒါေငြယုံ  ႏွင့္ တျခားေသာတပည့္မ်ားႏွင့္အတူ  နာမည္ျကီးတပည့္မ်ားထဲမွဆိုရင္ ဆရာဦးျမတ္စံတဦးသာရွိသည္  ဦးျမင့္သိန္း ဦးေက်ာ္ခင္တို့မရွိပါ   ၎အခ်ိန္တြင္ ဆရာပြင့္သည္ တပည့္မ်ားအား တရားေဟာျပေနရာမွ   ထြက္ေလဝင္ေလခ်ဳပ္သြားပါေတာ့သည္။

အဲဒိအခ်ိန္ထုံးစံအတိုင္း ငိုသူကငို ေအာ္ဟစ္သူကေအာ္ဟစ္ဝမ္းနဲသူကဝမ္းနဲ  ပူေဆြးေနတဲ့အခ်ိန္ကာလပါ      ဒီအခ်ိန္မွာသက္ေတာ္၆၀ ခန့္ဆရာေတာ္တပါးျကြလာျပီး  အားလုံးကိုျငိမ္သက္ဘို့  ေမတၱာ ရပ္ခံပါတယ္

တပည့္အေပါင္းတို့ သင္တို့ငါတို့ဆရာ  ဆရာပြင့္ဟာ သာမန္လူမဟုတ္ဘူး  ဘုန္းကံပါရမီျကီးတဲ့ပုဂၢိဳလ္​ထူး  ပုဂၢိဳလ္ျမတ္တပါးပါ ဒါေျကာင့္ျကံေတာသုႆုန္မွာ ျမဳတ္ႏွံမည္ကိုငါလက္မခံဘူး   ဆရာပြင့္ငါ့ကိုမွာျကားခဲ့သည္အတိုင္း  ငါေနထိုင္ရာ ေကလာသေတာင္စခန္းသို့  ပို့ေဆာင္ရမည္။  ငါ့ကိုမွာထားခဲ့တယ္။

အကယ္၍ မင္းတို့ဆရာကို မင္းတို့ပူေဇာ္လိုလ်ွင္  ဤ ဗားကရာမွာဘဲ  ၇ရက္ပူေဇာ္ပါ   ၇ ရက္ေက်ာ္ရင္ငါေနထိုင္ရာ ေကလာသေတာင္ကိုပင့္ေဆာင္မယ္   မင္းတို့ငါစကားကို မလိုက္နာလ်ွင္ မင္းတို့ျပဳဘြယ္ကိစၥ အားလုံးအေႏွာက္ယွက္ျကဳံမယ္လို့ ေျပာဆိုျပီး   အိမ္ေပါ္မွာမရွိေတာ့ေခ်။

ဆရာေတာ္မွာျကားသည့္အတိုင္း  ၇ ရက္ပူေဇာ္ျပီး  ဝါဆိုလဆုပ္ ၁၂ ရက္ေန့တြင္ အေရွ့ဆုံးမွ ဘုန္းျကီးမ်ားႏွင့္အတူ  ဘုိးေတာ္ပြင့္ရုပ္အေလာင္းကို ေသတၱာျဖင့္ထည့္၍  ကားအစီး၅၀ ေက်ာ္ျဖင့္  ေရႊဒဂုံေစတီေတာ္ျမတ္အား  ကားအစီး၅၀ ေက်ာ္ျဖင့္ဖူးေမ်ာ္ကန္​ေတာ့ျပီး   ကြမ္းျခံဘူတာ  ေခါ္ ရန္ကုန္ဘူးတာျကီးသို့  နံနက္ ၅နာရီ ၁၅ မိနစ္အခ်ိန္ ဝါဆိုလဆုပ္၁၃ ရက္ေန့အခ်ိန္တြင္ နံနံက္ ေစာေစာေမာ္လျမိဳင္ရထားျဖင့္  တင္ေဆာင္၍ ထြက္ခြာသြားပါသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္စစ္ေတာင္းတံတားျကီးသည္  ပ်က္စီးေနခ်ိန္ သူပုန္မ်ားကမိူင္းေထာင္ လက္ပစ္ဗုံးမ်ားျဖင့္ ပစ္ခတ္ေနခ်ိန္ျဖစ္ပါသည္။ အေႏွာက္အယွက္အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွွင့္ျကံဳေနရတဲ့အခ်ိန္ကာလပါ။
        ဘိုးေတာ္ပြင့္ ထြက္မထြက္
ဒီလိုႏွင့္ကြၽန္​ပ္တို့အဖြဲသည္ စစ္ေတာင္းတံတားက်ိဳးပ်က္ေန၍   အဘပြင့္အေလာင္းေသတၱာကို စစ္ေတာင္းျမစ္ကမ္းကမ္းေျခမွ တဘက္သို့ ဇက္ျဖင့္ကူးခဲ့ပါသည္။   က်ိုုက္ထိုမွအတီးမူတ္အကခုန္ျဖင့္ လာေရာက္ျကိုဆိုခဲ့ေသာ  ဆရာဦးခ်န္ထြန္း ဆရာလွ ဆရာေထြ တို့အဖြဲျဖင့္ ဟိုဘက္ရထားေပါ္သို့ ေျပာင္းေရႊသယ္ယူျကပါသည္။  မိုးေတြကလဲ တဖြဲဖြဲေလးက်ေနခ်ိန္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေလးေပ့ါဗ်ာ။
ဒီလိုနဲေတာင္စြန္းဘူတာသို့ကြၽန္​ပ္တို့ေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ဆရာေတာ္အမိန့္နာခံျပီးေနရတဲ့အခ်ိ္န္ပါ ယခုဆက္လက္သြားရမည့္စခန္းသည္ အမ်ားႏွင့္မဆိုင္ အမ်ားႏွင့္မပါတ္သက္ ရန္ကုန္မွလိုက္ပို့ေဆာင္ေသာတပည့္အားလုံးဤေနရမွာေနခဲ့ပါ ျပန္လိုက ျပန္ပါဟုအမိန့္ရွိသည္။
ဤအခ်ိန္တြင္ဆရာေတာ္သည္ က်ြနုပ္ကိုတခါထည္းေခါ္ျပီး အဘပြင့္ရဲ လက္သုံးေတာ္တပည့္ ဦးဘကေလးအားေခါ္ေဆာင္ျပီး ဆရာေတာ္ေတာင္ေျခတြင္ေနထိုင္ျကေသာ ဦးေခါက္ထူ ဦးေျကြ ဦးေထြတို့ႏွင့္အတူရုပ္အေလာင္းကိုေတာင္စြန္းျမိဳ့ ဝင္းတံခါးေပါက္မွ ထြက္ခဲ့ျကျပီး ပန္ထိမ္ေတာင္ေျခရင္းရွိ ဆရာေတာ္သီတင္းသုံးရာေက်ာင္းကေလးသို့ေရာက္ရွိပါသည္။ ေက်ာင္းေပၚတြင္ ရုပ္အေလာင္းကိုေခတၱခ်ထားျပီး က်ြႏုပ္အား ေခါင္းရိပ္ေစ၍ ရေသ့ဝတ္ခိုင္းျပီး လာသည္ပရိတ္သတ္ကို ျပန္လြတ္လိုက္ပါသည္။
ဝါေခါင္လဆန္း၁ရက္ေန့နံနက္ ၃နာရီခန့္အခ်ိန္တြင္မိုးေလးတဖြဲဖြဲက် ဆရာေတာ္ကမလင္းတလင္းမွန္အိမ္ကေလးျဖင့္​့ျပ၍ေရွ့မွေလ်ာက္ က်ေတာ္နဲဥိးဘေလးက အေလာင္းကိုထမ္းျပီးေတာင္ေပါ္သို့တက္ရာ အသင့္ရွိေနေသာ ထန္းလက္မိုးပ်ဥ္ကာ တဲေက်ာင္းေလး ၏ ေရွ့ညီညြတ္ေသာေျမျပင္မွာ အဘပြင့္ ရုပ္အေလာင္းကို ခ်ထားလိုက္ပါသည္။
ဆရာရေသ့ေျပာျပသည္မွာ ငါထမ္းတာေပါ့ရႊတ္ေနဘဲ တပည့္ေရ အဲထဲကမ်ားမရွိေတာ့ဘူးလားမသိဘူးတဲ့
ဒါနဲ ငွက္ေပ်ာဖီးဆိုင္၃ဖီး တပြဲႏွင့္အေမႊးတိုင္အလင္းတိုင္အေမႊးနံသာမ်ားကပ္လ်ႈျပီး သစ္သီးမ်ိဳးစုံျဖင့္အာရုံအမွီကပ္လ်ႈပါေတာ့သည္ ကပ္လ်ႈျပီးေနာက္ ပုတီးစိပ္ေမတၱာပို့ အမ်ွေဝ ျပဳလုပ္ျပီးသည္ႏွင့္တျပိုင္နက္ထဲမွာ က်ဳပ္နုပ္စိတ္သည္ ပကတိ ပင္ကိုစိတ္မရွိေတာ့ေပအတိတ္ကိုျပန္အမွတ္မရ အနာဂါတ္လည္းမေတြးေမ်ာ္ ယခုပစၥဴန္တည့္တည့္မွာပင္ ေပ်ာ္ရႊင္ျကည္လင္သာယာႏွစ္သက္ေလေတာ့သည္။
ဒီလိုႏွင့္ေနလည္၁၀ ၃၀ ေလာက္တြင္ ဆရာေတာ္က နံနက္အာရုံက ဘုရား ရဟႏၱာ အထက္ဆရာေတာ္ျကီးမ်ားက်ု ကပ္လ်ႈထားေသာ သစ္သီးမ်ားစြန္ျပီး ဘုန္းေပျပီး က်ြနုပ္ကိုလည္းအားရပါးရ စားခိုင္းသည္။ စားျပီးေနာက္ က်ဳနုပ္အား ၃ျကိမ္ေမးပါသည္
ဘိုးရေသ့ ဝျပီလား ၃ခါေမးသည္အခါတိုင္း ဝျပီ၃ဟုခါေျပာသည္။ ဒီလိုနဲ႔ က်န္ေသာသစ္သီးမ်ားကို ေတာင္ေအာက္သို့စြန္လိုက္သည္။
ဆရာေတာ္မိန့္သည္မွာ ဘိုးရေသ့ မင္းနဲငါကံအလြန္ေကာင္းတယ္ တသက္နဲတကို ဒီအာဟာရမ်ိဳးေနာက္မစားရေတာ့ဘူး ဒါက ဆရာေတြရဲအာဟာရသိဒၶိဘဲ အဘပြင့္ရုပ္အေလာင္းကို မင္းနဲ ငါ ၄၉ ရက္ ထမင္းမစား ေရမေသာက္ ေသးမေပါက္ ခ်ီးမယို ဘဲနဲ ေအာင္ျမင္စြာ ေစာင့္ရမယ္ အေႏွာက္ယွက္အဖ်က္စီးအမ်ိဳးမ်ိဴးျကံဳ ရလိမ့္မယ္ ဘာမွမေျကာင့္ျကနဲ့ ဘိုးရေသ့ က်ေတာ္လည္း ဂိုဏ္းေတာ္အက်ိဳး ဆရာအဘပြင့္ရဲအက်ိဳးကိုေမ်ာ္ကိုးအာရုံျပဳ ရင္းအဘပြင့္အေလာင္နားမွမခြာဘဲ နံနက္ ေန႔လည္ ညတေန့၃ျကိမ္တရားဘာဝနာအားထုပ္ က်န္အခ်ိန္မွာ ပညာေဆြးေႏြး တရားက်င့္စဥ္ေဆြးေႏြးယင္း အဘပြင့္ရုပ္အေလာင္းကိုေစာင့္ေရွာက္ယင္း အဘဆရာပြင့္ျကီး၏ထြက္ရပ္စခန္းေအာင္ျမင္ခဲသည္။ ေအာင္ျမင္သည္ဟုသိရသည္မွာ
၄၅ရက္ေျမာက္ေသာေန့မွာ အဘပြင့္တပည့္ျကီးျဖစ္ေသာ အေထာင္မွဆရာနီ မလိုႈင္မွ ဆရာစိန္ဆရာျကီး၂ေယာက္ကို အဘဆရာပြင့္ ေခါ္ေပးပါတိုင္တည္ရာ ၃ရက္ေျမာက္ေသာေန့မွာ ဆရာနီ ဆရာစိန္တို့ႏွင့္အတူ အေလာင္းကိုဖြင့္ျကည္ရာ အပိုထည့္ေပးလ်ုက္ေသာလုံခ်ည္တတည္သာက်န္ေတာ့သည္။ က်န္တာဘာမွမရွိေတာ့ေပ။
ဤတြင္၁၃၁၈ခုႏွစ္ ေတာ္သလင္းလဆုပ္၅ရက္ေန့ ဣစာသယမဟိဒၶိေစဂိုဏ္းေတာ္ျကီး၏ ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ အဘဆရာပြင့္ ထြက္ရပ္စခန္းေအာင္ျမင္စြာ ျပီးဆုံးပါသည္။
စကားခ်ပ္ ဦးဘကေလး ၅ ရက္ေျမာက္ေန့မွာေတာင္ေပါ္မွာျပန္လြတ္လိုက္​သည္
ဆရာရေသ့ ေျပာျပသည္မွာ သူခႏၶာကိုယ္​သည္ အဲအခိိ်န္တြင္ ၂ကိုယ္ျဖစ္ေနသည္ တကိုယ္က ေဒါင္းဂမုန္းေတာထဲမွာ တကိုယ္က သူ သူကိုယ္ထဲ အဘျပဴးဝင္ေနျပီး သူတပည့္အဘပြင့္ကို သူျပန္ေစာင့္ေနသလိုဘဲ သူတပည့္ကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္တာဘဲ ဟုမိန့္ခဲ့ဘူးသည္
က်ေတာ္က ေတာင္ျပန္ေစာဒကတက္ေသးတယ္ ဟာ ဆရာေတာ္ကလည္း အဘျပဴး ကလည္းကိုဟာကိုေစာင့္လည္းရရဲသားနဲမ်ား ဆရာေတာ္ကိုသက္သက္ခိုင္းတာ ဟေကာင္ မင္းက ကပ္သီးကပ္သပ္ေျပာတဲ့ေကာင္ ရုပ္ကိုမသုံးနာမ္ကိုသုံးတဲ့ပညာ အဘျပဴးကတတ္တယ္ကြ ေတာ္ကြာ လာ ဓါတ္ထိုးေနတယ္ ဖိုလ္ဝိုင္းဆြဲေပးဦးဆိုတာနဲ ၃နာရီမွ အိပ္ရေတာ့တယ္။ ၿပီးပါၿပီ။

Creditးမင္းခ်စ္သူ သုေတသီ
​ေလးစားလ်က္​📝ဗဟုသုတျဖစ္​​ေစရန္​အတြက္​ တဆင္​့ကူူူူးယူတင္​ျပအပ္္္​ပါသည္​📕



ဆရာျကီးဦးပြင့္သည္ ပုဂံမွ ျပန္ေရာက္
လာျပီးေနာက္
ဣစၧာသယမဟိဒိၶေစဂိုဏ္းေတာ္ျကီး ကို
ထူေထာင္လိုက္ျပီး ပေယာဂါ အမ်ိ ဳ း၂
ႏွင့္ ေျမြဆိပ္ မွစ၍ အဆိပ္အမ် ဳိ းမ် ဳး
ကုသေပးျခင္း စမ မ်ားႏွင့္ ၉၆ ပါး
ေဝသနာမ်ားမက်ံ ကုသေလေတာ့သည္ ပညာသင္ယူ
သူမ်ားကိုလည္ မိမိ တတ္သိထား
ေသာပညာကို လက္ထပ္သင္ေပးေလ
၏ ဣစၧာသယမဟိဒိၶေစဂိုဏ္းေတာ္
ခ် ဳပ္ဆရာျကီးဦးပြင့္ဟု ထင္ရွားေက်ာ္
က်ားလာေလေတာ့သည္
အဘပြင့္ေနထိုင္ရာ က်ိ ဳက္လပ္ျမိဳ႔ အ
ပိုင္'က် ဳံ မငဲ႔ ေက်းရြာ'မွ'မဆယ္ဆိပ္ျမို႔
မွ 'တဆင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႔႕ သို႔ေရာက္ရိွခဲ႔
ေလသည္ အဖဘိုးေတာ္ေအး အဖဘိုး
ျပဴ းသင္ေပးထားသည္ အတိုင္းပညာ
ေပးေလရိွသည္
သာသနာသကၠရာဇ္ ၂၅၀၀ ျပည့္ႏွစ္
ေကာဇာသကၠရာဇ္ ၁၃၁၈ ခုႏွစ္ ဝါ
ဆိုလျပည့္ေက်ာ္ ၆ ရက္ေန႔ မြန္းလြဲ
၁နာရီ ၁၅ မီးနစ္ အခ်ိန္တြင္
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ ျကည့္ျမင္တိုင္ ဗာဂရာထင္း
ပြဲလမ္း အိမ္အမွတ္ ၁၀၄ ေန
ဣစၧာသယဂိုဏ္းေတာ္ခ် ဳပ္ျကီးအဖ
ဘိုးေတာ္ပြင့္± အေမျကီးေဒၚေငြယုံတို႔
၏ပ်င္ေထာင္သြပ္မိုး အုပ္ေလွခါး တ
ထပ္အိမ္ျကီးတြင္ တပည့္အေပါင္းမ်ား
ရိွေနျကသည္
တပည့္အမ်ားသည္ ဘိုးေတာ္ပြင့္ မွ
ပညာ စခန္း ျသဝါဒ ဓမၼသံေဝဃ
တရားမ်ားကို ေဟာေဖၚ ညြန္ျပ ဆိုဆုံး
မျပီး အနားယူထိုင္ေနခ်ိန္မွာ ပင္ အ
ေကာင္းအတိကေန ဝင္ေလ ထြက္
ေလခ် ဳပ္ေလေတာ့သည္
တပည့္မ်ားသည္ အံ႔ျသျပီး အသံမ
ထြက္ မ်က္ရည္သာထြက္ျပီး ျကည့္ရွဴ
ေနမိျကေလသည္ ခဏျကာမွ ငိုသံ
ႏွင့္အတူး ျကားရေလေတာ့သည္
အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ဆရာေတာ္ဦးဝါယမ
သည္ ဆရာအေပါင္းတို႔ နားေထာင္
ျကပါ သင္တို႔ ငါတို႔ ဆရာဘိုးေတာ္ပြင့္
သည္ သာမညမဟုတ္ ဆရာေအး
ဆရာျပဴ း ထြက္ရာေပါက္ ပုဂၢိုလ္အ
ေပါင္းကိုယ္တိုင္း မစ ေစာင့္ေရွာက္
ရေသာ ပါရမွီ ဘုန္းကံႏွင့္ ျပည့္စုံလွ
သည္ ပုဂိၢ ုလ္ထူ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္ျဖစ္ေသာ
ေျကာင့္ ျကံေတာသုသာန္တြင္ ျမွဳတ္
ႏွံထားရိွမည္ကို ငါတိုသည္မနွစ္သက္
အပ္ ဘိုေတာ္ပြငိ့ မွာျကားခ်က္ရိွသည့္
အတိုင္း ငါေနထိုင္ သတင္းသုံးရာ
႒ာန ေကလာသ ေတာင္စခန္းသို႔
ပိုေဆာင္ျကမည္
ဆရာမ်ားပူေဇာ္ရန္ ေနအိမ္မွာဘဲ ခုႏွစ္
ထားမယ္ တပည့္မ်ာကလည္ ခုႏွစ္စ
လုံးေက်းဇူးကိုသိျပီး ပူေဇာ္ျကတယ္ အနံ႔ အသက္မရိွ ထူးဆန္းလိုက္တာ
၁၃၁၈ ခုႏွစ္ ဝါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ဆရာေတာ္ ဦဝါယမ ဦး
စီး၍ ဘုန္ေတာ္ျကီးမ်ားႏွင့္အတူေနာက္မွ
အေလာင္းေသတၲာ ဆရာေပါင္းမ်ား
စြာနဲ႔ ေနာက္ပါ ကားအစည္း ငါးဆယ္
ေက်ာ္ ေရႊတိဂုန္ေစတီးအားဦးတည္
လွည့္ပါတ္ပူေဇာ္ျကျပီး ကြမ္းျခံ ဘူတာ
ျကီး ယၡဳ ရန္ကုန္ဘူးတာျကီး သို႔ပို
ေဆာင္ကါ ၁၃၁၈ ခုႏွစ္ဝါဆိုလျပည္
ေက်ာ္ ၁၃ရက္ နံက္ ၅နာရီး15 မီးနစ္
အခ်ိန္ ေမာ္လျမိဳင္ရထားေပၚသို႔တင္
ေဆာင္ ထြက္ခြါလာခဲ႔ျကေလေတာ့
သည္
စစ္ေတာင္းျမစ္အနီးေရာက္ေသာအခါ
စီဘီစက္တပ္ဆိပ္ခံ သင္းေဘၤာေပၚ
တင္ျပီး က်ိဳက္ထိုျမိဳမွ ဘိုေတာ္ပြင့္တ
ပည့္ျကီး ဆရာဦးခ်န္ထြန္းေခါင္းေဆာင္ျပီးဆရာ
လွ ဆရာေထြးအပါအဝင္အဖြဲသည္
ဘိုးေတာ္ပြင့္အေလာင္ေသတၲာကို
ေတာင္စြန္းျမိဳ႔႕ သို႔အေရာက္သယ္ေဆာင္ ခဲ႔ရာ
ဆရာေတာ္ဦးဝါယမက ဆရာတို႔ ခရီး
က ခက္ခဲ က်မ္းတန္းလို႔
ရန္ကုန္ျမိဳႏွင့္ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္က
လိုက္လံပို႔ေဆာင္ေသာ ဆရာမ်ားအဲ
ပရိတ္သတ္မ်ား ေတာင္စြန္ျမိဳ႕မွာေန
ရစ္ျကကုန္ေလာ
ဘိုေတာ္ပြင့္တပည့္ျကီးဦးေဆာင္၍
ဦဘကေလး
ဆရာေစာထူး ဦးေထြ ဦးေက်း တို႔ႏွင့္
အတူအေလာင္ထမ္း ထြက္ခါြေလ၏
ပထိမ္ေတာင္ ေျခရိွ ဆရေတာ္ဦးဝါယ
မသီးတင္းသုံးေသာ ေက်ာင္သို႔ေရာက္
ရိွေလေတာ့သည္
၁၃၁၈ခုႏွစ္ ဝါဆို လျပည့္ေက်ာ္ ၁၂ရက္ေန႔ကစထြက္ခဲ႔ရာ ဝါဆိုလ
ကြယ္ေနညပိုင္တြင္ ပထိန္ေတာင္ေခၚ
ေကလသ ေတာင္ေျခရင္ ေရာက္ရိွခဲ႔
ပါသည္
၁၃၁၈ခုႏွစ္ ဝါေခါင္းလဆန္ ၁ ရက္
7-8-1956=အဂၤါေန႔ တြင္
ငွက္ေပ်ာပြဲ စုံ သစ္သီး ၉ မ်ိ ဳး တို႔ကို
ဘုရားအမွုထားျပီး အဖဆရာျကီးမ်ား
ကို အာရုံတက္ အမွီ ဆက္ကပ္လွဴ
တန္ျပီး ေမတၲာသုတ္ ရတနာသုတ္
ပရိတ္ ပဌာန္မ်ားႏွင့္ ပူေဇာ္ျပီး
ဆုေတာင္ေတာ္ျကီးကို ျပိဳင္တူ ၃ ေခါက္ရြတ္ဆို ျကပါသည္
ဆရာေတာ္ဦးဝါယမသည္ ၄၉ ရက္ေစ့
မွ အေလာင္းေသတၲာဖြင့္ ျကည့္
ျကရမယ္ လို မိန္ေတာ္မူး၏
ဆရာေတာ္ဦးဝါယမသည္ ဦးေဆာင္
ျပီးအနီးကပ္ ၄၉ ရက္မျပည့္ မျခင္
ေစာင့္ျကည့္ျပီး ေလဆယ္ကိုးရက္
ျပည့္တဲ႔ေနမွာ ဖြင့္ျကည္ရာ
မရိွေတာ့ပါ ထြက္စခန္းျပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္သြားပါ
ေတာ့သည္
တဆင္စကား တဆင့္ျကားျပီး
တင္ျပေပးတာပါ
အားလုံးမဂၤလာပါ

ဣစၦာသယမဟိဒၶိ​ေစဂုိဏ္​း​ေတာ္​ႀကီး
** ဆရာထြန္း***



Friday, 30 June 2017

ပေယာဂ-မာယာ ဝကၤဘာလို ႂကြယ္ဝတဲ့ အလယ္ေတာရေက်ာင္းႏွင့္ မယ္သီလမေအးစိန္ ( အေဖႀကီးဦးျမခင္၏ ကုထုံး )




လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ခန္႔၌ မေအးစိန္ဟု အမည္ရသည့္ မိန္းမႀကီးတစ္ေယာက္ ရွိခဲ့ဖူး၏။ ထိုမိန္းမႀကီး၏ အမည္သည္ မေအးစိန္ ဟူ၍ ျဖစ္ေသာ္လည္း အမ်ားကမူ "ဓားေအးစိန္" ဟုသာ ေခၚၾကေလ၏။
"ဓားေအးစိန္" ဟူေသာ အမည္နာမအား အလကား ရခဲ့ျခင္းမဟုတ္ ... ။ ရာဇဝင္ဇာတ္ေၾကာင္းျဖင့္ ရခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။
မေအးစိန္သည္ အိမ္ေထာင္သည္တစ္ဦး ျဖစ္၏။ သားတစ္ေယာက္ႏွင့္ သမီးတစ္ေယာက္လည္း ရွိ၏။ မေအးစိန္၏ ခင္ပြန္းသည္မွာမူ လက္ေၾကာမတင္းေသာ အရက္သမား တစ္ေယာက္ျဖစ္ေလ၏။
တစ္ေန႔တြင္ မေအးစိန္၏ ခင္ပြန္းသည္ အရက္မူးလာၿပီးေနာက္ မေအးစိန္အား ျပႆနာ ရွာေတာ့၏။ ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္း၏။ မေအးစိန္ကမူ သည္းခံႏိုင္သမွ် သည္းခံရွာ၏။ ဆဲဆို ႀကိမ္းေမာင္း၍ အားမရေသာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူသည္ ဓားဆဲြကာ မေအးစိန္အား သတ္မည္ ျဖတ္မည္ စသျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္လာေလသည္။
ထိုအခါ မေအးစိန္သည္ ထိုင္ေနရာမွ ဆတ္ကနဲ ထ၍ ရပ္လိုက္ၿပီးေနာက္
" ထိုးရဲလို႔လား .. ထိုးရဲလို႔ ဓားကိုင္တာလား ... "
ဆိုကာ ရင္ေကာ့ေပးလိုက္၏။ ေယာက္်ားျဖစ္သူသည္ ေဒါသအေလ်ာက္ ႀကိမ္းေမာင္းျခင္းသာ ျဖစ္သျဖင့္ မထိုးဝံ့ေပ။ မထိုးရက္ျခင္းလည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္၏။
ထိုအခါ မေအးစိန္သည္ ေယာက္်ားျဖစ္သူ၏ လက္ထဲမွ ဓားအား မရရေအာင္ လုယူၿပီးလွ်င္
"ဓားဆိုတာ ဒီလို ထိုးရဲမွ ကိုင္ရတာဟဲ့ "
ဟု ဆိုကာ ဆတ္ကနဲ ထိုးေလ၏။ ေယာက္်ားျဖစ္သူသည္ လြတ္ေအာင္ ေရွာင္၍ ေျပးရေလ၏။ မေအးစိန္က ေနာက္မွလိုက္ကာ ထိုး၏။ အိမ္နီးနားခ်င္းမ်ား၏ ျဖန္ေျဖမႈေၾကာင့္သာ ေယာက္်ားျဖစ္သူ အသက္ခ်မ္းသာ ရျခင္းျဖစ္ေလ၏။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍ မေအးစိန္အား အမ်ားက "ဓားေအးစိန္" ဟု ေျပာင္းလဲ ေခၚေဝၚခဲ့ၾကေလသည္။ ေယာက္်ားျဖစ္သူ သည္လည္း အရက္ျပတ္သြားေလေတာ့၏။
ထိုအျဖစ္အပ်က္မ်ား ျဖစ္ပြားၿပီး မ်ားမၾကာမွီ - မေအးစိန္၏ သားျဖစ္သူသည္ ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္မွ အမ်ိဴးသမီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ေလ၏။
မေအးစိန္သည္ ေဒါသႀကီးသူ ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ေခြၽးမျဖစ္သူႏွင့္ မ်က္ႏွာေၾကာ မတည့္ေပ။ မၾကာခဏ အခ်င္းမ်ားေလ့ရွိ၏။ ထိုသို႔ အခ်င္းမ်ားသည့္ အခါတိုင္း သားျဖစ္သူသည္ မိခင္ျဖစ္သူ မေအးစိန္ဘက္မွသာ အစဥ္ရပ္တည္ေလ့ရွိ၏။ မေအခ်စ္ေသာ သားပီပီ မယားျဖစ္သူအား ရိုက္ႏွက္ေလ့ ရွိ၏။
ထိုအခါ ေခြၽးမျဖစ္သူသည္ ခင္ပြန္းႏွင့္ ေယာကၡမတို႔ အေပၚ၌ အၿငိဳးအေတး ျဖစ္လာေလ၏။ ထို အၿငိဴးအေတးကို လူမသိေအာင္ ၿမိဳသိပ္လ်က္ လက္စားေျခရန္ အခြင့္အခါေကာင္းအား က်ားေခ်ာင္း ေခ်ာင္းကာ ေစာင့္ဆိုင္းေနေလသည္။
×××××××××××××××××××××××
အသက္အ႐ြယ္ ရလာၿပီျဖစ္ေသာ မေအးစိန္ ေခၚ ဓားေအးစိန္ႀကီးသည္ လူဝတ္ေၾကာင္အား စြန္႔လႊတ္ကာ မယ္သီလရွင္အျဖစ္ သာသနာ႔ေဘာင္သို႔ ဝင္ခဲ့ၿပီျဖစ္၏။
တစ္ေန႔တြင္ ေခြၽးမျဖစ္သူမွ ဖိတ္ၾကားသျဖင့္ မယ္သီလ မေအးစိန္သည္ သားႏွင့္အတူ ေခြၽးမ၏ ေဆြမ်ိဴးမ်ားရွိရာ ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္သို႔ လိုက္သြား၏။
ေမာ္လၿမိဳင္သို႔ ေရာက္သည့္အခါ ေခြၽးမျဖစ္သူသည္ မယ္သီလအား ဆြမ္းကပ္၏။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူကိုလည္း စားေကာင္း ေသာက္ဖြယ္မ်ားျဖင့္ ေႂကြးေမြး ဧည့္ခံ၏။
ေခြၽးမျဖစ္သူကိုယ္တိုင္ ခ်က္ျပဳတ္ေသာ ဆြမ္းဟင္းမ်ားအား မယ္သီလမေအးစိန္သည္ လြန္စြာ ခံတြင္းေတြ႕ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အဝအၿပဲ စားေသာက္ခဲ့၏။ သားျဖစ္သူသည္လည္း ၎၏ မိန္းမ လက္ရာအား ခ်ီးက်ဴးအား အားရပါးရ စားခဲ့ေလသည္။
သူမ စီစဥ္ထားေသာ အစားအေသာက္မ်ားအား အားပါးတရ စားေသာက္ေနသည့္ ေယာကၡမႏွင့္ ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို ၾကည့္လ်က္ မယ္သီလ မေအးစိန္၏ ေခြၽးမျဖစ္သူသည္ ေက်နပ္စြာ ၿပံဴးလိုက္ေလ၏။
ထိုအၿပံဴးသည္ ေကာက္က်စ္ေသာ အၿပံဴးဟု ဆိုခ်င္က ဆိုႏိုင္၏။ ယုတ္မာေသာ အၿပံဳးဟုလည္း ဆိုႏိုင္၏။ စင္စစ္ ထိုအၿပံဴးသည္ ကာလမ်ားစြာ ေအာင့္အီးသည္းခံ ခဲ့ရသည့္ အၿငိွဴးအေတးမ်ားအတြက္ လက္တုန္႔ျပန္လိုက္ေသာ အၿပံဴးသာ ျဖစ္ေလ၏။ ကလဲ့စားအၿပံဴးသာ ျဖစ္ေလ၏။
ေခြၽးမျဖစ္သူသည္ ေအာက္လမ္းဆရာတစ္ေယာက္အား ေငြေပးကာ အပင္း စီရင္ခိုင္းခဲ့၏။ ၾကက္ျမစ္ၾကက္သည္း မ်ားကို ငါးခ်ဥ္သဖြယ္ဖန္တည္းကာ အပင္း စီရင္ထားျခင္း ျဖစ္၏။ ထိုအစာပင္းကို သူမ၏ ခင္ပြန္းႏွင့္ မယ္သီလ မေအးစိန္အား ေႂကြးကာ အပင္းထည့္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
မေအးစိန္၏ သားသည္ ဇနီးသည္ေႂကြးသည့္ ေအာက္လမ္း စီရင္ထားေသာ အစာပင္း မိသြားသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ သိသိသာသာ အခ်ိဴးေျပာင္းသြားေလ၏။ ယခင္က အစဥ္သျဖင့္ ဆဲဆိုႀကိမ္းေမာင္း ရိုက္ႏွက္ေနတတ္ေသာ ခင္ပြန္းသည္-သည္ ႏူးညံ့ သိမ္ေမြ႕သြား၏။ မိန္းမျဖစ္သူအနား အခ်ိန္ျပည့္နီးပါး ကပ္ကာ ေခ်ာ့ေမာ့ေနေလေတာ့သည္။
အစာပင္းမိသြားျခင္းေၾကာင့္ စိတ္ေျပာင္းသြားေသာ မေအးစိန္၏ သားျဖစ္သူသည္ မိန္းမ၏ ထမိန္အနားစေလးအား တို႔ကာ ကိုင္ကာျဖင့္ မယားခိုင္းေစသမွ် မျငင္းစတမ္း လုပ္ေပးေနေတာ့၏။
မယ္သီလ မေအးစိန္မွာမူ ေခြၽးမေႂကြးလိုက္သည့္ အစာပင္း မိသြားၿပီးေနာက္ ရက္အနည္းအၾကာတြင္ သူမ၏ ဝမ္းဗိုက္သည္ တျဖည္းျဖည္း ပူထြက္လာ၏။ ကိုယ္ဝန္ရွိသကဲ့သို႔ ပူလာျခင္းျဖစ္၏။ ရက္ပိုင္းအတြင္း ရွစ္လ-ကိုးလ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ထားသည့္ ဗိုက္ႀကီးသည္ ဗိုက္ကဲ့သို႔ ပူထြက္လာျခင္း ျဖစ္သည္။
ထိုဗိုက္ေၾကာင့္ မယ္သီလမေအးစိန္အား အျခားေသာ မယ္သီလရွင္မ်ားမွ သံသယ ဝင္လာၾက၏။ ကဲ့ရဲ႕ၾက၏။ ရႈတ္ခ် အျပစ္တင္ၾက၏။ မယ္သီလမေအးစိန္သည္ အရွက္တကဲြ ျဖစ္ရေလသည္။
ထို႔အျပင္ ယင္ေကာင္ႏွင့္ ခပ္ဆင္ဆင္တူေသာ အရွည္တစ္လကၼခန္႔ရွိသည္ အမ်ိဴးအမည္မသိ အေကာင္ ႏွစ္ေကာင္သည္ မယ္သီလမေအးစိန္ ခႏၶာကိုယ္အနီးသို႔ မၾကာခဏ ေရာက္လာတတ္၏။ မေအးစိန္အနီးတြင္ တြန္႔ကာ တြန္႔ကာျဖင့္ ပ်ံဝဲေနတတ္၏။
ထိုအေကာင္ ႏွစ္ေကာင္ ေရာက္လာသည္ႏွင့္ မယ္သီလ မေအးစိန္သည္ မ်က္ျဖဴလန္ကာ 'တက္'ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မယ္သီလ မေအးစိန္သည္ ထိုအေကာင္မ်ား ေရာက္လာမည္ကို အစဥ္သျဖင့္ ထိတ္လန္႔ေနရေလ၏။ ေရာက္လာတိုင္းလည္း မ်က္ျဖဴလန္ကာ 'တက္' ရသည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။
မယ္သီလမေအးစိန္သည္ သူမခံစားေနရေသာ ေဝဒနာမ်ားအား ဆရာဝန္မ်ားႏွင့္ ကုသ၏။ မထူးျခားေပ။ ျမန္မာဗိေႏၶာဆရာမ်ားျဖင့္လည္း ကုသ၏။ မထူးျခားေပ။ ပေယာဂဆရာမ်ားျဖင့္လည္း ကုသျပန္၏။ အလားတူ ထူးျခားလာျခင္း မရွိခဲ့ေျခ .... ။
ဆရာအမ်ိဴးမ်ိဴး ေဆးအမ်ိဴးမ်ိဴးျဖင့္ ကုသျခင္း ခံယူခဲ့ေသာ္လည္း မယ္သီလ မေအးစိန္၏ ဗိုက္ႀကီးသည္ ပူၿမဲပူေနေလ၏။ အေကာင္ ႏွစ္ေကာင္ ေရာက္လာတိုင္း တက္ၿမဲတက္ေနေလသည္။ ထိုေဝဒနာမ်ားအား မယ္သီလမေအးစိန္သည္ တစ္ႏွစ္ႏွင့္ရွစ္လတိုင္တိုင္ မခ်ိမဆန္႔ ခံစားခဲ့ရရွာသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မေအးစိန္သည္ သူမကိုသူမ ေသလူအျဖစ္ သေဘာထားလိုက္ကာ ေသမည့္အခ်ိန္ကိုသာ ေစာင့္စားေနရွာေလ၏။
မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္၏ ဆက္သြယ္ေပးမႈေၾကာင့္ မယ္သီလမေအးစိန္၏ ေဝဒနာအား ကယ္တင္ ကုသေပးမည့္ ဆရာတစ္ဦး ေရာက္လာေလ၏။ ထိုဆရာသည္ကား ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ဣစ ၦာသယ မဟိဒၶိ ေစဂိုဏ္းမွ အေဖႀကီးဦးျမခင္ ျဖစ္ေလသည္။
အေဖႀကီးဦးျမခင္သည္ မယ္သီလမေအးစိန္အား ေစ့စပ္စြာ စမ္းသပ္ေပး၏။ ထိုအခါ မေအးစိန္၌ ေအာက္လမ္းတိုက္၊ ေအာက္လမ္းပင္း မိေနေၾကာင္း သိရေလ၏။ ထို႔ျပင္ မယ္သီလမေအးစိန္ ေနထိုင္ေနသည့္ ဇရပ္အား သိမ္းပိုက္လိုသည့္ အျခားမယ္သီလရွင္တစ္ပါးသည္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္အား အကူအညီေတာင္းခဲ့သည္ ဆို၏။ ထိုဆရာေတာ္သည္ ၎ႏွင့္သိႂကြမ္းေသာ ေျမနီကုန္းဘက္ရွိ သကၤန္းဝတ္ကာ ဘုန္းႀကီးအသြင္ ဟန္ေဆာင္ထားေသာ ေအာက္လမ္းဆရာအား အကူအညီေတာင္းကာ အင္းခ်ပ္ျဖင့္ ဇရပ္တိုက္ တိုက္ထားေၾကာင္းလည္း စမ္းသပ္ရင္း သိရျပန္၏။
ထို႔အျပင္ မယ္သီလမေအးစိန္အား ၾကည့္မရသည့္ စုန္းပညာတတ္ကြၽမ္းသည့္ အမည္ခံမယ္သီလရွင္ တစ္ပါးမွလည္း စုန္းတိုက္ တိုက္ထားေၾကာင္း စမ္းသပ္ သိရွိရျပန္သည္။
အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ အနံ႔ေပး စမ္းသပ္ရန္အတြက္ မယ္သီလမေအးစိန္၏ လက္ခုံအား
"ဟဲ့ .. မူလျပန္"
ဟု အမိန္႔ေပးလိုက္ရာ မေအးစိန္၏ ပါးစပ္မွ
"ဖယ္စမ္းပါ"
ဟူေသာ ေယာက္်ားအသံ ၾသၾသႀကီးသည္ ထူးဆန္းစြာ ထြက္ေပၚလာ၏။ မေအးစိန္အား ျပဳစားထားသည့္ စဲြရင္းတိုင္း ေအာက္လမ္းဆရာသည္ မေခၚဘဲႏွင့္ ပူးကပ္လာျခင္းျဖစ္သည္။ အေဖႀကီးဦးျမခင္က
"တယ္သတၱိေကာင္းတဲ့ ေကာင္ပါလား ... ငါမေခၚဘဲ ဝင္လာရေအာင္ မင္းက ဘာမို႔လဲကြ"
ဟုဆိုကာ အစဲြ၏ မ်က္ႏွာအား လက္ျဖင့္ ေဖ်ာင္းကနဲ ေနေအာင္ ျဖတ္ရိုက္လိုက္ရာ အစဲြသည္ အေနာက္သို႔ လန္က်သြားေလ၏။
"မင္း .. ငါ့အေၾကာင္း သိၿပီလား "
ဟုေမးရာ ပူးေနေသာ ေအာက္လမ္းက သိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း
ေခါင္းညိမ့္ျပ၏။
ကဲ.. ေဟ့ေကာင္ ငါ့ကို ဘာလုပ္မွာလဲ၊ ေျပာစရာရွိတာ ျမန္ျမန္ေျပာ.. ငါအခ်ိန္မရွိဘူးကြ"
ဟုေမးရာ ေအာက္လမ္းသည္ မည္သို႔မွ် ခြန္းတုန္႔ျပန္ျခင္း မရွိသျဖင့္ နဖူးအား လက္ျဖင့္ပုတ္ကာ ထုတ္လိုက္ရာ ထြက္သြားေလ၏။
အစဲြထြက္သြားသည့္အတြက္ ျပန္သတိလည္လာေသာ မယ္သီလမေအးစိန္အား
"ေတြ႕တဲ့အတိုင္းပဲ ဆရာေလးေရ၊ တိုက္ထားတာက စုံေနတာပဲလား၊ ေအာက္လမ္းတိုက္ ေအာက္လမ္းပင္း၊ အင္းတိုက္ ေျမတိုက္ ဇရပ္တိုက္၊ စုန္းအတိုက္ .. ဒါေတြ ရွိေနလို႔ ဆရာေလး ဒီလိုဒုကၡေတြ ခံေနရတာ"
ဟု အေဖႀကီးဦးျမခင္က ရွင္းျပရာ မယ္သီလမေအးစိန္က
"ကယ္ႏိုင္ရင္ ကယ္ပါဦး ဆရာႀကီးရယ္၊ အားကိုးပါတယ္ ေပ်ာက္ေအာင္ကုေပးပါ "
ဟု ေတာင္းပန္ေလေတာ့သည္။
"ေကာင္းၿပီ၊ ဆရာေလး သေဘာတူရင္ ကုေပးမယ္၊ ကုသတဲ့အခါ အုန္းငွက္ေပ်ာ အစုံအလင္ ကုပဲြ-ငါးပဲြ ထိုးရမယ္၊ တစ္ပဲြကို ေငြတစ္ရာစီ ထည့္ရမယ္၊ ဒါကိုေရာ သေဘာတူရဲ႕လား"
ဟု ေမးလိုက္ရာ မယ္သီလမေအးစိန္က
"ဆရာေလးလဲ ဒီေဝဒနာ ခံရတဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ဟိုဆရာ ေကာင္းတယ္ဆို ကုၾကည့္လိုက္.. ဒီဆရာ ေကာင္းတယ္ဆို ကုၾကည့္လိုက္၊ ဟိုေဆးစားလိုက္ ဒီေဆးစားလိုက္နဲ႔ .. ေငြအေတာ္ကုန္လွပါၿပီ ဆရာႀကီးရယ္.. ၊ ေငြငါးရာေတာ့ မတတ္ႏိုင္လို႔ပါ၊ ကန္ေတာ့ပဲြ သုံးပဲြနဲ႔ ေငြသုံးရာ လႈပါမယ္ "
ဟု ေျပာလာသျဖင့္ အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ လက္ခံေပးလိုက္၏။
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ စတင္ကုသရာ စဲြရင္းတိုင္းျဖစ္ေသာ သကၤန္းဝတ္ကာ ဘုန္းႀကီးအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ထားသည့္ ေအာက္လမ္းဆရာသည္ ဝင္ပူးလာေလ၏။
ဝင္ပူးလာေသာ စဲြရင္း-ေအာက္လမ္းသည္ အျပင္၌ အေယာင္ေဆာင္ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး ျဖစ္သျဖင့္ ၎ဝင္ပူးေနေသာ မယ္သီလမေအးစိန္၏ ဝတ္ရုံအနားစအား မကာ-မကာျဖင့္ မူလျပန္ျပေလ၏။ ၎သည္ ဘုန္းႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း မူလျပန္ျပျခင္းျဖစ္၏။ ထိုအရာကို အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ ရိပ္မိ၏။ သို႔ေသာ္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ
"အခုဝင္လာတာ မိန္းမလား .. အေျခာက္လားကြ "
ဟု ေမးကာ စိတ္ဆြလိုက္ေလရာ အစဲြသည္ ေဒါသသံႀကီးျဖင့္
"ငါ.. ဘုန္းႀကီးကြ"
ဟု ျပန္ေျဖေလသည္။ စင္စစ္ ဝင္လာေသာ အစဲြသည္ အျပင္ေလာက၌ သကၤန္းဝတ္ကာ ဘုန္းႀကီးအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ထားေသာ္ျငား ၎သည္ မိစ ၦာစိတ္ရွိေသာ ေအာက္လမ္းဆရာတစ္ဦးသာ ျဖစ္ေလ၏။
ေဒါသႀကီး၍ ေခါင္းမာလြန္းေသာ ဘုန္းႀကီးေအာက္လမ္း ဘုန္းႀကီးေအာက္လမ္း ဆရာသည္ ေနာက္ဆုံး၌ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ဣစ ၦာသယ မဟိဒၶိေစပညာ၏ အစြမ္းကို မယွဥ္ႏိုင္ဘဲ လက္ေျမႇာက္ အရႈံးေပးရေလ၏။ အေဖႀကီးဦးျမခင္သည္လည္း လိုအပ္ေသာ ကုသမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေပးကာ ထိုေက်ာင္းဇရပ္မွ ျပန္လာခဲ့သည္။
ထိုေက်ာင္းဇရပ္မွ အေဖႀကီးဦးျမခင္ ထြက္လာၿပီး အခ်ိန္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ မယ္သီလမေအးစိန္ ေနထိုင္ရာ ေဘးကပ္လ်က္ရွိဇရပ္မွ မယ္သီလရွင္တစ္ပါး ႂကြလာ၏။ မေအးစိန္ စားရန္ဟုဆိုကာ ပိႏၷဲသီးမ်ား လာေပးျခင္းျဖစ္၏။ အစားမက္ေသာ မယ္သီလ မေအးစိန္သည္ ထိုပိႏၷဲသီးမ်ားအား အားရပါးရ စားေလေတာ့သည္။ ႂကြလာေသာ မယ္သီလရွင္သည္ မေအးစိန္အား အေမာေျပေသာက္ရန္ ေသာက္ေရကို ကိုယ္တိုင္ခပ္ကာ တိုက္ျပန္၏။ မေအးစိန္ကလည္း ထိုေရကို တဂ်ိဳက္ဂ်ိဳက္ ေသာက္ခ်လိုက္ေလသည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္တြင္ အေဖႀကီးဦးျမခင္သည္ ၎၏အိမ္၌ ထိုင္ေနရင္း မယ္သီလမေအးစိန္ အေၾကာင္းအား စဥ္းစားမိေလသည္။ ထိုသို႔ စဥ္းစားမိသည့္အခါ အေဖႀကီး၏ စိတ္ထဲ၌ မသိုးမသန္႔ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ခံစားလာရ၏။ တစ္စုံတစ္ခုအား သံသယ ဝင္မိသလိုလို မသကၤာသလိုလို ခံစားလာရျခင္းဟု ဆို၏။ ထို႔ေၾကာင့္ မယ္သီလမေအးစိန္ရွိရာ ဇရပ္သို႔ ထပ္မံသြားေရာက္ခဲ့ေလသည္။
ဇရပ္သို႔ ေရာက္သည့္အခါ ငူငူငိုင္ငိုင္ ျဖစ္ေနေသာ မယ္သီလမေအးစိန္အား ေတြ႕ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ ထပ္မံစမ္းသပ္ၾကည့္ရာ ႐ြာသူအတိုက္ မိေနေၾကာင္း သိရေလ၏။ ယမန္ေန႔က ပိႏၷဲသီးလာေႂကြးေသာ မယ္သီလရွင္မွ ပိႏၷဲသီးအား စုန္းအတတ္ျဖင့္ စီရင္ကာ အစာပင္းထည့္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
အေဖႀကီးဦးျမခင္သည္ မယ္သီလမေအးစိန္အား ဂရုဏာေဒါသျဖင့္
"ဆရာေလးရယ္.. ခင္ဗ်ားလဲ အေတာ္ကို အစားမက္တာပဲကိုး .. ေနာက္ကို ဆင္ျခင္ပါ "
ဟု အျပစ္တင္ေျပာဆိုၿပီးေနာက္ မိေနေသာ ႐ြာသူအတိုက္ကို ကုသေပးရျပန္သည္။
႐ြာသူအတိုက္အား ကုသေပးၿပီးေနာက္ ေနာက္ထပ္ အတိုက္ပေယာဂတစ္ခု ျဖစ္လာျပန္၏။ မယ္သီလ မေအးစိန္၏ သမီးသည္ ထိုဇရပ္၌ပင္ မိခင္ႏွင့္ အတူေန၏။ ထိုမိန္းခေလး၌ ယခင္ကတည္းက သိုက္စက္ရွိေန၏။ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ဣစ ၦာသယ မဟိဒၶိေစ ပညာအား ယွဥ္ႏိုင္စြမ္း မရွိေသာ ေအာက္လမ္းဆရာ ဘုန္းႀကီးႏွင့္ ႐ြာသူ မယ္သီလရွင္တို႔ ပူးေပါင္းကာ မေအးစိန္၏ သမီး၌ ရွိေနေသာ သိုက္စက္အား အကူအညီယူ၍ ေႏွာက္ယွက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုအတိုက္ေၾကာင့္ မေအးစိန္၏ သမီးသည္ ဝုန္းဒိုင္းႀကဲ ေသာင္းက်န္းလာသျဖင့္ အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ သြားေရာက္ကာ ရွင္လင္းကုသေပးရျပန္သည္။
သိုက္စဲြသည္ ဝင္ပူးလာ၏။ အမ်ိဴးသားတစ္ေယာက္ဟု ဆို၏။ ၎၏အမည္မွာ ေမာင္ဝဏၰဟု ေျပာ၏။ ကာယကံရွင္အား ထပ္မံ မေႏွာက္ယွက္ရန္ အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ ၎အား " ကြၽန္ေတာ္ ေမာင္ဝဏၰသည္ ယေန႔မွစ၍ -------- သမီး၊ မ-------- အား ......... " အစခ်ီ၍ သစၥာဆိုခိုင္းရာ ဝင္ေနေသာ သိုက္စဲြမွ အသာတစ္ၾကည္ပင္ သစၥာဆို၏။ ထိုေရကို ေသာက္၏။ ထို႔ေနာက္ ျပန္ထြက္သြားေလ၏။
သိုက္စဲြထြက္သြားေသာ္လည္း အေဖႀကီးဦးျမခင္၏ စိတ္၌ တစ္စုံတစ္ခုအား မတင္မက် ျဖစ္ေနေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသိုက္စဲြအား ျပန္ေခၚသြင္းရာ ခ်က္ျခင္းပင္ ဝင္လာ၏။ အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ ထိုသိုက္စဲြအား "ကြၽန္မသည္ ယေန႔မွစ၍ ..... " ဟူကာ ကြၽန္ေတာ္အစား ကြၽန္မဟူ၍ နာမ္စားေျပာင္း၍ သစၥာဆိုခိုင္းလိုက္ရာ ပထမအႀကိမ္ ကြၽန္ေတာ္ဟူ၍ ဆိုခိုင္းစဥ္က အလြယ္တကူ လိုက္ဆိုခဲ့ေသာ သိုက္စဲြသည္ ကြၽန္မဟု ဆိုခိုင္းသည့္အခါ မဆိုေတာ့ပဲ အ-ထစ္၊အ-ထစ္ လုပ္ေနေလေတာ့သည္။
စင္စစ္ သိုက္စဲြသည္ အမ်ိဴးသမီးတစ္ဦးသာျဖစ္၏။ သူမကိုယ္သူမ ေမာင္ဝဏၰဟုဆိုကာ အမ်ိဴးသားသဖြယ္ ဟန္ေဆာင္လွည့္စားကာ သစၥာကို ညာ၍ ဆိုသြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ပေယာဂ၏ မာယာ အလွည့္တစ္ခု ျဖစ္၏။
ထိုအစဲြသည္လည္း အေဖႀကီးဦးျမခင္၏ ကုသေပးမႈေၾကာင့္ ေပ်ာက္ကင္းခဲ့ေလ၏။
မယ္သီလမေအးစိန္သည္လည္း က်မ္းက်မ္းမာမာျဖင့္ စိတ္ခ်မ္းသာစြာ ေနႏိုင္သြားၿပီ ျဖစ္၏။ ရက္သတၱပါတ္ အနည္းငယ္အၾကာတြင္ မေအးစိန္၏ ဇရပ္အား အပိုင္ဆီးလိုသည့္ အျခားမယ္သီလရွင္တစ္ပါး ေရာက္လာျပန္သည္။ ထိုမယ္သီလရွင္မွ မေအးစိန္ ဇရပ္တြင္ မယ္ေတာ္ႀကီးဂမုန္းပင္ ထားရန္အႀကံေပး၏။ မေအးစိန္မွ လက္ခံသည့္အတြက္ ပန္းအိုးတြင္ က်က်နန စိုက္ထားေသာ မယ္ေတာ္ႀကီးဂမုန္းပင္အား ထိုမယ္သီလရွင္မွ ယူလာေပးေလသည္။
ရိုးအလြန္းလွသည့္ မယ္သီလမေအးစိန္သည္ ဘုရားစင္ႏွင့္ တစ္ေျပးညီ စင္ထိုးကာ ထိုပန္းအိုးအား တေလးတစား တင္ထားေလ၏။
မေအးစိန္၏ အေျခအေနအား အကဲခတ္ရန္ ေရာက္လာေသာ အေဖႀကီးဦးျမခင္သည္ ထိုဇရပ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ၎၏ႏွာေခါင္း၌ ဆႏြင္းနံ႔လိုလို စိမ္းေ႐ႊေ႐ႊ အနံ႔တစ္ခု ရေနသျဖင့္ မသကၤာျဖစ္မိ၏။ ေခါင္းထဲ၌ မူးကနဲ မိုက္ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္လာ၏။ ထို႔ျပင္ မယ္ေတာ္ႀကီးဂမုန္းပင္အား ၾကည့္လိုစိတ္သည္ မၾကာခဏ ျဖစ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ ပို၍ မသကၤာျဖစ္လာမိ ေလသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ မေအးစိန္အား ထပ္မံစမ္းသပ္ၾကည့္ရာ အစိမ္းတိုက္ မိျပန္ေလ၏။ မယ္ေတာ္ႀကီးဂမုန္း စိုက္ထားေသာ ပန္းအိုးအတြင္း ေအာက္လမ္း အတတ္ျဖင့္ စီရင္ျပီး မေအးစိန္အား အစိမ္းတိုက္ တိုက္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ရိုးအလြန္းသျဖင့္ လူတကာအေပၚ ယုံၾကည္စိတ္ လြန္ကဲလြန္းလွသည့္ မယ္သီလမေအးစိန္အား
"ခင္ဗ်ားဗ်ာ ... ေတာ္ေတာ္ အသုံးမက်တဲ့ မိန္းမ "

ခင္ဗ်ားဗ်ာ ... ေတာ္ေတာ္ အသုံးမက်တဲ့ မိန္းမ "
ဟုပင္ အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ အျပစ္တင္မိေလသည္။
ထိုအစိမ္းတိုက္အား ရွင္းလင္းကုသေပးရ ျပန္၏။ အစိမ္းတိုက္-တိုက္ထားေသာ မယ္ေတာ္ႀကီးဂမုန္းပင္ ထည့္ထားသည့္ ပန္းအိုးအား အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ အမိန္႔ေတာ္ျပန္ကာ ေပါက္ခဲြျပစ္လိုက္ေလ၏။
နည္းအမ်ိဴးမ်ိဴးျဖင့္ ႀကံၾကေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္ျခင္း မရွိၾကသည့္ ေအာက္လမ္းဆရာ ဘုန္းႀကီးႏွင့္ ႐ြာသူ မယ္သီလရွင္တို႔သည္ အျခား ဘုန္းႀကီးတစ္ပါးအား အကူအညီေတာင္းကာ မယ္သီလမေအးစိန္အား အေကာက္ႀကံၾကျပန္၏။ မေအးစိန္ေနထိုင္ရာ ဇရပ္အား မရမျခင္း တိုက္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
အခ်ိန္တစ္လခန္႔အၾကာတြင္ မေအးစိန္ ေနထိုင္ရာ ဇရပ္သို႔ ဘုန္းႀကီးငယ္တစ္ပါး ႂကြလာေလ၏။ ထိုဘုန္းႀကီးသည္ လြန္စြာ သပၸာယ္ဖြယ္ ေကာင္းလွသည့္ ဒကၡိဏသာခါ ဆင္းတုေတာ္ တစ္ဆူအား မယ္သီလမေအးစိန္ ကိုးကြယ္ရန္ လႈဒါန္းရာ မေအးစိန္မွ အားရဝမ္းသာ လက္ခံလိုက္၏။ အလႈရွင္ ဘုန္းႀကီေလး ျပန္ႂကြသြားသည့္အခါ ထိုဆင္းတုေတာ္အား ဘုရားစင္ေပၚတင္ကာ ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ထားေလ၏။
ထိုေန႔မွစကာ မေအးစိန္ေနသည့္ ဇရပ္၌ သရဲေျခာက္ေလေတာ့၏။ ပေလကပ္ပုဆိုး ဝတ္ကာ ဟိုမွသည္သို႔ ေလွ်ာက္ျပေနသည့္ သရဲအား မယ္သီလ မေအးစိန္ ျမင္ေနရေလ၏။ မေအးစိန္သည္ လြန္စြာ ေၾကာက္႐ြ႕ံကာ ထိုဇရပ္၌ မေနဝံ့ေအာင္ ျဖစ္လာ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အေဖႀကီးဦးျမခင္အား ထပ္မံ ပင့္ဖိတ္ရျပန္၏။
အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ စမ္းသပ္ၾကည့္ရာ ဘုန္းႀကီးေလး ယူေဆာင္လာေသာ ဆင္းတုေတာ္၌ အစိမ္းတိုက္ ရွိေနေၾကာင္း ေပၚလာ၏။ ထိုဆင္းတုေတာ္အား စစ္ေဆးၾကည့္ရာ အတြင္း၌ အင္းခ်ထားေသာ လူေသအရိုးအား ေတြ႕ရေလသည္။ ဇရပ္အတြင္း မေအးစိန္ မေနရဲေစရန္ အစိမ္းေသ၏ လက္ဖ်ံရိုးအား အင္းခ်ၿပီး ဆင္းတုေတာ္အတြင္းထည့္ကာ အစိမ္းတိုက္ တိုက္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ အေဖႀကီးဦးျမခင္သည္ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ဣစ ၦာသယ မဟိဒၶိေစပညာ၏ အစြမ္းျဖင့္ အစိမ္းတိုက္အား ကုသရွင္းလင္းၿပီးေနာက္ ထိုဆင္းတုေတာ္အား ဇရပ္ႏွင့္ေဝးရာ၌ ထားျပစ္ရ၏။
ထိုအျဖစ္အပ်က္မ်ား ျဖစ္ပြားၿပီးေနာက္ တစ္လခန္႔ အၾကာတြင္ မေအးစိန္၏ ဇရပ္သို႔ ဧည့္သည္ အမ်ိဴးသား တစ္ဦး လာေရာက္တည္းခို၏။ ထိုသူသည္ မယ္သီလ မေအးစိန္ႏွင့္ အတူေနေသာ မယ္သီလရွင္၏ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ တစ္ေယာက္၏ ေမာင္ေတာ္စပ္သည္ ဆို၏။ အညာဘက္တြင္ ေန၏။ အညာဘက္မွ ေဆး႐ြက္ႀကီးမ်ား သယ္ေဆာင္လာကာ ေအာက္ျပည္ ေအာက္႐ြာတြင္ ျပန္လည္ေရာင္းခ်ျခင္း ျဖစ္၏။
ရက္အနည္းငယ္ အၾကာတြင္ ထိုဧည့္သည္ ျပန္သြား၏။ သို႔ရာတြင္ ထိုဧည့္သည္၏ လြယ္အိတ္ငယ္သည္ ဇရပ္၌ က်န္ရစ္ခဲ့၏။ မယ္သီလမေအးစိန္သည္ ငိုငိုရယ္ရယ္ျဖင့္ မက်န္းမမာ ျဖစ္လာျပန္သည္။ အေဖႀကီးဦးျမခင္အား ပင့္ရျပန္၏။ စမ္းသပ္ၾကည့္ေသာအခါ အင္းတိုက္ တိုက္ထားေၾကာင္း ေပၚလာျပန္သည္။
အေသးစိတ္ စစ္ေဆးၾကည့္ရာ အညာသားဧည့္သည္ က်န္ခဲ့ေသာ လြယ္အိတ္ထဲ၌ ေဆး႐ြက္ႀကီးမ်ားၾကား ေရာညႇပ္ထားသည့္ အင္းတိုက္အား ေတြ႕ရေလ၏။ ထိုအင္း၌ ဘီလူးပုံ ေလးပုံေရးဆဲြထားၿပီး " ရူးေစ၊ ေသေစ၊ ပ်က္ေစ၊ ထြက္ေစ " ဟု ေရးထား၏။ ေအာက္လမ္းဆရာ ႏွင့္ ႐ြာသူတို႔ ပူးေပါင္းကာ အင္းျဖင့္ လွည့္၍ တိုက္လိုက္ေသာ အင္းတိုက္ျဖစ္ေလသည္။ ထိုအင္းတိုက္အား အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ ရွင္းလင္းကုသ ေပးရျပန္သည္။
အင္းတိုက္အား ကုသေပးၿပီးေနာက္ မယ္သီလ မေအးစိန္သည္ အေႏွာက္အယွက္ ကင္းသြားေလ၏။ သို႔ေသာ္ သုံးလခန္႔အၾကာတြင္ ေဖာက္လာျပန္၏။ ထိုသတင္းကိုၾကားရေသာ အေဖႀကီးဦးျမခင္သည္ မေအးစိန္၏ အေျခအေနအား လာေရာက္ အကဲခတ္ခဲ့၏။ ထိုအခါ မယ္သီလမေအးစိန္သည္ မ်က္စိကလယ္ကလယ္ႏွင့္ ေတာင္ၾကည့္လိုက္ ေျမာက္ၾကည့္လိုက္ ကနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕ရျပန္ေလသည္။
အေဖႀကီးမွ "ဟဲ့... မူလျပန္စမ္း" ဟု အမိန္႔ေပးလိုက္ရာ မယ္သီလမေအးစိန္၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါလွ်က္ အစဲြဝင္ေရာက္လာေလ၏။ ထိုအစဲြမွ
"က်ဳပ္က ဘုန္းႀကီးပါ ဒကာႀကီး.. ဒီေတာရေက်ာင္းရဲ႕ မူလပထမ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္ ျဖစ္ခဲ့သူပါ "
ဟု ေျပာေလရာ အေဖႀကီးဦးျမခင္သည္ အံ့ၾသသြားရ ေလသည္။
"ေဟာဒီ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးက ႀကီးလဲႀကီး ေျမေနရာလဲ က်ယ္လြန္းေတာ့ ေလာဘစိတ္နဲ႔ အပိုင္စီးခ်င္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္တစ္ပါးက ေအာက္လမ္းဆရာနဲ႔ ေပါင္းတိုက္လို႔ က်ဳပ္ ပ်ံလြန္ေတာ္မူခဲ့ရတာ ..... ၊ က်ဳပ္ ဝိဉာဥ္ကိုလဲ ေအာက္လမ္းဆရာက ခ်ဳပ္ထားေတာ့ မကြၽတ္ႏိုင္ဘူးေလ၊ သရဲႀကီးဘဝနဲ႔ ေနရတာ ၾကာခဲ့ပါပေကာလား ၊ အခုလဲ က်ဳပ္ကို ခ်ဳပ္ထားတဲ့ ေအာက္လမ္းဆရာက ခိုင္းလို႔ မယ္သီလမေအးစိန္ကို ျပဳစားရတာပါ ဒကာႀကီး "
ဟု သရဲႀကီးတျဖစ္လဲ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္မွ ရွင္းျပေလသည္။ အေဖႀကီးဦးျမခင္သည္ ထိုသရဲစဲြအား ကုသေပးရျပန္၏။
အလယ္ေတာရေက်ာင္းသည္ ေက်ာင္းဝန္း က်ယ္သေလာက္ ပေယာဂႂကြယ္လြန္းသည့္ ေနရာဆိုး တစ္ခုျဖစ္ေလ၏။ ထိုေက်ာင္းဝန္းထဲရွိ မယ္သီလရွင္ အႀကီးအကဲအား အျခားမယ္သီလတစ္ပါးမွ ေသာက္ေရ လာကပ္၏။ မယ္သီရွင္ႀကီးမွ မေသာက္လိုေသး၍ ျငင္းလိုက္၏။ ထိုေရကို အနီးရွိ မယ္သီလတစ္ပါးမွ ယူေသာက္လိုက္ရာ ခဏအၾကာတြင္ စိတ္လြတ္ကာ ရူးသြပ္သြားေလ၏။ ထိုအစဲြကိုလည္း အေဖႀကီးဦးျမခင္မွ ကုသေပးရျပန္သည္။
ထို႔အျပင္ ထိုေတာရေက်ာင္းဝန္းအတြင္း၌ ေခြး အလြန္ေပါ၏။ မၾကာခဏ ကိုက္ေလ့ရွိ၏။ အကိုက္ခံရသူသည္ မ်ားမၾကာမွီ ေသဆုံးရေလသည္။ ဤသို႔ျဖစ္ျခင္းအား ေခြးတိုက္ဟု ေခၚ၏။ ထိုအတိုက္မ်ားကိုလည္း အေဖႀကီးဦးျမခင္မွပင္ ရွင္းလင္းေပးခဲ့ရျပန္သည္။
စင္စစ္ အလယ္ေတာရေက်ာင္းတည္ရွိရာ ေျမသည္ မသန္႔ေသာေျမေနရာျဖစ္၏။ ေျမပုပ္ျဖစ္၏။ ေျမယုတ္ ေျမဆိုး ျဖစ္၏။ ဤသို႔ေသာ ေျမမ်ိဴးသည္ ေအာက္လမ္း မိစ ၦာ၊ စုန္း၊ကေဝ တေစ ၦသရဲတို႔ အလြယ္တကူ အတိုက္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ အတိုက္ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ျပဳလုပ္ေလ့ရွိေၾကာင္းကို အေဖႀကီးဦျမခင္မွ ရွင္းျပခဲ့ေလသည္။

NetSay (13/01/2017)

( အထက္ပါဇာတ္လမ္းအား အေဖႀကီးဦးျမခင္ မိန္႔ၾကားခဲ့သည္ ကုထုံးၾသဝါဒအား ကိုးကားကာ ျပန္လည္ေရးသား တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္ )


ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္၏သစၥာရွင္ (သုိ႕မဟုတ္) ဆရာႀကီးဦးဝမ္


ဆရာႀကီးဦးဝမ္ဟုဆိုလ်ွင္ေရႊရင္ေက်ာ္
ေလာကတြင္သိသူနည္းပါးလိမ့္မည္ဟု
ယူဆမိသည္။အခ်ိဳ႕ေသာဆရာႀကီးမ်ားမွ
အပသိသူမရွိသေလာက္ပင္ျဖစ္သည္။
ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္၏လက္ရင္းတပည့္ႀကီးလည္း
ျဖစ္ အေဖႀကီးဦးျမခင္နွင့္လည္းပညာညီအကုိ
ျဖစ္ေလသည္။

အေဖႀကီးဦးျမခင္ကသူပညာညီအကုိဆရာႀကီး
ဦးဝမ္အေႀကာင္းမႀကာခဏဆိုသလုိတပည့္မ်ား
အားေျပာျပခဲ႕ေႀကာင္းအသံသြင္းတိတ္ေခြမ်ားက
သက္ေသျပဳေနေပသည္။

ဘုိးေတာ္ဟန္မထြက္ခင္သူအိမ္၌တည္းခုိပုံ
ဘုိးေတာ္ဟန္ဓႏဳျဖဴျပန္သြားျပီး ထြက္ရပ္
လမ္းႀကြျပီးေနာက္ ပညာညီအကုိနွစ္ေယာက္
ဘုိးေတာ္ဟန္စ်ာပနဦးစီးေဆာင္ရြက္ပုံ
မ်ားကုိတပည့္မ်ားအားေျပာျပခဲ႕သလုိ
ဆရာႀကီးဦးဝမ္၏ေဆးေတာ္ရွင္းတမ္း၌
လည္းမွတ္တမ္းတင္ထားခဲ႕သည္။

ဆရာႀကီးဦးဝမ္သည္တိက်ေသာသေဘာရွိ
ပုံရသလုိ ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္၏မူကုိလည္း
အတိမ္းအေစာင္းမရွိ လုိက္နာေဆာင္ရြက္
ပုံမွာခ်ီးက်ဴးစရာေကာင္းေတာ့သည္။
ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ကကုိယ္ထိလက္ေရာက္ခ်ေပး
ေသာေဆးေတာ္မွလြဲ၍အျခားေဆးမ်ားသူသုံး
စြဲျခင္းမျပဳ  စမနွင့္ပတ္သက္လ်ွင္လည္း
ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္စမမ်ားသာသုံးစြဲေႀကာင္
သစၥာျပဳေျပာနိုင္ပုံကဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္
ဘုိးေတာ္ဟန္အေပၚ မည္မ်ွသစၥာရွိေႀကာင္း
ေပၚလြင္ေနသည္။

ေဆးေတာ္နွင့္ပတ္သက္လ်ွင္လည္း
ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ထြက္ျပီးေဆးေတာ္မည္မ်ွ
ထားခံဲ႕ပုံံ နွင့္ေဆးေတာ္ေတြမ်ားျပားေနမႈ
အေပၚမွာလည္း စိတ္မသက္မသာ
ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္၏လက္ရင္းတပည့္ပိီပီတိတိက်က်ေထာက္
ျပေဝဖန္ခဲ႕သည္။

ထိုေဝဖန္ခ်က္ေႀကာင့္ပင္သူကုိအခ်ိဳ႕ကသူကုိ
ႀကိဳက္နွစ္သက္သူရွိသလုိ မႀကိဳက္သူမ်ား
လည္းရွိသည္။သုိ႕လင့္ကစားသူ၏ေဆးေတာ္ရွင္း
တမ္းနွင့္စမမ်ားကေတာ့သူသည္ဂဳိဏ္းေတာ္
ခ်ဳပ္အေပၚမည္မ်ွသစၥာႀကီးမားသည္ကုိေဖာ္ျပ
ေနသည္ကုိေတာ့မည္သူမ်ွမျငင္းန္ုင္ႀက။

ေဆးေတာ္အေပၚ ဂဳိဏ္းေတာ္အေပၚ
တိတိက်က်ေဝဖန္မႈျပဳခဲ႕သည္။
ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ဇနီးအေပၚတြင္လည္း
လစ္လ်ဴရႈမထားဘဲ သြားေရာက္ကန္
ေတာ့ႀကရန္နွင္သူ၏အျမင္အရဂဳိဏ္း
ေတာ္ခ်ဳပ္မရွိသည့္ေနာက္ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္
ဇနၤီးသည္ဂဳိဏ္းခ်ဳပ္အရာ၌တည္ေနေႀကာင္း
သူ၏ေဆးေတာ္ရွင္းတမ္းတြင္ေဖာ္ျပထားသည္။

အေဖႀကီးဦးျမခင္ကလည္းသူပညာ
ညီအကုိဆရာႀကီးဦးဝမ္ကုထုံးအေႀကာင္း
နွင္ထိုးထြင္းဥာဏ္ေကာင္းပုံကုိလည္း
တပည့္မ်ားအားျပန္လည္ေျပာျပသည္ကုိ
အသံတိတ္ေခြမ်ားတြင္သက္ေသျပဳသည္။
မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ေနပါေစဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္၏
မူမ်ားနွစ့္တိမ္းေစာင္းေဖာက္ျပန္ပါကမေထာက္မညွာ
ဆုံးမတတ္ေသာဆရာႀကီးဦးဝမ္သည္ကား
ယခုအခါမရွိရွာေတာ့ေပ။သူကြယ္လြန္သည္မွာ
လည္းေတာ္ေတာ္ႀကာခဲ႕ျပီ။

သူအႏြယ္မ်ားလည္းသိပ္မရွိရွာေတာ့ေပ။
ဒါေပမယ့္စစ္စစ္ေပါက္ေပါက္ရွမ္းျပည္
ဘက္တြင္ဆရာႀကီးဦးဝမ္အႏြယ္တေယာက္
ေတာ့က်န္ေသးသည္ဟုႀကားသိရသည္။
ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ခ်ေပးေသာေဆးေတာ္
နွင္စမမ်ားနွင့္သာပညာေပးေနသည္ဟူ
ႀကားသိရသလုိ မန္းမွဆရာတဦးသည္
လည္းထိုဆရာႀကီးထံနည္းခံ၍ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္
၏သစၥာရွင္ဆရာႀကီးဦးဝမ္မူကုိထိန္းသိမ္းေန
သည္ဟုသိရေတာ့ဝမ္းသာမိပါ၏။

ထိုကဲ႕သုိ႕ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္အေပၚသစၥာတရား
ႀကီးမားခဲ႕ေသာဆရာႀကီးဦးဝမ္အားတေလးတစား
ဂဳဏ္ျပဳလုိက္ခ်င္သည္က

ဆရာႀကီးဦးဝမ္
(သုိ႔မဟုပ္)
ဂဳိဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္၏သစၥာရွင္ ဟုသာ

(ဆရာႀကီးဦးဝမ္အေႀကာင္းမိမိသိသမ်ွတစိတ္တပိုင္းေလးပါ။
ဆက္လက္သိလုိပါကဆရာႀကီးဦးဝမ္၏ေဆးေတာ္ရွင္းတမ္းမွာဖတ္ရႈပါဟူလမ္းညႊန္လုိက္ပါသည္။)

အဖဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားေျခေတာ္အစုံဦးခိုက္လ်ွက္
ေမတၱာျဖင့္   ေဇာ္ေဇာ

စည္းေစာင့္နတ္စစ္သူႀကီးမ်ားအေၾကာင္း




“ ျမန္မာအစတေကာင္းက....
ေျပာၾကစဥ္အလာ...
သာကီႏြယ္မင္းဝင္ေရာက္ဆင္း...
မင္းအဘိရာဇာ ”
-ဟုဆိုရိုးရွိသည္နွင့္အညီနဠသာကီဝင္ တိဏသာကီဝင္ ကဌသာကီဝင္ ဟုသံုးမ်ိဳးအနက္တိဏသာကီဝင္ျဖစ္ေသာတေကာင္းမင္းမ်ားသည္မစၨ်ိမေဒသမွထြက္ခြါလာ၍တေကာင္းအရပ္၌တိုင္းျပည္တည္ေထာင္သည္။
ေကာသလႅမင္းႀကီး၏သား ဝိဋဋဴပ သည္ဤအဆက္အႏြယ္ျဖစ္သည္။တေကာင္းဘုရင္သတိုး(၁၇)ဆက္၌(၉)ဆက္ေျမာက္ျဖစ္ေသာသတိုးနဂါးနိုင္မွစ၍သံခ်ပ္တန္းဆာမ်ားေပၚခဲ့သည္။
ထိုအခ်ိန္ကသတၲဝါတို့၏ကံတရားေၾကာင့္ညအခါနဂါးေပၚေလ့ရွိသည္။ထိုနဂါး၏အႏၲရာယ္ကာကြယ္ရန္ေၾကးကိုျပသာဒ္လုပ္၍ေလးမ်က္နွာ၌သံကြန္ယက္အုပ္ထားၾကသည္။
တခါးရြက္၌တံခါးက်င္ကိုတတ္ဆင္ထားၾကသည္။ညဥ့္သန္းေကာင္ယံအနုရာဓ ေဇထ မူလ နကၡတ္တို့တလံုးလံုးတည့္မတ္သည့္ကာလနဂါးေရာက္လာေလ့ရွိသည္။ထိုအခါသံကြန္ယက္ကိုဒုတ္ဒါးတို့ျဖင့္ခြ်င္ခြ်င္မည္ေအာင္ခတ္ေစ၏။
နဂါးတို့ကအဆိပ္ျဖင့္မႈတ္ ၍မင္းကလည္းယပ္ျဖင့္ကာသည္။တံခါးဖြင့္ကာသံလ်က္ျဖင့္နွိမ္နင္းေအာင္ျမင္သည္။ထို့ေၾကာင့္နဂနိုင္မင္းဟုေခၚတြင္သည္။
နဂါးအေရကိုအသျပာတရာေပး၍ဆုတ္။္ေစ၏။တေထာင္ေပး၍ခ်ဳပ္ေစ၏။အရိုးကိုဆံထိုးလုပ္ေစ၏။(ရာေပးလို့ဆုတ္ ေထာင္ေပး၍ခ်ဳပ္ ခ်စ္သူအရိုးဆံထိုးလုပ္ဟုဆိုရိုးျပဳခဲ့သည္။
သူရဲေကာင္းအျပား ၁၃ ပါးေျမွာက္စားစစ္ဘုရင္ ဟု သီလကၡံသာမညဖလသုတ္တြင္ပါသည့္အဂၤါရပ္နွင့္ျပည့္စံုေသာသူရဲေကာင္းစစ္သူႀကီးမ်ားနဂါးေရအက်ၤီကိုဝတ္ဆင္ခြင့္ရသည္။ေနာင္တြင္နဂါးေရအစားနဂါးအေၾကးကဲ့သို့သံကိုျပဳလုပ္ေစၿပီးဝတ္ဆင္ေစသည္။
(1)ေမာဂၢလူေခၚဦးထုပ္တြင္တတ္ဆင္ေသာအေၾကးခြံ ၂၄ခု။ပါလိေကြးေခၚလယ္တံုတြင္တတ္ဆင္ေသာအေၾကးခြံ ၄၅ ခု။သံခ်ပ္ဝတ္ေခၚအကၤီ်ကိုယ္ထည္တြင္တတ္ဆင္ရေသာအေၾကးခြံ ၆၇ ခု။
ဓူတင္ေတရႆ ၁၃။
ပြင့္ေတာ္မူၾကကုန္ေသာဘုရားရွင္တို့လက္ထက္တြင္တစ္ပါးစီ၏လက္ထက္၌ဓူတင္(၁၃)ပါးကိုက်င့္ေဆာင္နိုင္သည့္ရဟႏၲတစ္ပါးသာေပၚၿမဲျဖစ္သည္။ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္တြင္ရွင္မဟာကႆပ ရဟႏၲာႀကိီးမွာဓူတင္(၁၃)ပါးကိုက်င့္နိုင္ေသာ ရဟႏၲာႀကီးျဖစ္ပါသည္။ ။
ဓူတင္ ၁၃ ပါးမွာ -
ပံ့သကူဓူတင္/ေတစိဝရိတ္ဓူတင္/ပိဏၰပတ္ဓူတင္/ပသဒါနဓူတင္/ဧကာသနိဓုူတင္/ပတၲပိုဏ္ဓူတင္/ခလုပစၦာဓူတင္/အရညကင္ဓူတင္/အေဗၻာကာသိကဓူတင္/သုႆန္ဓူတင္/ယထာသႏၲတိဓူတင္/ရုကၡမူဓုတင္/နိသိဓူတင္----တို့ျဖစ္သည္။
၄င္းဓူတင္(၁၃)ပါးကိုနတ္စစ္သူႀကီး(၁၃)ဦးကတစ္ပါးစီေစာင့္ ၾကပ္ေနၾကရပါသည္။

Copy📝 ၾဆာႀကီး ဦးေက်ာ္ခင္သန္း ( စလင္း )




“ ဘုရားဟူကား ေမာကၠလူ ၂၄ ၏ အဓိပၸါယ္ ”
ဘုရားဂုဏ္းေတာ္ = ၉ ပါး
တရားဂုဏ္ေတာ္ = ၆ ပါး
သံဃာဂုဏ္းေတာ္ = ၉ ပါး
ေပါင္း =၂၄ ျဖစ္သည္ ။
ေမာကၠလူ ဟူသည္ကား စစ္သူႀကီးမ်ားဦးထုပ္ တြင္ တပ္ဆင္ေသာ ေၾကးခြံျဖစ္၍ ဘုရား တရား သံဃာ တို႔၏ဂုဏ္းမ်ားအား ဦးထိပ္ပန္ဆင္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေၾကးခြံတို႔အား ( ၂၄ ) ခု ထည့္သြင္း အသံုးျပဳခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္ ။
“ တရားဟူကား ဘာလီေကြး ၄၅ ၏ အဓိပါၸယ္ ”
စစ္သူႀကီးမ်ား ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာ၏ လယ္တံုတြင္တတ္ဆင္ေသာ အေၾကးခြံ ၄၅ ခု သည္ ေဂါတမဘုရားရွင္ ၏ ဓမၼတရားေတာ္ မ်ား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ဝါေတာ္ ၄၅ ဝါ အား ရည္ၫႊန္း၍ တပ္ဆင္ျခင္းျဖစ္သည္ ။ ဓမၼတရားေတာ္တို႔အား ရင္ဝယ္ လည္ဆြဲရတနာကဲ့သို႔ ဆင္ျမန္းသည္ ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ လည္တံုကို ၄၅ ေကြး ျပဳလုပ္စီရင္ၾကျခင္းျဖစ္သည္ ။
ဤ သည္ကို ပမာပံု ႏိႈင္းထားျခင္းျဖစ္၍ ဘာလီေကြး ေခၚ ပါလိေကြး (၄၅) မွာ ေဂါတမဘုရားရွင္ ၏ ဝါေတာ္ (၄၅) ဝါ လံုး ေဟာၾကား ေတာ္မူခဲ့ေသာ ဓမၼတရားေတာ္မ်ား အား ရည္ရြယ္သည့္အဓိပၸါယ္ ပင္ျဖစ္သည္ ။
“ သံဃာဟူကား သံခ်ပ္ဝတ္ ( ၆၇ ) ၏ အဓိပၸါယ္ ”
ပထမစ်ာန္ - ၁၁ ပါး
ဒုတိယစ်ာန္ - ၁၁
တတိယစ်ာန္ - ၁၁
စတုတၱစ်ာန္ - ၁၁
ပဥၥမစ်ာန္ - ၂၃
ေပါင္း - ၆၇
စစ္သူႀကီးမ်ားခ်ပ္ ဝတ္တန္ဆာတြင္ အက်ႌကိုယ္ထည္၌ ယင္း စ်ာန္အဂၤါမ်ားေပါင္းပီးရေသာ ၆၇ ဂဏန္းအား ရည္မွန္း၍ ေၾကးခြံ ၆၇ ထည့္သြင္း ျပဳလုပ္စီရင္ ၾကျခင္းျဖစ္သည္ ။
အေၾကာင္းမွာ ...
စ်ာန္ ၅ ပါးသည္ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ား အတြက္ ကိေလသာ ရန္သူ တို႔အား ကာကြယ္တားဆီး ေပး ႏိုင္ေသာ လက္နက္ေတာ္ျဖစ္သကဲ့သို႔ ရန္သူတို႔ေဘးအႏၲရာယ္မွ ကာကြယ္တားဆီးႏိုင္ေစရန္ ရည္မွန္းပီး ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာတြင္ ေၾကးခြံ ၆၇ ခု ျပဳလုပ္စီရင္ သံုးစြဲခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္ ။
၎ အား ရည္မွန္း သည့္အဓိပၸါယ္ ျဖစ္ပါသည္ ။
“ ဓူတင္ေတရႆ ( ၁၃ ) ၏ အဓိပၸါယ္ ”
ကိေလသာေခါင္းပါးေစသည့္ အက်င့္တရားျမတ္ ျဖစ္သည္ ။
အထက္က အဓိပၸါယ္ ႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္သည္ ။
ဤတြင္ နိဂံုး အဆံုးသတ္ပါသည္
ဝိဇၨာမဟိဒိၶအတတ္ပညာတန္ခိုးတို႔ ေနလိုလလို ထြန္းလင္းၾကပါေစ....
ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္အဖဆရာဟန္ ေျခအစံုကို ဦးခိုက္လ်က္ ..

📝​ေရႊရင္ေက်ာ္လုလင္📝

ဘယ္​လုိလူ​ေတြ ဝိဇၨာ ျဖစ္​္​မွာလဲ




@@ " ဘယ္လိုလူေတြ ဝိဇၨာ ျဖစ္မွာလဲ " @@

အကယ္၍ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္သည္ ဤ post ကို  အထက္တြင္ ေရးသားထားသည့္ " ဘယ္လိုလူေတြ ဝိဇၨာ ျဖစ္မွာလဲ " ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ေၾကာင့္ ဖတ္ျခင္းျဖစ္သည္ ဆိုပါလွ်င္......

ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ........

ကိုယ္တိုင္ေသာ္လည္း ဝိဇၨာဓိုရ္ ျဖစ္ခ်င္သူ  ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေလမည္ ..... ။
မည္သို႔ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ဝိဇၨာ ျဖစ္တတ္သနည္း ဟု သိခ်င္သူလည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေလမည္.... ။
သို႔တည္းမဟုတ္....
ဝိဇၨာဓိုရ္ ႏွင့္ မဟာဂႏၶာရီ ပညာရပ္ကို စိတ္ဝင္စားသူလည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေလမည္.... ။

ကြၽႏ္ုပ္သည္ ယခင္က တင္ျပခဲ့ေသာ အခ်ိဳ႕ post မ်ား၌ ဝိဇၨာပညာႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အေၾကာင္း အရာမ်ားကို လက္လွမ္းမွီသေ႐ြ႕ မွီျငမ္း ကိုးကား ကာ တင္ျပခဲ့၏။ ဝိဇၨာဓိုရ္မ်ား ႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ေရးသားခဲ့ၾကေသာ မဟာဂႏၶာရီ ပညာက်မ္းမ်ားမွ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ထုတ္ႏွတ္၍ " ကူးယူ " တင္ျပျခင္းျဖစ္၏။

ဤသို႔ " ကူးယူ " ကိုးကား တင္ျပရျခင္းသည္ ဤ group အတြင္းရွိ ပညာညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား ဗဟုသုတ ရေစရန္သာျဖစ္၏။ ထိုသို႔ ကူးယူ ကိုးကား တင္ျပျခင္းအတြက္ ကြၽႏ္ုပ္ မရွက္ပါ ။

ေဝေနယ် သတၱဝါတို႔အား တရားေရေအး တိုက္ေႂကြးေဟာၾကားလ်က္ ရွိၾကသည့္ သံဃာေတာ္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားပင္လွ်င္ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရား၏
တရားေတာ္မ်ားကို မွီျငမ္း ကိုးကားကာ ေဟာေျပာ ေနျခင္းမဟုတ္ေလာ .... ။

ယခုေခတ္တြင္ ျမင္ေတြ႕ေနရေသာ တရားဓမၼ ဆိုင္ရာ စာအုပ္အေပါင္းတို႔သည္ ဟို ေရွးယခင္က ဆရာေတာ္မ်ား ျပဳစုခဲ့သည့္ ဗုဒၶဘုရား၏ တရားေတာ္မ်ားမွ ထုတ္ႏွတ္ " ကူးယူ " တင္ျပျခင္းပင္ မဟုတ္ေလာ ..... ။

ကမ ၻာအရပ္ရပ္ရွိ အတတ္ပညာ သင္ၾကားရာ တကၠသိုလ္ ႏွင့္ ဆရာမ်ားသည္လည္း ဟိုယခင္ ေရွးအခါက ပညာရွင္တို႔ ေရးသားခဲ့သည့္ အတတ္ပညာက်မ္းမ်ားကို ကိုးကား ထုတ္ႏွတ္ ကူးယူ သင္ၾကားေနျခင္းပင္ မဟုတ္ေလာ .... ။

ကြၽႏ္ုပ္သည္ post မ်ားကို ေရးသား တင္ျပရာ၌ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ဂိုဏ္းေတာ္၏ အက်ိဴးကို ေမွ်ာ္ကိုး၍ ေရးသားတင္ျပ၏။ ပညာညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား ဗဟုသုတမ်ားေစရန္ ရည္႐ြယ္လ်က္ ေရးသား တင္ျပ၏။ ကြၽႏ္ုပ္အား အထင္ႀကီးေစရန္ ၊ ကြၽႏ္ုပ္ နာမည္ႀကီးေစရန္ ျပဳလုပ္ေနျခင္း မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ post မ်ား ေရးသား တင္ျပရာ၌ ကြၽႏ္ုပ္၏ နာမည္အရင္းကို မသံုျခင္း ျဖစ္၏။ ကြၽႏ္ုပ္၏ ဓာတ္ပုံကို မတင္ျခင္းျဖစ္၏။

ဂိုဏ္းေတာ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေသာ သူသည္ ဂိုဏ္းေတာ္၏ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို ျပန္လည္ ရရွိေပမည္ ။ ဂိုဏ္းေတာ္ အက်ိဴးကို မွန္ကန္စြာ သယ္ပိုးသူ မည္သူကိုမဆို ေလွာင္ေျပာင္ ပုတ္ခတ္ ေဝဖန္သူမ်ားသည္ " သူ႔သေဘာ သူေဆာင္ သြားပါလိမ့္မည္ " ဟု ကြၽႏ္ုပ္ ယုံၾကည္၏။

လူသာမာန္တို႔ စိတ္မွ် မကူးဝံ့သည့္ သိဒၶိ မဟိဒၶိ မ်ားျပည့္စုံလ်က္ တန္ခိုး ဣဒၶိ ႀကီးမားလွေသာ ဝိဇၨာဓိုရ္အျဖစ္သည္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ၊ ပါရမီ ၊ ျပည့့္စုံ၍ မရမေန ႀကိဴးစားအားထုတ္ႏိုင္ေသာ သူေတာ္စင္တို႔သာ ရရွိႏိုင္၏။

" ဆရာ ပညာ ညီအကို အခ်င္းခ်င္း ညီၫြတ္ၾက "
"  ဂိုဏ္းေတာ္ကို မေဝဖန္ႏွင့္ "
" ကိုယ့္ဆရာသမားကို မေဝဖန္ႏွင့္ "
" သူမ်ားဂိုဏ္းကို မေဝဖန္ႏွင့္ ၊ မပုတ္ခတ္ႏွင့္ "
" ပညာညီအကို အခ်င္းခ်င္း မေက်ာ္လႊားႏွင့္ ၊ မႏွိမ့္ခ်ႏွင့္ "
" ဂိုဏ္းေတာ္ႏွင့္ ပညာညီအကိုအားလုံးအေပၚ သစၥာရွိပါ "
" ခႏၲီတရားကို လက္မလႊတ္ပါႏွင့္ " .........
ဟူ၍ အဘဆရာေတာ္မ်ား မိန္႔မွာထားခဲ့ေသာ ဤအေျခခံ စည္းကမ္းခ်က္မ်ားကိုပင္ မလိုက္နာ ႏိုင္သူသည္ ထြက္ရပ္ေပါက္လမ္းႏွင့္ နီးမနီး ( ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ) သုံးသပ္သင့္ေပ၏။

ထြက္ရပ္ေပါက္ႏိုင္ေသာ ဝိဇၨာဓိုရ္တို႔ ရွိအပ္သည့္ အဂၤါရပ္မ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ဣစ ၦာသယ မဟိဒၶိ ေစဂိုဏ္း - ေက်းဇူးရွင္ အေဖႀကီး ဦးျမခင္ မိန္႔ၾကားခဲ့ဘူး၏။

ဝိဇၨာ သို႔မဟုတ္ ဝိဇၨာျဖစ္မည့္သူတို႔ႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ေအာက္ပါအတိုင္း အေဖႀကီး ဦးျမခင္က ရွင္းျပခဲ့ပါ၏။

" ဝိဇၨာ ျဖစ္မယ့္သူဟာ... ေမြးကတည္းကိုက ပါလာတယ္ ၊ စိတ္ေကာင္း ႏွလုံးေကာင္း ရွိလို႔ ၊
စိတ္ေကာင္း ႏွလုံးေကာင္း ရွိမွ ဝိဇၨာ ျဖစ္တယ္ "

" ဝိဇၨာျဖစ္တယ္ ဆိုတာဟာ .... သတၱဝါေတြကို ကယ္ဆည္ခ်င္တဲ့စိတ္က ပဋိသေႏၶတည္ကတည္းက ပါလာတဲ့သူမွ ဝိဇၨာျဖစ္တာ "

" ဒီေကာင္ ငါ့ထက္ ဘုန္းႀကီးေနတာပဲ၊ ဒီေကာင္ ငါ ကပ္ၿပီး ဓားနဲ႔ထိုးလိုက္ရင္ .... ၊ ဒီေကာင္ ငါ့ထက္ ဘုန္းႀကီးေနတာပဲ ၊ ဟိုဘက္ကပါတ္ၿပီး ကြင္းေထာင္လိုက္ရရင္၊ ဒီေကာင္ ငါ့ထက္ ဘုန္းႀကီးေနတာပဲ၊ ဟိုဘက္ကို ငွက္ခါးတစ္ေကာင္ လႊတ္လိုက္ရရင္ ၊ ဆိုတဲ့ အက်င့္မ်ိဴးရွိတဲ့ ဆရာမွန္ရင္ ... ငါက စ၍ ဘယ္ေတာ့မွ ဝိဇၨာ မျဖစ္ဘူး ၊ ဝိဇၨာ ခ်ီးေတာင္ မျဖစ္ဘူး "

" နားလည္လား ၊ ဝိဇၨာျဖစ္ခ်င္ရင္ လြယ္လြယ္ကေလးကြ ၊ ဘာလို႔ မျဖစ္ရမွာလဲ၊ ဝိဇၨာျဖစ္တာ အဆန္းမွတ္လို႔ ၊ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ လုပ္လို႔ "

" အခုေတာ့ အက်င့္ေတာ့ မက်င့္ဘူး ၊ ငါ့ေရွ႕က ျဖတ္ထြက္ခ်င္တဲ့ေကာင္ေတြ ေပၚလာတယ္ ၊ သို႔ေသာ္ ဘယ္ထြက္မွန္း မသိဘူး ၊ အခုေနအတိုင္းသာ သြားမယ္ဆိုရင္ ဘယ္ကထြက္မလဲ၊ ျခင္ေထာင္ထဲကပဲ ထြက္ရမယ္ "

" ဝိဇၨာျဖစ္ခ်င္ရင္ ဝိဇၨာျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အက်င့္ကို က်င့္ပါ ၊ ဘာက်င့္ရမလဲ ၊ ဝိဇၨာျဖစ္ႏိုင္ခ်င္ရင္ "

" အေဖႀကီး ဘိုးေတာ္ဟန္ ေျပာသြားဖူးတယ္၊ ပညာညီအကို အခ်င္းခ်င္း မႏွိမ္နဲ႔ ၊ တစ္ေယာက္ ဘုန္းႀကီးတာ တစ္ေယာက္ မနာလို မရွိနဲ႔ ၊ ကိုယ့္ဆရာေတြနဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ မျပစ္မွား မေစာ္ကားၾကဘဲနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး "
" ဒီဂိုဏ္းက ဟိုးး ၿမိဳ႕က လူတစ္ေယာက္ ဘုန္းႀကီးလဲ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ဘဲ၊ ဒီက လူတစ္ေယာက္ ဘုန္းႀကီးလဲ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ဘဲ ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဴးနဲ႔ အၿမဲတန္း ဝမ္းသာေလ့ရွိတဲ့ သူဟာ ... ဒီ တစ္ဘဝထဲနဲ႔ ဝိဇၨာျဖစ္မယ္ဆိိုတာ မွတ္ထား ၊ ဒါ အေဖ ဦးဘိုးဟန္ ဆုံးမသြားတဲ့ စကား "
" ဝိဇၨာ မ ေစခ်င္သလား ၊ ဝိဇၨာ အ မ ခံခ်င္သလား ၊ ဝိဇၨာ မ တယ္ဆိုတာဟာ ဘယ္လို ပစၥည္းမ်ိဴး ရတာလဲ ၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဘာျဖစ္မွန္း မသိတဲ့ ေကာင္ေတြ "
" တစ္ခါတစ္ေလ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဝိဇၨာ မ လို႔ မ မွန္းမသိဘဲနဲ႔ ေတာင္လုပ္ ေျမာက္လုပ္ လုပ္ေနတဲ့ အေကာင္ေတြကို ေျပာေနတာ ၊ မင္းတို႔ ပါးရင္ သိေလာက္ၿပီ ၊ မင္းတို႔လက္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ေဆး ၊ မင္းတို႔ အသားထဲမွာ ထိုးထားတဲ့ေဆးက အဲဒါ ဘာလို႔စြမ္းတာလဲ ၊ အဲဒါ ဝိဇၨာ မ တာ မဟုတ္လို႔ ဘာလဲကြ ၊"
" ေပ်ာက္ေစသတည္း ၊ အဆိပ္မွန္သမွ် ထြက္ေစသတည္း ၊ ဟို(ပေယာဂ)က ရိုက္မယ္ႀကံရင္ ခ်ဳပ္ထားလိုက္ ၊ အဲဒါ ေစ တစ္လုံးပိုင္တဲ့ ေစပိုင္ပညာ ၊ အဲဒါ ဝိဇၨာ မ တဲ့ပညာ "
" ပေယာဂ ေတာ့ရၿပီ၊ ကာယသိဒၶိအတြက္ လက္ဖဲြ႕ထိုးဦးမယ္ ဆိုတာ... မလုပ္ပါနဲ႔ ၊ အဲဒီေလာက္ေတာင္ ေခါင္းမရွိဘူးလား မင္းတို႔၊ ဝိဇၨာ မ တာကို မ မွန္းမသိရင္ ဝိဇၨာက ရီေနလိမ့္မယ္ "
" ဝိဇၨာ မ တဲ့ပညာကို ဘုန္းမရွိ ကံမရွိတဲ့သူ အနားေတာင္ ကပ္လို႔မရဘူး ၊ ကိုယ့္ကိုယ္မွာ ရွိတဲ့ ဘုန္းကံကို နားလည္ၾကစမ္းပါ ၊ အဲဒီကေန ေကြ႕ပတ္ မေၾကာင္ပါနဲ႔ "
@@ " အေရးအႀကီးဆုံးက တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မလိုတဲ့စိတ္မရွိရင္ ဝိဇၨာ ျဖစ္တာပဲ " @@
" မလိုတဲ့စိတ္ ရွိေနရင္ ၊ ဆယ္ဘဝတိုင္ေတာင္ မျဖစ္ဘူး ၊ တစ္သက္လုံးမျဖစ္ဘူး ၊ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ဘူး ၊ မွတ္ထား ၊ အဲဒီလို ေျပာတာ "
@@" ဝိဇၨာ အတုနဲ႔ အစစ္ .... ၊ ဝိဇၨာ အစစ္ဆိုတာ မေဖာက္ျပန္ဘူး ၊ မတုန္လႈပ္ဘူး ၊ အဲဒီလို မေဖာက္မျပန္ မတုန္မလႈပ္ ေကာင္းျမတ္တဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ သတၱဝါေတြ အေပၚမွာ သနားတဲ့စိတ္ ရွိရင္ .... မင္းတို႔ဟာ မင္းတို႔ မဟာပထဝီ ေျမႀကီးေအာက္မွာ လိႈဏ္ဂူတူးၿပီး သြားေနေသာ္လည္း ဘိုးေတာ္ဟန္ ေရာက္လာမယ္ ဆိုတာ မွတ္လိုက္ၾကစမ္းပါ " @@
" အစစ္ျဖစ္ခ်င္လား ၊ အတုျဖစ္ခ်င္လား ၊ အစစ္ျဖစ္ခ်င္ရင္ မင္းတို႔ကို ေပးထားတဲ့ေဆးကို ဘယ္ေတာ့မွ မလႊတ္နဲ႔ ၊ အဲဒါ ထြက္ရပ္ေပါက္လမ္းကို သြားဖို႔ ခရီးစားရိတ္ပဲ "
" ဝိဇၨာေထာင္တဲ့ဂိုဏ္း ၊ ဝိဇၨာေဖၚတဲ့ေဆး ၊ ဝိဇၨာ ေစာင့္တဲ့ဂိုဏ္း ၊ အဲဒီဂိုဏ္းကို ရထားရဲ႕သားနဲ႔ ေတာင္ေၾကာင္ ေျမာက္ေၾကာင္ ေၾကာင္တာဟာ အကုသိုလ္ ဝင္လာၿပီ မွတ္ထား "
" ေကာင္းတာလုပ္ေနရင္ မေကာင္းတာက အေနာက္မွာ လာရႈပ္ေနမွာဘဲ "
အထက္ေဖၚျပပါ စကားရပ္မ်ားသည္ ေ႐ႊရင္ေက်ာ္ ဣစ ၦာသယ မဟိဒၶိေစဂိုဏ္းမွ ေက်းဇူးရွင္ အေဖႀကီး ဦးျမခင္မွ တပည့္ သားသမီးမ်ားကို ေျပာဆို ဆုံးမခဲ့ေသာ စကားမ်ား ျဖစ္ေလသည္။
အေဖႀကီးဦးျမခင္၏ ၾသဝါဒမ်ား အရ ဝိဇၨာဓိုရ္ အျဖစ္ ထြက္ရပ္ေပါက္လိိုသူသည္ သတၱဝါမ်ားအေပၚ၌ သနားဂရုဏာ ေမတၱာစိတ္ထားလ်က္ ကူညီကယ္မလိုေသာစိတ္ ရွိရမည္ ျဖစ္၏။
ဂိုဏ္းေတာ္၏ သာႆနာကို ထမ္းေဆာင္႐ြက္သူ ပညာညီအကို ေမာင္ႏွမအခ်င္းခ်င္း မနာလို ဝန္တိုစိတ္ ကင္းရွင္းရန္ လိုအပ္၏။
မြန္ျမတ္သန္႔စင္ေသာ စိတ္ေကာင္း ႏွလုံးေကာင္း ရွိရမည္ ျဖစ္၏။
ပညာညီအကို အခ်င္းခ်င္း မနာလိုစိတ္ျဖင့္ ပုတ္ခတ္တတ္သူမ်ား ထြက္ရပ္မေပါက္ႏိုင္ေၾကာင္း သတိေပးထားသည္ကို ေတြ႕ရ၏။
အက်င့္တရားႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ဝိဇၨာျဖစ္လိုသူသည္ ဝိဇၨာျဖစ္ေစေသာ အက်င့္တရားကို က်င့္ႀကံအားထုတ္ ရန္ လိုအပ္ေၾကာင္းကိုလည္း ေျပာျပခဲ့၏။
"မင္းတို႔ကို ေပးထားတဲ့ေဆးကို ဘယ္ေတာ့မွ မလႊတ္နဲ႔ ၊ အဲဒါ ထြက္ရပ္ေပါက္လမ္းကို သြားဖို႔ ခရီးစားရိတ္ပဲ" ဟူသည့္ အေဖႀကီးဦးျမခင္၏ စကားသည္ ဝိဇၨာဓိုရ္ ျဖစ္လိုသူ တပည့္သားသမီး မ်ား အေနျဖင့္
ဂိုဏ္း၏သစၥာကို ေစာင့္ထိမ္းရန္ သတိေပးျခင္းျဖစ္၏။
ဂိုဏ္း၏ သစၥာကို ေစာင့္ထိမ္းျခင္းသည္ ထြက္ရပ္ေပါက္ စခန္းသို႔ သြားရန္ ခရီးစားရိတ္ ရထားျခင္းပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္၏။
ဝိဇၨာဓိုရ္ အရွင္သူျမတ္တို႔ ရွိအပ္ေသာ စိတ္ေကာင္း ႏွလုံးေကာင္းျဖင့္ သတၱဝါမ်ားအေပၚ သနားဂရုဏာ ေမတၱာထားႏိုင္ေသာ ဂိုဏ္းပညာခံယူထားသူသည္ မည္သည့္ ေနရာေဒသသို႔ ေရာက္ရွိေနေစကာမူ... ထိုသူရွိရာသို႔ ဂိုဏ္းေတာ္ခ်ဳပ္ အဘဘိုးေတာ္ဟန္ အေရာက္ႂကြလွမ္းလာေပမည္။
ထြက္ရပ္ေပါက္လမ္းကို ထင္လင္းစြာ ျပေပမည္။
ဝိဇၨာဓိုရ္တို႔၏ အက်င့္ျမတ္ကို တတ္အပ္ သင္ၾကားေပမည္။
ဂိုဏ္းေတာ္သစၥာ ေစာင့္ထိမ္းျခင္းျဖင့္ ထြက္ရပ္ေပါက္လမ္းအတြက္ ခရီးစားရိတ္ရထားၿပီး ျဖစ္ေသာ ပညာညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ား အားလုံး - ေကာင္းျမတ္ေသာ စိတ္ႏွလုံးျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္း တရားမ်ား က်င့္ႀကံအားထုတ္ကာ အရိယာ ဝိဇၨာ သူေတာ္စင္မ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစသတည္း ။။။

ဆရာNetSay ( 26/02/2016 )

Tuesday, 27 June 2017

ကန္​​ေတာ့ခန္​း




    🙏🙏🙏ကန္ေတာ့ရန္🙏🙏🙏

(၁)ရာဇဂေဟငါးေထြေသာင္ညိဳ ဝန္းရံခိုသည့္ ျပည္ေတာ္ နဂိုရ္ ရာဇၿဂႋဳဟ္ ပုဂၢိဳလ္ ေလးဦးရွစ္ဦးေသာ အရွင္အဆပြါးေၾကာင္း ရွစ္ေသာင္းေသာဆရာ အ႒ာရႆ ကိစၥၿပီးစီး ဆယ္ပါးေသာ သိဒၶိႀကီးတို့ႏွင့္ ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ (၆၉) ပါး တို့၏ တပည့္ အႀကီး ရွင္မထီး ရွင္အဇၨေဂါဏ၊ ဓမၼေစတီ မင္းေခါင္၊ ဦးေအာင္ရေသ၊ ဆံရွည္ကိုေတာ္၊ ဦးဓမၼစာရီ၊ ဆယ္ပါးေသာ သိဒၶိႀကီးတို့ႏွင္ ျပည္စုံေတာ္မူေသာ လူဝိဇၨာဓိုရ္၊ နတ္ဝိဇၨာဓိုရ္၊ ဘီလူ ဝိဇၨာဓိုရ္၊ သံ ဝိဇၨာဓိုရ္၊ ျပဒါး ဝိဇၨာဓိုရ္၊ အင္း ဝိဇၨာဓိုရ္၊ စမ ဝိဇၨာဓိုရ္၊ ေဆး ဝိဇၨာဓိုရ္၊ အေပါင္းတို့ကို အစိုးရေတာ္မူေသာ ပညာဒိက၊ သဒၵါဒိက၊ ဝီရိယဒိက ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ယကၠန္းစင္ေတာင္ ဦးဩဘာသ အရွင္သူျမတ္ဘြဲ့ခံ မဟာၿမိဳင္ စႏၵာသူရိယ အရွင္ သူျမတ္ကို အဟံ ပါရမီ အသင္း တပည့္ရင္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ တပည့္ေတာ္သည္ ဝေႏၵ ဝႏၵာမိ ရွိခိုး ကန္ေတာ့ပါ၏ အ၇ွင္ဘုရား။
ေရႊရင္ေက်ာ္ ဣစၧာသယ မဟိဒၶိေစ ဂိုဏ္ေတာ္ႀကီး ကန္ေတာ့ရန္း

 🙏🙏အဘ ဆရာႀကီးမ်ား ကန္ေတာ့့့ခန္🙏🙏
(၂) အဘဆရာႁပူး၊ ဆရာေအး၊ ဆရာပြင့္၊ ဆရာဟန္ႏွင့္တကြ (၆၉)ပါးေသာ ဝိဇၨာဓိုရ္ဆရာႀကီးအေပါင္းတို့အား ဆီမီး ႃမိုင္ ႃမိုင္ အေမႊးတိုင္ျဖင့္ ပန္းခိုင္စုံေႏွာ အုန္းငွက္ေပ်ာႏွင့္ လက္ဖက္ ကြမ္းရာ ေမႊးနံ့ သာျဖင့္ ၾကည္သာမာန္ေလွ်ာ့ ကန္ေတာ့ပါ၏ ကာကြယ္နိမိတ္ ပိတ္ပင္ဆီးတာ မရွိျငားဘဲ၊ ဝိဇၨဓိုရ္နတ္မင္း အမ်ားတို့သည္ ျမင္ကာၾကား၍ ၾကြေရာက္ ေစာင္မ, ေတာ္ မူပါေစသတည္း။
ေရႊရင္ေက်ာ္ ဣစၧာသယ မဟိဒၶိေစ ဂိုဏ္ေတာ္ႀကီး  ၏ အဘ ဆရာႀကီးမ်ား ကန္ေတာ့ရန္



    ၃   🙏နတ္​မင္​းႀကီး ၄ ပါး.ကန္​​ေတာ့ခန္​း🙏

ပူရတၱိေမန ဓတရေ႒ာ၊ ဒကၡိေဏန ဝိရုဠေကာ၊

ပစၧိေမန ဝိရုပေကၡာ၊ ကုေဝေရာ-ဥတၱရံ-ဒိသံ၊

စတၳာေရာ ေတ မဟာ ရာဇာ၊ ေလာကပါလာ၊

ယသ ႆိေနာ၊ ေတပိ အေမွ ႏုရကၡႏၲဳ၊

အာေရာေဂန၊ သုေခနစ။
နတ္မင္းႀကီးေလးပါး ကန္ေတာ္ရန္
ပူရတၱိေမန ျမင့္မိုရ္ေတာင္မွ အေရွ့မ်က္ႏွာဌာန၌။ ဝသေႏၲာ အာဏာ ျဖန့္မိုး အုပ္စိုး စံေနေသာ။ ဓတရ႒၊ မည္ရေက်ာ္ဟီး နတ္မင္းႀကီးသည္၎။
ဒကၡိေဏန ျမင့္မိုရ္ေတာင္မွ ေတာင္မ်က္ႏွာဌာန၌။ ဝသေႏၲာ အာဏာ ျဖန့္မိုး အုပ္စိုး စံေနေသာ။ ဝိရုဠေကာ၊ ဝိရုဠက မည္ရေက်ာ္ဟီး နတ္မင္းႀကီးသည္၎။
ပစၧိေမန၊ ျမင့္မိုရ္ေတာင္မွ အေနာက္မ်က္ႏွာဌာန၌။ ဝသေႏၲာ အာဏာ ျဖန့္မိုး အုပ္စိုး စံေနေသာ။ ဝိရုပေကၡာ၊ ဝိရုပကၡ မည္ရေက်ာ္ဟီး နတ္မင္းႀကီးသည္၎။
ဥတၱရံဒီသံ၊ ျမင့္မိုရ္ေတာင္မွ ေျမာက္မ်က္ႏွာဌာန၌။ ဝသေႏၲာ အာဏာ ျဖန့္မိုး အုပ္စိုး စံေနေသာ။ ကုေဝေရာ၊ ကုေဝရဟု မည္ရေက်ာ္ဟီး နတ္မင္းႀကီးသည္၎။ စတၳေရာ၊ ေလးေယာက္ကုန္ေသာ၊ ေတ မဟာရာဇာ၊ ထိုစတို မဟာရာဇ္ နတ္မင္းႀကီးတို့သည္။ ေလာကပါလာ အၿမဲထာရဝ ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္ၾကကုန္၏။ (ဝါ)လူတို့ကိုေစာင့္ေရွာက္ ၾကကုန္၏။ ယသႆိေနာ၊ အၿမဲဝန္ခ မ်ားျမတ္ေသာ အေျခြအ၇ံ ရွိၾကကုန္၏။ ေတပိ မဟာရာဇာ၊ ထိုစတိုမဟာရာဇ္ နတ္မင္းႀကီးတို့သည္လည္း အေမွ၊ ငါတို့ကို။ အာေရာေဂန၊ အနာေရာဂါ ကင္းရွင္း က်န္မာျခင္းျဖင့္၎။ သုေခနစ၊ ကိုယ္ စိတ္ႏွစ္ျဖာ ပူဆလြတ္ကင္း ခ်မ္းသာျခင္းျဖင့္၎။ အႏုရကၡႏၲဳ၊ အစဥ္ထာဝရ ေစာင့္ေရွာက္ေတာ္ မူၾကပါေစကုန္သတည္း


   ၄   🙏 သူရႆတီ ဂါထာေတာ္ႀကီး🙏
ပိဋကတၱယံ သံပုဏၰံ၊ သဗၺသိဒၶိ သုခဝဟံ၊

ဇိဝွေဂၢ ေမနိသိဒိတြာ၊ မႏၲာေဒတု သူရႆတီ။
ပိဋကတၱယံ သံပုဏၰံ၊ မ်ားစြာလုံးစုံ ပိဋကတ္သုံးပုံတို့ႏွင္ျပည့္စုံေတာ္မူေသာ၊ သဗၺသိဒၶိသုခဝဟံ၊ မ်ားစြာေသာ သိဒၶိအေပါင္းတို့ကို စြမ္းအားပိုင္ပိုင္ ရြက္ေဆာင္ျခင္းငွာ စြမ္းႏွိုင္ေပထေသား သူရႆတီ၊ သူရႆတီ မည္ရနာမလွ်ံညီး သူရႆတီ ရွင္နတ္သမီး။ 
သူရႆီ မည္ေတာ္ႀကီး | သူရႆတီ ဂါထာေတာ္ႀကီး | 
ေမ၊ မမ။ ခႏၶာပဥၥက သမူဟကို ပါဟုေခၚဆို ကိုယ္ဟု သမုတ္ အကၽြႏ္ုကို။ ဇီဝွေဂၢ၊ ႁဖူေဖြးသန့္ရွင္း အာခံတြင္း၌။ နိသိဒိတြာ ေနေရာညပါ ဘယ္အခါမလပ္ အၿမဲမျပတ္ ေစာင့္ၾကပ္ေန၍။ မံ ေဘး ရန္လြတ္ကင္း ခ်မ္းသာျခင္းကို အလိုရွိေသာ အကၽြႏ္ုအား။ ဓာေရတု၊ ခ်ိဳေမတၱာသြင္း ႏွစ္ကိုယ္ခ်င္း၍ ကိုယ္ခ်င္းယွက္ခါ၊ ေဆာင္က်ဥ္းကာ ႁပုလိုပါေတာ့။ သူရႆတီ။ သိဂႌလွ်ံညီး ၇ွင္နတ္သမီူ။

[ယင္း ဂါထာကို ေန့စဥ္ညစဥ္ အခါခါ၇ြတ္ေလ၊ သိဒၶိဆယ္ပါးရႏိုင္၏]

ဥဳံ-သူရႆတီစ၊ ေမ၊ မာတာ၊ မာတာစ၊ ေမ၊ သူရႆတီ၊ အႏုကမၼံ၊ ဥဳပၸဇဈနံ  (ပိယံ) ေဒတု သူရႆတီ။
(ပိယံ) ေနရာ၌ ဥာဏံ-လာဘံ ထည့္၍ တပုဒ္စီရြတ္ေလ။

​​ေဆး​ေတာ္​ျမတ္​အ​ေၾကာင္​းပါဝင္​ပၥည္​းသိမွတ္​ဖြယ္​



 ၁။ အဖဆရာေအးေခၚ စၾကၤာမင္းသားကိုင္ေဆာင္ေသာ သံလ်က္ အရိုးသြားသည္ ေစပိုင္ အာဏာပိုင္ေစရန္
      သံလ်က္သည္ ျမန္မာဘုရင္မင္းျမတ္ ေခတ္အဆက္ဆက္ ေရေျမ႕သခင္ရွင္ဘုရင္မ်ား ကိုင္ေဆာင္ေသာ သံလ်က္ျဖစ္ပါသည္။ ၾသဇာအာဏာ အထူးရွိပါသည္။ ရွင္ဘုရင္မွ သံလ်က္ျဖင့္ ေျမၾကီးေပၚ၌ (စည္းသံုးခ်က္) တားျပီး အမိန္႕ျပန္ထားပါက မည္သူမဆို က်ဴးေက်ာ္ခဲ့ပါက ေျခက်ဴး ေျချပတ္ လက္က်ဴး လက္ျပတ္ မီးလိုပူ ျပာအတိက် စၾကၤာဝဠာ အျပင္သို႕ လြင့္စင္ေစရမည္ဟု အမိန္႕ျပန္ထားခဲ့လွ်င္ မိစာၦဘီလူးၾကီးမ်ားပင္ ေၾကာက္ရြံစြာျဖင့္ မေက်ာ္လႊားဝံ့ပါ။ အာဏာစက္ အလြန္ျပင္းထန္ပါသည္။ ေရႊရင္ေက်ာ္ဆရာမ်ားသည္လည္း ေစပိုင္ အာဏာပိုင္ဆိုင္ၾကျပီး မေကာင္းေသာမိစာၦဝင္မ်ားကို အမိန္႕အာဏာျဖင့္ ဆံုးမနိုင္ပါသည္။ အာဏာကို သံုးရျခင္းမွာ မာန္နတ္အသင္းဝင္ မိစာၦမ်ားသည္ ဘုရားရွင္လက္ထက္ ကတည္းက ျမတ္စြာဘုရားနွင့္ ရဟႏၱာအရွင္သူျမတ္မ်ားကို ဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳးေပးျပီး နွိပ္စက္ခဲ့ပါသည္။ အရွင္မဟာ ေမာဂၢလန္မေထရ္ျမတ္ၾကီးကို မာန္နတ္သည္ အရွင္ျမတ္၏ ပါးစပ္ေပါက္မွ တစ္ဆင့္ ဝမ္းတြင္းသို႕ ဝင္ေရာက္ကာ အူမ်ားၾကားထဲ၌ လမ္းေလ်ာက္ျပီး ႏွိပ္စက္ခဲ့ပါသည္။ အရွင္သူျမတ္မွ ဓမၼတရားျဖင့္ ဆံုးမခဲ့ဖူးပါသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ၾကမ္းတမ္းေသာ မိစာၦဝင္မ်ားသည္ ဓမၼတရား ေမတၱာတရားကို နားမလည္ လက္မခံဘဲ မေၾကာက္ရြံပါ။ ေရႊရင္ေက်ာ္ ဆရာမ်ားသည္လည္း မိစာၦမ်ားကို ေအာင္နို္င္ျခင္းမွာ ေမတၱာျဖင့္သာ ေအာင္နိုင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ေမတၱာျဖင့္ ဆံုးမ၍မရေသာ ၾကမ္းတမ္းေသာ မိစာၦမ်ားကို အာဏာစက္ျဖင့္ ဆံုးမရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
၂။ ကနကၠဒန္ ထီးျဖဴ၏ပိတ္စ  ( ဘုန္းၾကီးေစရန္)
     ဘုရင္သူျမတ္မ်ားသည္ ရွင္ဘုရင္အျဖစ္ တင္ေျမာက္ျခင္းခံရပါက မင္းက်င့္တရားဆယ္ပါးနွင့္ ညီညြတ္လွ်င္ ထီးျဖဴသည္ အလိုလို ပြင့္ပါသည္။ မင္းက်င့္တရားဆယ္ပါးနွင့္ မညီညြတ္ပါက ထီးျဖဴမပြင့္ပါ။ ထီးျဖဴ၌ ေစာင့္ေသာ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္မ်ား
ရွိပါသည္။ ေရႊရင္ေက်ာ္ဆရာမ်ားသည္ သစၥာသံုးခ်က္ သီလႏွစ္ပါး ျပည့္စံုျပီး လူသားအက်ိဳးျပဳ ပေယာဂေဝဒနာရွင္မ်ားကို ကုသကယ္တင္ျပီး ကမၼဌာန္းတရား အပါးေလးဆယ္၊ ဝိပါတ္သနာ တရားျမတ္ကို က်င့္ၾကံအားထုတ္ပါက လူမင္းဘုန္းၾကီး နတ္မင္းမေနသာ သလို လူ႕ေလာကတြင့္ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကား ဘုန္းၾကီးေစပါသည္။
၃။ ပန္ေတာ္က် ပန္းခုႏွစ္ပြင့္ ( လူခ်စ္လူခင္ ေပါမ်ားေစရန္)
    ေတာင္နန္းစံ အဂၢမေဟသီ မိဖုရားေခါင္ၾကီး ပန္ေသာ ပန္ေတာ္က်  ပန္းခုနွစ္ပြင့္သည္ ပီယ၊ လူခ်စ္လူခင္ ေပါမ်ားေစပါသည္။ မိဖုရားေခါင္ၾကီး၏ မ်က္နွာကို ျမင္လွ်င္ ခ်စ္ခင္ေစပါသည္။ အသံကို ၾကားရလွ်င္ သနားၾကင္နာမိပါသည္။ နန္းတြင္းရွိ သက္ေတာ္ရွည္ ဘုိးဘိုး မူးမတ္ၾကီးမ်ားပင္လွ်င္ ခ်စ္ခင္စိတ္ျဖင့္ ဖူးေျမာ္ကန္ေတာ့ရပါသည္။ ေရႊရင္ေက်ာ္ ဆရာမ်ားသည္လည္း လူခ်စ္လူခင္ ေပါမ်ားျပီး မိစာၦေအာက္လမ္းမ်ားေတာင္ ခ်စ္ခင္ေစပါသည္။
၄။ ေျမမခေသာ နတ္ဂမုန္း
     ထိုဂမုန္းသည္ ပုပၸါးေတာင္ထိပ္ သစ္ပင္ၾကီးမ်ားထိပ္တြင္သာ ေပါက္ေရာက္ပါသည္။ ေျမၾကီးေပၚ၌ မေပါက္ပါ။ ေဆးဖက္ဝင္ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဂမုန္းေပါင္းမ်ားစြာကို ပုပၸါးသူ မယ္ဝဏၰက ေဆးေတာ္ေဖာ္စပ္ရာတြင္ လွဴဒါန္းကူညီေပးခဲ့ပါသည္။

🙏🙏🙏🙏အဖဆရာႀကီဦးျမခင္​ ျသဝါဒ​ေပးဘူးသည္​ မယုံရင္​ပုံျပင္​မွတ္​ပါတဲ့🙏🙏🙏🙏


ေရႊရင္ေက်ာ္ဣစၦသယ- မဟိဒိၶေစဂိုဏ္းေတာ္ၾကီးျဖစ္ေပၚလာပံု၊ ဘိုးေတာ္ဘုရားမ်ား၏ ထြက္ရပ္ေပါက္ (အက်ဥ္း) နွင့္ ထူးျခားခ်က္မ်ား သမိုင္း



ေရႊရင္ေက်ာ္ဣစၦသယ- မဟိဒိၶေစဂိုဏ္းေတာ္ၾကီးစလာပံုေျပာပါဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆရာၾကီး ဦးျမခင္ (ေခၚ) အေဖၾကီး ဦးျမခင္အေၾကာင္း အရင္ေျပာမွျဖစ္မွာ၊ ေရႊရင္ေက်ာ္နွင့္ အေဖၾကီး ဦးျမခင္ဆိုတာ ခြဲျခားမရေအာင္ျဖစ္ရပါသည္။ ဒါေၾကာင့္ ၄င္းတို႔အေဖၾကီးဦးျမခင္၏ မိန္႔ၾကားသြားေသာ ႏွႈတ္ေတာ္ထြက္ခဲ့ေသာ မူရင္းအသံနွင့္ ဆံုးမခဲ့ေသာ မိန္႔မွာခဲ့ေသာ တိတ္ေခြမွ မွတ္တမ္းအရ၊ ေျပာၾကားခ်က္အရ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ဂိုဏ္းေတာ္နွင့္ ဘိုးေတာ္မ်ား စလာပံုမွာ “မင္းသားၾကီး ဦးေအာင္က စလာတယ္” ဟုေျပာပါရန္ အေဖၾကီး အမိန္႔ရွိပါသည္။
            အေလာင္းမင္းတရားၾကီး ဦးေအာင္ေဇယ်၏သား ဘိုးေတာ္ဦးဝိုင္းနွင့္ မင္းသားၾကီး ဦးေအာင္၊ ေနာက္ ကိုရင္ၾကီးတစ္ပါးရယ္၊ သူတို႔ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ ပါရွိတယ္၊ ၄င္းသံုးဦးကို ငယ္စဥ္ အခါက ဆရာေတာ္ထံအပ္ႏွံျပီး ပညာသင္ၾကားစဥ္က ဆရာေတာ္က ဘုရင္ျဖစ္မည့္ ေမာင္ဝုိင္း ကို မင္းသားတို႔တတ္အပ္ေသာ အဌာရႆဆယ့္ရွစ္ရပ္ ပညာမ်ားကို သင္ၾကားေပး၍ ကိုရင္ၾကီး ကိုမူ တရားဓမၼမ်ား သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့သည္။
            မင္းသားၾကီးဦးေအာင္ကိုက်ေတာ့ ငယ္စဥ္ကအထံုေရစက္ပါေသာေၾကာင့္ ထြက္ရပ္ ေပါက္ ပညာရပ္မ်ားကို ငယ္စဥ္ကပင္ သင္ၾကားေပးခဲ့ပါသည္။
            ဤကဲ့သို႔ အရြယ္ေရာက္ၾက၍ မိမိတို႔ဘဝနွင့္ မိမိတို႔ က်င့္ၾကံေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးနန္းတြင္းအေရးေတာ္ပံုျဖစ္လာေသာအခါမွာ- မင္းသားၾကီးဦးေအာင္က ေမာင္ဝိုင္း အားေရွာင္တိမ္းေနေစခဲ့ျပီးေနာက္ ေမာင္ဝိုင္းကံဇာတာအထတြင္ ထီးနန္းကို သိမ္းပိုက္ေစခဲ့ သည္။ ထီးနန္းရလွ်င္ မဟာမ်ိဳးမဟာႏြယ္မ်ားကို သက္ျဖတ္ျခင္းမျပဳရန္ ကတိစကား ဦးဝိုင္းက ဆိုခဲ့ရသည္။
            ဤသို႔ျဖင့္ ဘိုးေတာ္ဦးဝိုင္းထီးနန္းရလာသည္။ ဘိုးေတာ္ဦးဝိုင္းသည္ မိမိကတိသစၥာ ေဖာက္ဖ်က္၍ ထီးနန္းရရွိေသာ မဟာမ်ိဳးမဟာႏြယ္မ်ားကို ကြပ္မ်က္လိုက္ေသာအခါ မင္းသားၾကီးဦးေအာင္သည္ ေခြးတစ္ေထာင္ကို ျမိဳ႔ဝန္၏ အိမ္ေရွ႕တြင္ ထမင္းေကၽြးခဲ့သည္။
            ထိုအခါျမိဳ႕ဝန္က ဘာေၾကာင့္ေခြးေတြကို
ထမင္းေကၽြးရပါသလဲဟုေမးေသာ ေခြးေတြ ဟာလူေတြထက္ သစၥာရွိတယ္။ လူေတြက သစၥာမရွိဘူး၊ ယခုလိုထမင္းေကၽြးရင္ သခင္ကို သံုးနွစ္မေမ့ဘူး၊ တစ္ခ်ိဳ႕ရွင္ဘုရင္ေတြကေခြးေလာက္မွ သစၥာမရွိဘူး ဟူ၍            ျမိဳ႕ဝန္အား
မင္းသားၾကီးဦးေအာင္က ေျဖၾကားေသာ္ ျမိဳ႕ဝန္မွတစ္ဆင့္ ဘုရင့္အား သံေတာ္ဦး တင္ေတာ့သည္။
            ဘိုးေတာ္ဦးဝိုင္းက မင္းသားၾကီးဦးေအာင္အား ဖမ္းဆီးရန္ အမိန္႕ေပးခဲ့ေလသည္။ မင္းသားၾကီးဦးေအာင္သည္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားပါ ေခၚယူ၍ အထက္ေအာက္ျမန္မာျပည္အနွ႔ံ ထြက္ေျပး တိတ္းေရွာင္ေနခဲ့ရ၏။ ေနာက္ဆံုးမင္းသားၾကီးဦးေအာင္ အဖမ္းခံခဲ့ျပီး လက္ညိဳးေထာင္လိုက္ေသာ္ လက္ညွိဳးကအေရာင္္ၾကာင့္ အေဆာင္ကိုင္ အမွႈထမ္းမ်ား ဓါးကိုလွ်က္ အေသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနရေၾကာင္း၊ မင္းသစၥာမရွိေပမယ့္ မင္းရင္ေသြးျဖစ္တဲ့ ငါ့ေျမးၾကရင္ ငါကယ္ရဦးမယ္ ေျပာရယ္ ထြက္သြားပါသည္။
            အေဖၾကီးက မင္းသားၾကီးဦးေအာင္ရဲ႔ တန္ခိုးေတာ္ၾကာင့္ ယခုေဆးေတာ္စစ္နွင့္ ပညာယူသူေတြ ဟဲ့ကပ္ထားဆိုရင္ ကပ္ေနရတာ အဖဘိုးေတာ္ေအး ၆ႏွစ္သား စၾကၤာမင္း ဖုန္းေတာင္းစၾကၤာရွင္ျဖစ္တဲ့ ဘိုးေတာ္ေအး စၾကၤာရထိုက္တဲ့မင္းသား အဖဆရာဟန္ ပညာ နွစ္ဆင့္မွာ ေျပာခဲ့ပါသည္။
            အဖဘိုးေတာ္ေအးသည္ ဘိုးေတာ္ဦးဝိုင္း၏ သားအၾကီး စစ္ကိုင္းမင္းသားနွင့္ ျပည္မင္းသား၏သမီး စႏၵာေဒဝီတို႔ အေၾကာင္းပါ၍ ေမြးေသာ ဘိုးေတာ္ေအး ျဖစ္ပါသည္။ ဘိုးေတာ္ေအး ၁၇နွစ္သား အရြယ္ထိ တာဝန္ယူျပီး သိမ္းဆီးထားခဲ့ရေၾကာင္း ၄င္းအထၳဳပၸတၱိကို ကတ္ိသစၥာစာအုပ္ထဲမွ မဟုတ္ေၾကာင္း အေဖၾကီးေျပာခဲ့ပါသည္။ အဖဘိုးေတာ္ဟန္က ေရွးရာဇဝင္ကို မွီး၍ေျပာသြားပါသည္ဟု အမိန္႔ရွိခဲ့ပါသည္။
            ဤသို႔ အဖဘိုးေတာ္ေအးအားကတၱီပါအိမ္နွင့္ ေရဆိပ္ေမွ်ာေသာအခါ မင္းသားၾကီး ဦးေအာင္ေရာက္လာျပီး ယမေနသားနွင့္ ေျပာင္းကာ အဖဘိုးေတာ္ေအးကိုမူ ေဝလျမင္းနွင့္ လႊတ္လိုက္၏။
            ဒါ့ေၾကာင့္ ဘုရား၊တရား၊ သံဃာကို သက္ဝင္ယံုၾကည္၍ လူတစ္ေယာက္ကို လူလို ျမင္ပါ။ လူကို လူလိုျမင္မွ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားရွိတာဟု အေဖၾကီးဦးျမခင္ ဆံုးမခဲ့ပါသည္။
            အဖဘိုးေတာ္ေအး ဝိဇၨာျဖစ္ေသာအခါ မင္းသားၾကီးဦးေအာင္က ေဆးပစၥည္းနွင့္တကြ ေဖာ္နည္းကိုပါ ေပးလိုက္သည္။ အဖဘိုးေတာ္ေအးသည္ လူေကာင္းမ်ားကို မိစာၦေတြလႊမ္းမိုးျပီး
ဘုရားသာသနာအေရာင္မေတာက္ဘဲ ညိွဳႏြမ္းမွာစိုးသည့္အတြက္ ဣစၦသယမဟိဒိၶ ေစ ဂိုဏ္းေတာ္ၾကီးကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္၊ ထိုဂိုဏ္းေတာ္ၾကီးတည္ေထာင္ျပီးေသာ ဘယ္ပစၥည္း ေတြထည့္ရမွာလဲဟု စဥ္းစား၏။ စုန္း၊ ကေဝ၊ တေစၦ ေျမဖုတ္စည့္ ေအာက္လမ္းမိစာၦမ်ားကို လက္ဝါးျဖင့္ တားရံုနွင့္ ဖြဲျပာက်သလို က်နိုင္သည္။ ဘုရားနွႈတ္ကပါတ္ေတာ္မ်ား ရြတ္ဆိုရံုနွင့္ အနိုင္ရရွိမည္။ သို႔ေသာ္ လူအသြင္ လူယုတ္၊ လူမိစာၦမ်ားကို နိုင္ရန္ ဘယ္သို႔ေသာ ပစၥည္းမ်ား ထည့္ရမွာလဲဟု စဥ္းစား၏။
         

လူတစ္ေယာက္က လူတစ္ေယာက္ကို လူလိုမျမင္ျခင္း၊ လူတစ္ေယာက္က လူတစ္ ေယာက္ကို မတရားေျပာဆိုျခင္း၊ ဘုရားမွန္းမသိ၊ တရားမွန္းမသိ၊ သံဃာမွန္းမသိ မိမွန္းမသိ  ဖမွန္းမသိ၊ လူမွန္းမသိေသာ လူရမ္းကားလူမိစာၦမ်ား၏ စိတ္ကို ညွိဳ႔ေစနိုင္ေသာ အဂၢမဟာေဒဝီ ေတာင္နန္းစံမိဖုရားေခါင္ၾကီး၏ ပန္ေတာ္က်ပန္း (၇)ပြင့္ကို ထည့္၏။
            ေတာင္နန္းစံုမိဖုရားေခါင္ၾကီးဆိုသည္မွာ မင္းအဆက္ဆက္က ဆင္းသက္လာေသာ မင္းသားအစစ္နွင့္ မင္းသမီးအစ္တို႔ ညား၍ေမြးျပီး တိုင္းျပည္တစ္ျပည္တြင္ မင္းအဆက္ဆက္ လက္ယာထား၍ စံစားရေသာ ဆင္းရဲသားနွင့္ မေႏွာ၊ ကုန္သည္နွင့္ မေရာ၊ မည္သူနွင့္မွ် မဆိုင္ေသာ ဘုန္းကံနွင့္ ျပည့္ေသာ မိဖုရားျဖစ္ေပသည္။ ၾကီးေသာသူကလည္း သမီးကဲ့သို႔ တူမ ကဲ့သို႔ ခ်စ္ခင္ၾကသည္။ ငယ္ေသာသူမ်ားကလည္း အမိပမာ၊ အမပမာ ခ်စ္ခ်င္ၾကသည္။ ထိုမိဖုရားတို႔၌ နဂါး၊ ဂဠဳန္၊ ကုမာၻန္၊ ယကၡ၊ ဂႏၶဗၺ အေစာင့္အၾကပ္မ်ား အျမဲဝန္းခံ ေစာင့္ရွာက္ၾကရ၏။ ၄င္းမိဖု၇ား ပန္ဆင္ထားေသာပန္းကို ခြာခ်လိုုက္လွ်င္ ၄င္းအေစာင့္ အေရွာက္တို႔သည္ အလိုလိုပါေန၏။
            ထို႔ေၾကာင့္ လူမိစာၦကို နိုင္နင္းေစရန္ ပန္ေတာ္က်ပန္း (၇)ပြင့္ကို ထည့္ရေၾကာင္း အေဖအမိန္႔ရွိခဲ့ပါသည္။
            နံပါတ္(၂) ရန္သူမွန္သမွ်ကို နိုင္နင္းနိုင္ေအာင္ သံလွ်က္ကအရိုးထည့္ရ၏။ သံလွ်က္ သည္ကိန္းခန္းနွင့္ ကိုက္ညီေအာင္စီစဥ္ထားျခင္းေၾကာင့္ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္မ်ား ညီလာခံတြင္ ကိုင္ေသာအခါ ေမာ္မၾကည့္နိုင္ေအာင္ ဇက္က်ိဳးေန၏၊ ၄င္ပစၥည္းကို ထည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဓါး၊လွံ၊လက္နက္၊ အေျမာက္၊ စိန္ေျပာင္း အစရွိသည့္တို႔ေဘးမွ ေအာင္ျမင္နိုင္၏။    
သစၥာရွိသူမွန္သမွ် ဘုန္းၾကီးလာေအာင္၊ ျမင့္မားလာေအာင္၊ ကနကၠဒဏ္ထီးမွ ပိတ္စကို ထည့္၏၊ ကနကၠဒဏ္ထီးသည္ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္မ်ားညီလာခံဝင္ေသာအခါ အလိုလိုပြင့္၍ အလိုလိုပိတ္သည္။
            ဤထီးေတာ္သည္ကား ဘုန္းရွိေသာမင္းတို႔သာ ေဆာင္းရ၏။ ထီးသည္ အျမင့္ဆံုးေသာ အရာျဖစ္၏။ အရိပ္လည္းရ၏။ သစၥာရွိသူမွန္သမွ် ဤေဆးေတာ္နွင့္ ထိုးသူမွန္သမွ် ဘုန္းၾကီးေစရန္ ကနကၠဒဏ္ထီး၏ ပိတ္စကိုထည့္ရျခင္းျဖစ္၏။
            ဤဂိုဏ္းေတာ္သည္ ဘုန္းၾကီးေစေသာ ဂိုဏ္းျဖစ္၏။ ဘုန္းၾကီးေအာင္ က်င့္ၾကံလုပ္ ေဆာင္ပါက ဘုန္းၾကီး၏။ လူေတြ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မမွန္ကန္ၾကသည့္အတြက္ ဘုန္းမၾကီးျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းနွင့္ ဘယ္သူ႔ကိုမွမတြက္နွင့္ ကိုယ့္အလုပ္သာကိုယ္လုပ္ၾကဟု အေဖၾကီးအမိန္႔ရွိ ဆံုးမခဲ့သည္။
            အဘဘိုးေတာ္စၾကၤာမင္းသည္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားအတြက္ ဤဂိုဏ္းေတာ္ၾကီး ၾကီးပြားလာလွ်င္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ေဘးအႏၱရာယ္ ကင္းရွင္းမည္ကိုသိ၏။ထို႔ေၾကာင့္ အေဖၾကးီ ဦးျမခင္က ေဆးေတာ္ကို စုတ္ခြက္ထဲသို႔ နည္းနည္းထည့္ ဟသၤာျပဒါးမ်ားမ်ားထည့္ ေရြဆိုင္းထည့္ ေရထည့္ေဖ်ာ္ျပီး ထိုးေပးျခင္းျဖင့္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ မိစာၦအေပါင္းကို နိုင္ေၾကာင္း အေဖအမိန္႔ရွိခဲ့ပါသည္။
            ဒါေၾကာင့္ ငါးဆင့္တြင္ ပံုေတာ္အုပ္ရသည္။ ေရွးလူၾကီးမ်ားသည္ ေခါင္းကို ကတံုးတံုး၍ ပံုေတာ္အုပ္ျပီး ေရႊခ်က်သည္။ ဂိုဏ္းေတာ္ကို ၾကည္ညိဳၾက၍ ေဖာ္ျပပါ ပစၥည္းသံုးမ်ိဳး နွင့္ သင့္ေလွ်ာ္ရာ ဂမုန္းတို႔ိကို ထုေထာင္းေရာစပ္၍ စီရင္ထားေသာ ေဆးေတာ္နွင့္ ဂိုဏ္းေတာ္ၾကီးသည္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္လည္းမဆိုင္၊ ခင္ဗ်ားနွင့္ လည္းမဆိုင္၊ ဘယ္သူေတြနွင့္ ဆိုင္သလဲ ေမးရင္ ကမာၻသူ ကမာၻာသား အားလံုးနွင့္ ဆိုင္ပါသည္။
            သို႔ေသာ္ေဆးပစၥည္းမ်ားနွင့္ ေဖာ္နည္းကား ေတြ႔ထားခဲ့ေသာ္လည္း ေက်းဇူးရွင္ၾကီး ျဖစ္ေသာ ပါရမီရွင္ အေဖၾကီးဦးျမခင္ေသာ္မွ စမ္းသပ္ စစ္ေဆးမွႈ႕မျပဳဘဲ ဆရာသမားအေပၚ ဂိုဏ္းေတာ္အေပၚ၊တပည့္မ်ားအေပၚ သစၥာၾကီးစြာထားျပီး သူ႔ရဲ႕ဆရာဂိုဏ္းခ်ဳပ္အဖ ဘိုးေတာ္ဟန္ ရဲ႕သမီး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်းဇူးရွင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ အမၾကီး ေဒၚေအးၾကည္နွင့္ အဖဘိုးေတာ္ဟန္၏   သားျဖစ္သည့္ နာယကဆရာၾကီးျဖစ္သူ ဆရာၾကီးဦးစံသိန္း သူတို႔နွစ္ဦး  
သာလွ်င္ ေဆးေတာ္မ်ား ကို စမ္းသပ္ခြင့္ ရခဲ့ပါသည္။ အျခားေသာ ဆရာ၊ ဆရာမ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္မ်ွ အခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ ဤေဆးေတာ္သည္ ပြား၍ ဖဲ့၍ မရပါ။ဤေဆးေတာ္သည္ သာသနာျပဳေသာ ပညာေပးေဆးေတာ္ သာျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ လာဘ္လာဘေမွ်ာ္၍ မလုပ္ရပါ။ လုပ္ရဲလို႔ လုပ္ခဲ့ေသာ္ ဂိုဏ္းေတာ္ကိုဖ်က္စီး မဲ့သူ မိစာၦဘဲဆိုတာ သင္ကုိယ္တိုင္ သင္သိပါလိမ့္မည္။


 ဤဂိုဏ္းေတာ္ၾကီးသည္ ဗုဒၶသာသနာကို အေထာက္အပံ့ေပးေနေသာ ဂိုဏ္းတစ္ဂိုဏ္း ဆိုတာ ေဝဖန္ဆန္းစစ္ေလ့လာနိုင္ပါသည္။ သူေတာ္ေကာင္းေတြျမတ္ႏိုးတဲ့ပညာ သူေတာ္ ေကာင္းေတြ လက္ခံနိုင္တဲ့ပညာ ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီေက်းဇူးရွင္ၾကီးေတြဟာ ေလာကအေနနဲ႔ ဘဝတစ္ပါးေျပာင္းေရႊ႕သြားသည္။ ေသသြားၾကသည္ ဆိုေသာ္လည္း နာမည္မေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးၾကီးမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳလုိက္ပါသည္။
ဘိုးေတာ္မ်ား၏ ထြက္ရပ္ေပါက္ျခင္းအက်ဥ္း
၁။ အဖဘိုးေတာ္ေအး ( အမည္ -  ၅ မ်ိဳးရ)
            ေမာင္ေဖခင္၊ မင္းကေလး၊ ေညာင္ရမ္းမင္းသား၊ မဟာသီဟသူ႔ဓမၼရာဇာ၊ စၾကၤာမင္း ဟုဆိုေသာ္လည္း ေညာင္ရမ္းမင္း၊ စၾကၤာမင္း၊ မင္းကေလးဟုသာ ေခၚစမတ္ျပဳၾက ကုန္၏။
            ဘိုးေတာ္ေအးသည္ ၁၇ နွစ္သား၌ မင္းဘူးျမိဳ႕ အေနာက္ဘက္ေတာထဲတြင္ အရွင္ထြက္ျဖင့္ ထြက္ရပ္ေပါက္သြားခဲ့သည္။ ဣစၦသယမဟိဒိၶေစဂိုဏ္းေတာ္ၾကီးဟု အမည္ နာမျပဳျပီး ဂိုဏ္းတည္ေထာင္ခဲ့သည္။
            ေမြးေန႔အတိအက်မသိ၊ ဘိုးေတာ္ဦးဝိုင္း (၁၁၄၃ခု) နန္းတတ္သကၠရာဇ္မတိုင္မီ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ဦးေအာင္၏ အုပ္ထိန္းမွႈ႕ျဖင့္ ၾကီးျပင္းလာ၏။ ျပည္မင္းသမိး စႏၵာေဒဝီနွင့္ စစ္ကိုင္းမင္းသား ဘၾကီးေတာ္မင္းတရား ( ၁၁၈၁) နန္းတတ္ သားေတာ္ျဖစ္၏။
၂။အဖဘိုးေတာ္ျပဳး
            ပုဂံနယ္ ဇာတိျဖစ္သည္။ ပုဂံနွင့္ မ်က္ေစာင္းထိုး ျမစ္တစ္ဖက္ကမ္းရွိ သစ္ေထာက္ရြာ အနီး ဘုရားငါးဆူစခန္းတြင္ ထြက္ရပ္ေပါက္ခဲ့သည္။ (၁၂၆၄)ခု က်ိဳက္လတ္ျမိဳ႕၊ က်ံဳမေငးရြာတြင္
ရုပ္အေလာင္းျပ ထြက္ေတာ္မူသည္။
၃။အဖ ဘိုးေတာ္ပြင့္
            ေက်ာက္ဇံျမိဳ႕နယ္ ဝါးရခိုင္ဇာတိျဖစ္၏။ (၁၂၆၄)ခုနွစ္တြင္ က်ံဳမငဲ့ရြာ၌ ဘိုးေတာ္ေအးက ကိုယ္ထင္ျပ၍ ဆည္းကပ္ရမည့္ ဆရားအား ညန္ျပခဲ့သည္။ ပုဂံကိုလို္က္သြား၍ ဘိုးေတာ္ျပဴးထံ နည္းနာခံယူတပည့္ျပဳသည္။ ရန္ကုန္တြင္ ထြက္ရပ္ေပါက္သည္။ ၄င္း၏ရုပ္ကလပ္ေတာ္ကို ေတာင္းစြန္းသို႔ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက ပို႔ေဆာင္ခဲ့သည္။ ၁၃၁၈ ခုနွစ္၊ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၅) ရက္တြင္ ထြက္တာ္မူသည္။ ဣစၦသယမဟိဒိၶေစဂိုဏ္းေတာ္ၾကီး မေရာက္ခင္မွာ ဘုရားငါးဆူဂိုဏ္း၊ ပံုေတာ္ဂိုဏ္း၊ စမေလးလံုးဂိုဏ္း၊ ေမွာ္ေသရွင္ဂိုဏ္း၊ ဣစၦသယ- မဟိဒိၶေစဂိုဏ္း၊ ျပီးမွ ေရႊရင္ေက်ာ္ ဣစၦသယမဟိဒိၶေစဂိုဏ္းဆိုျပီး (၆)မည္ရ ဂိုဏ္းျဖစ္ပါသည္။
ဘုရား
ပံုေတာ္
စမ
ေမွာ္
ဣစၦသယ
ေရႊရင္ေက်ာ္ ဣစၦသယ
ဆိုျပီး ဘုန္းတန္ခိုးထက္သန္ေသာ ဂိုဏ္းေတာ္ၾကီး တစ္ဂိုဏ္းျဖစ္ပါသည္။ ၄င္းဂိုဏ္းေတာ္ၾကီးရဲ႕ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္မွာ ဘိုးေတာ္ဟန္ ျဖစ္ပါသည္။
၄။ဘိုးေတာ္ဟန္
            ဓႏုျဖဴဇာတိ ျဖစ္၏။ ေရႊရင္ေက်ာ္ ဣစၦသယ မဟိဒိၶေစဂိုဏ္းေတာ္ၾကီး၏ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္အျဖစ္၊ ဂိုဏ္းခ်ဳပ္အမည္ကို မည္သူအားမွ် လႊဲေျပာင္းမေပးခဲ့။ ၁၃၅၂ ခု၊ သီတင္းကၽြတ္လကြယ္ေန႔ ဗုဒၶဟူးေန႔၊ ည (၁၀) နာရီအခ်ိန္တြင္ ထြက္ေတာ္မူသည္။


၅။ အဘဘိုးေတာ္ ဦျမခင္ (အေဖၾကီး)
            ၁၉၇၄ခု၊ ဇြန္လ ၉ ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔ နံနက္၊ ၁၃၃၆ ခု၊ နယုန္လဆုတ္ ၅ ရက္ နံနက္ ၉း၀၄ အခ်ိန္တြင္ ထြက္ရပ္ေပါက္စခန္းသို႔ ၾကြျမန္းေတာ္မူသည္။ အေဖၾကီးဦးျမခင္ ထြက္ေတာ္မူ ျပီးသည့္ ၉-၆-၁၉၇၄ (ေသာၾကာေန႔) တြင္ အေဖၾကီးစ်ာပနမွႈ႔ ကိစၥမျပီးေသးမီ အေဖၾကီး၏ တပည့္၊ သားသမီး၊ ေျမးျမစ္ ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္မွ ဂိုဏ္းဝင္အသီးသိးတို႔သည္ တိုင္းျပည္အတြင္း အေရးအခင္းၾကားမွ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ အလံုရပ္ ေအာင္မဂၤလာေက်ာင္းသို႔ စုေဝး၍ ဂိုဏ္းေတာ္ၾကီး ကိစၥ ေရွ႕ဆက္လုပ္ရမည့္ လုပ္ငန္းမ်ားတိုင္ပင္ရန္ လူၾကီးမ်ားကို ေရြးၾကရန္တုိင္ပင္ေသာအခါ ဂိုဏ္းေတာ္ နာယကအျဖစ္ (၁) အေမၾကီး ေဒၚေထြးၾကည္ (အေဖၾကီး ဦးျမခင္၏ ဇနီး)၊ (၂) အမၾကီးေဒၚေအးၾကည္ ( အဖဘိုးေတာ္ဟန္၏ သမီး)၊ ဆရာၾကီး ဦးစံသိန္း (အဖဘိုးေတာ္ဟန္၏ သား) ၄င္းသံုးဦးကို အမ်ားဆႏၵ အတည္ျပဳၾကျပီး ဆက္လက္၍ အေဖၾကီး၏ ဇနီးနွင့္ သားေျမး ျမစ္မ်ားနွင့္ အမၾကီး ေဒၚေအးၾကည္၊ ဆရာၾကီး ဦးစံသိန္းတို႔ ပူးတြဲ၍ လွႈပ္ရွားခဲ့ရာ အေမၾကီးနွင့္ အမၾကီးတို႔သည္ သက္တမ္းအရ ဆံုးခဲ့ၾကျပီးေနာက္ နာယကၾကီး ဦးစံသိန္းနွင့္ အေဖၾကီး၏ တပည့္မ်ားသည္ ဂိုဏ္းၾကီးကိုဆက္လက္၍ ေဆာင္ရြက္ေနရင္း နာယကၾကိး ဦးစံသိန္းသည္ ၁၇-၅-၂၀၀၇ခု (ၾကာသပေတးေန႔) တြင္ ေနျပည္ေတာ္ေဆးရံုတြင္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္ျပီး၊ ဆရာၾကီး၏ စ်ာပနကို ဇာတိျဖစ္ေသာ ဓႏုျဖဴျမိဳ႕သို႔ ပင့္ေဆာင္ျပီး ဂူသြင္းသျဂိဳလ္ထားပါသည္။ ယခုအခါ နာယကဆရာၾကီး၏ သား၊ သမီးမ်ားနွင့္ အေဖၾကီး၏ တပည့္သား သမီးေျမးျမစ္မ်ားက ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေနၾကပါသည္။
            အေဖၾကီးဦးျမခင္မွာ သမီးၾကီး ေဒၚၾကည္ၾကည္ျမနွင့္ သား ဦးမ်ိဳးျမင့္တို႔ သားသမီး နွစ္ဦး က်န္ခဲ့ရာ သမီးၾကီးဆံုးပါးသြားျပီျဖစ္၍ သား ဦးမ်ိဳးျမင့္က ဂိုဏ္းေတာ္ၾကီး၏ တာဝန္ကို ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ျပိး တဖက္ကလည္း ဂိုဏ္းေတာ္ၾကိး တိုးတတ္ရန္ ေရွ႕ေရးေနာက္ေရးမ်ား ကို တတ္ႏိုင္သေရြ႕ တာဝန္ယူေျဖရွင္း လုပ္ကိုင္ေနပါသည္- ဆိုသည္ကို တင္ျပအပ္ပါသည္။



ထူးျခားခ်က္မ်ား
            ပါရမီ ပုဂိၢဳလ္ထူးမ်ား၏ တစ္ဦးခ်င္းထူးျခားခ်က္မ်ားမွာ- အေဖၾကီး ဦးျမခင္ဆိုရင္ သူ၏ႏွႈတ္ေတာ္မွ မကြယ္လြန္မီ လပိုင္းအတြင္း ထြက္ဆိုခဲ့ေသာ စကားမ်ားမွာ တပည့္မ်ားက ထြက္ရပ္ေပါက္ပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႕ လကၡဏာအသြင္အျပင္ကို ေမးက်ရာတြင္ “မင္းတို႔ ကိုယ့္အလုပ္ကို ကိုယ္လုပ္ၾက ထြက္ရပ္ေပါက္လကၡဏာမွာ အေသျပျပီး အရွင္ထြက္၊ အရွင္ျပျပီး အေသထြက္ ေတာ့ မင္းတို႔သိပါသလား၊ လူေသလို႔ ပုပ္တာဘာဆန္းသလဲကြ” အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဦးသန္႔အေရး အခင္းႏွင့္ အလုပ္သမားအေရးအခင္းျဖစ္ေနသည့္ အခ်ိန္တြင္ တိုင္းျပည္ေအးခ်မ္းရင္ ငါေနမယ္ ဆိုျပီး ေျပာခဲ့ပါသည္။ ငါေသမယ္ဆိုရင္ ၃ခါေသမယ္ဆိုတာကို သက္ေသအထင္ကရ ျပရရင္ ေခါင္းသံုးလံုး သြင္းရျပီး ဂူသံုးလံုးတည္ထား၍ ယခုေနာက္ဆံုးဂူ ေျမာက္ဥကၠလာပတြင္ တည္ရွိလ်က္ပါ။
            ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဆရာၾကီး အဖဘိုးေတာ္ဟန္၏ ထူးျခားခ်က္မ်ားကေတာ့- ယခင္ဂူသံုးလံုးသြင္း ထားျပီး ယခုတစ္ဖန္ သူ၏သားျဖစ္သူ နာယကဆရာၾကီး ဦးစံသိန္း အုတ္ဂူနွင့္ ယွဥ္၍ ထားပါသည္။ ဘိုးေတာ္ဟန္ကို ဂူသြင္းျခင္းမွာ ၄ ၾကိမ္ေျမာက္ျဖစ္ပါသည္။ နာယကဆရာၾကီး ဦးစံသိန္း၏ စ်ာပနသည္ ေနျပည္ေတာ္မွ သယ္ေဆာင္ျပီး ေျမာက္ဥကၠလာပျမိဳ႕နယ္ရွိ ေရေဝးအေအးတိုက္တြင္ထားရွိျပီး ၅ ရက္ျပည့္ေသာအခါ ဓႏုျဖဴျမိဳ႕သို႔ သယ္ေဆာင္ျပီး အထက္ပါ ဂူထဲသို႔ ညေန ၄ နာရီမွာ ဂူသြင္းရန္ ေခါင္းကိုဖြင့္ေသာအခါ လံုးဝအနံ႕ မထြက္ပါ။

🙏ပညာ ညီအကုိ​ေမာင္​ႏွမ ဆရာမ်ားအားလုံးလုိအပ္​တာ႐ွိခဲ့ရင္​ျဖည္​့စြက္​နားလည္​​ေပးၾကပါရန္​​ေမတၱာရပ္​ခံအပ္​ပါသည္​🙏

Post..Shwe yin kyaw